Του Γιάννη Μαντζίκου
Ενώ οι διεθνείς πιέσεις αυξάνονται και οι καταγγελίες για το χρυσό της Βενεζουέλας που βγαίνει κρυφά από τη χώρα πολλαπλασιάζονται, ο Μαδούρο επιχειρεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να λάβει μέτρα κατά του Γκουαϊδό βασιζόμενος στο ότι ελέγχει ακόμα το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας.
Ο Μαδουρο, προσπαθεί λοιπόν να κτίσει ένα αφήγημα δαιμονοποίησης του μεγάλου του αντιπάλου για να σφίξει τον κλοιό γύρω του. Ήδη χθες, κατά τη διάρκεια ομιλίας ενώπιον οπαδών του, κατηγόρησε τον Γκουαϊδό για συνωμοσία δολοφονίας του και απείλησε να τον στείλει στη φυλακή, λέγοντας ότι έχει αποδείξεις.
Οι «αποδείξεις» που προσέφερε βέβαια ήταν η σύλληψη ενός Κολομβιανού ηγέτη παραστρατιωτικής οργάνωσης, στην οποία φέρεται να είχε αναθέσει η αντιπολίτευση τη δολοφονία του. Κατά την προσφιλή του τακτική ο Μαδούρο δεν έδωσε στη δημοσιότητα ούτε ονόματα, ούτε τις περι ού ο λόγος αποδείξεις.
Η σύλληψη του Μαρέρο προσωπάρχη του Γκουαιδο ήταν, όπως εκτιμούν Βενεζοελάνοι αντικαθεστωτικοί, μια κίνηση-απάντηση του Μαδούρο στους εσωτερικούς του αντιπάλους για την αδυναμία του να προχωρήσει στη σύλληψη του ίδιου του Γκουαϊδό, πριν λίγο καιρό: είχε πράγματι υποσχεθεί ότι θα τον συνελάμβανε επειδή ταξίδεψε στο εξωτερικό, αψηφώντας το εμπάργκο του Ανωτάτου Δικαστήρίου.
Ο Γκουαϊδό όμως επέστρεψε κανονικά στη χώρα χωρίς να συλληφθεί, γεγονός που οφείλεται σε διαφωνίες που υπήρξαν μέσα στον κύκλο του ίδιου του Μαδούρο: από τη μια ο πρώην αντιπρόεδρος Ντιοσντάντο Κάμπελο και ο Υπουργός Αμύνης Παντρίνο Λόπεζ που ήθελαν τη σύλληψη του, και από την άλλη τα αδέλφια Ροντρίγκεζ, Ντέλσι (αντιπρόεδρος) και Χόρχε (υπουργός επικοινωνιών) που τάχθηκαν κατά μιας τέτοιας κίνησης.
Ο Μαδούρο γνώριζε και γνωρίζει βέβαια ότι ενδεχόμενη σύλληψη του Γκουαϊδό, που αναγνωρίστηκε ως μεταβατικός αρχηγός από τουλάχιστον 50 χώρες του πλανήτη (συμπεριλαμβανομένων ΗΠΑ, Λατινικής Αμερικής και Ευρώπης) θα οδηγούσε στο τέλος του.
Η σύλληψη του Μαρέρο εμπεριείχε μεν λιγότερο πολιτικό ρίσκο, φέρνει όμως στην επιφάνεια τις μεθόδους της διαβόητης Sebin, της Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών της Μπολιβαριανής Επανάστασης -ενός «κρατικού μηχανισμού εθισμένου στη παρανομία» όπως έγραφε στο κεντρικό της άρθρο η βασική εφημερίδα της αντιπολίτευσης, El Nacional.
Στις μεθόδους αυτές έχουν αναφερθεί κατ΄ επανάληψη οι Κολομβιανές και οι Αμερικανικές αρχές, τονίζοντας μάλιστα ότι γίνονται μέσω υποδείξεων της Κούβας -τις προάλλες άλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στον Μαδούρο «ως μαριονέτα της Αβάνας». Δεν αποκλείεται πάντως οι Αμερικανοί να προχωρήσουν σε νέο γύρο κυρώσεων με αφορμή τη σύλληψη του Μαρέρο, σφίγγοντας ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω από τον Μαδούρο.
Με φόντο τα παραπάνω, ερωτήματα εγείρονται και για την άφιξη στη Βενεζουέλα δυο ρώσικων στρατιωτικών αεροσκαφών τα οποία, όπως αναφέρουν αναλυτές, ήρθαν μέσω Συρίας. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για Ρώσους «στρατιωτικούς συμβούλους» την παρουσία των οποίων έχει αρνηθεί κατ' επανάληψη στο παρελθόν το Κρεμλίνο.
Η κίνηση αυτή μάλλον υποδηλώνει ότι ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του Παλατιού του Μιραφλόρες (προεδρική κατοικία) βρίσκεται υπό το καθεστώς ενός πανικού από τον οποίο ούτε ο επικείμενος ανασχηματισμός που προ-ανακοίνωσε μπορεί να τον βγάλει...
Φωτογραφία AP
