Πολλές χώρες έχουν πολύ πλούσιους επιχειρηματικούς ηγέτες με πολιτική επιρροή. Ωστόσο η Ρωσία το πήγε σε διαφορετικό επίπεδο. Οι πλούσιοι, που επωφελήθηκαν από τον μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της Ρωσίας υπό τον Πρόεδρο Μπόρις Γέλτσιν έγιναν γνωστοί ως ολιγάρχες, την περίοδο ηγεσίας του Πούτιν αναφέρει σε δημοσίευμά του το Bloomberg, εξηγώντας ποια είναι η ειδοποιός διαφορά.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα επί κυβερνήσεως Πούτιν ο ρόλος που διαδραματίζουν στην ρωσική κοινωνία έχει αλλάξει, κατατάσσοντας τους σε τρεις κατηγορίες:
Του αρχικούς ολιγάρχες, οι οποίοι αναδείχθηκαν από τότε που ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ χαλάρωσε τους περιορισμούς του ελέγχου του Κομμουνιστικού Κόμματος στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και έκαναν περιουσίες τη δεκαετία του 1990 με την κατάρρευση του κομουνισμού.
Επί Γέλτσιν επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε πολύ χαμηλό αντίτιμο, δίνοντας τεράστιο πλούτο στα χέρια ορισμένων ανθρώπων - ορισμένοι από τους οποίους στη συνέχεια έκλεισαν συμφωνία για να χρησιμοποιήσουν την περιουσία τους και τα μέσα ενημέρωσης για να βοηθήσουν τον Γέλτσιν να κερδίσει ξανά τις εκλογές το 1996.
Αυτή η συμφωνία έγινε γνωστή ως «δάνεια για μετοχές», καθώς η κυβέρνηση τοποθέτησε τα μετρητά της στις τράπεζες των ολιγαρχών, πήρε τα χρήματα πίσω ως δάνεια και στη συνέχεια τα αθέτησε. Στην ουσία οι ολιγάρχες πήραν κρατικά περιουσιακά στοιχεία με αντάλλαγμα κρατικά χρήματα.
Σε μια συνάντηση τον Ιούλιο του 2000 στο Κρεμλίνο με 21 κορυφαίους μεγιστάνες των επιχειρήσεων, ο Πούτιν έθεσε τον κανόνα: Θα μπορούσαν να παραμείνουν τιτάνες της βιομηχανίας, αλλά έπρεπε να μείνουν μακριά από την πολιτική. «Αντί να εξαλείψει τους ολιγάρχες ως τάξη, ο Πούτιν τους έχει θεσμοθετήσει και, σε κάποιο βαθμό, τους έχει δαμάσει σε πιο φαινομενική συμπεριφορά», σημείωσε η εφημερίδα Washington Post το 2002.
Σήμερα, πολλοί από αυτούς τους νεότερους ολιγάρχες είναι μακροχρόνιοι φίλοι του Πούτιν, ενώ εκτιμάται ότι συνδέονται στενά και στηρίζουν τον Ρώσο πρόεδρο στους σχεδιασμούς του.
