Η νίκη των Εργατικών ήταν σαρωτική στις εκλογές της 4ης Ιούλιου. Από εκείνη της στιγμή κιόλας δεν ήταν λίγοι όσοι υποστήριζαν ότι το μέγεθος της νίκης ήταν απόρροια της μεγαλύτερης ήττας των Συντηρητικών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πολλοί από τους Βρετανούς ψηφοφόρους δεν ήταν τόσο σίγουροι για την ψήφο τους προς τους Εργατικούς, όσο για το ότι ήθελαν πάση θυσία να μην συνεχίσουν στην εξουσία οι Συντηρητικοί.
Βρισκόμαστε λοιπόν 100 ημέρες ακριβώς υπό την εξουσία του κεντροαριστερού Εργατικού κόμματος (Labour party), ενώ εκείνο πρέπει να καταφέρει να «διώξει» από το μυαλό των Βρετανών τα 14 χρόνια εξουσίας του δεξιού Συντηρητικού κόμματος (Tory party). Όπως αποδεικνύεται δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Η οικονομία της χώρας είναι αρκετά ρευστή και με δεδομένο αυτό το Ηνωμένο Βασίλειο μοιάζει ευάλωτο, σημειώνεται σε δημοσίευμά της Deutsche Welle.
Σήμερα, τα περισσότερα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, στον απολογισμό των 100 ημερών της πρωθυπουργίας Στάρμερ, δεν είναι ιδιαιτέρως επιεική. Το πρόσωπο της ημέρας βέβαια είναι ο πρωθυπουργός Σερ Κιρ Στάρμερ, καθώς αυτός είναι που καθορίζει τις κινήσεις της ομάδας του και κατ’ επέκταση το σημαντικότερο μέρος των βρετανικών πολιτικών εξελίξεων.
Τα θολά και αρνητικά σημεία της κυβέρνησης
Είναι χαρακτηριστική της εικόνας που έχει ο κόσμος για την Εργατική κυβέρνηση, η έρευνα της μεγαλύτερης εταιρείας δημοσκοπήσεων της χώρας, YouGov. Σύμφωνα με αυτή, και μέσα από μια πληθώρα ερωτήσεων για τη διακυβέρνηση της χώρας στο διάστημα τριών μηνών, το 47% των ψηφοφόρων του Εργατικού κόμματος δήλωσε «μέχρι στιγμής απογοητευμένο» από τη γενική επίδοση της κυβέρνησης. Είναι λογικό λοιπόν, ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων άλλων κομμάτων να είναι ακόμα πιο δυσαρεστημένο με τις εξελίξεις.
Και κάπως έτσι η δημοτικότητα του πρωθυπουργού Στάρμερ πέφτει. Δεν έχουν συμβεί λίγα στις μόλις 100 ημέρες. Το θέμα που επισκίασε όλα τα προβλήματα ήταν, για παράδειγμα, το σκάνδαλο το δωρεών που έγιναν δεκτές από τον Βρετανό πρωθυπουργό και κορυφαία στελέχη του. Στη χώρα αναφέρονται ως «freebies», δηλαδή δωρεές πολυτελείας που αφορούν το ρουχισμό του, ή δωρεάν εισιτήρια συναυλιών και ποδοσφαιρικών αγώνων που υπό άλλες συνθήκες κοστίζουν αρκετές χιλιάδες λίρες. Είναι χαρακτηριστικό, ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Κιρ Στάρμερ δέχτηκε 32,000 λίρες σε δωρεάν ένδυση και 20,000 λίρες σε διαμονή από τον Λόρδο Waheed Alli, γνωστό δωρητή του Εργατικού κόμματος για αρκετά χρόνια. Ο Στάρμερ προσπάθησε να αμυνθεί, ενώ υποσχέθηκε να βάλει τέλος σε τέτοιες δωρεές, αλλά το κοινό δεν μοιάζει να πείστηκε ιδιαίτερα.
«Καίνε» τα κομμένα επιδόματα
Το νούμερο δύο της κυβέρνησης, δηλαδή η υπουργός Οικονομικών Ρείτσελ Ριβς δε φαίνεται να έχει καλύτερη μοίρα. Η απόφασή της να κόψει το επίδομα θέρμανσης για χιλιάδες συνταξιούχους, από τις πρώτες κιόλας ημέρες, έφερε πλήθος αντιδράσεων, όχι μόνο από τους συνταξιούχους, αλλά και από μέλη της «αριστερής πτέρυγας» του κόμματος. Η απόφαση αυτή ήρθε μετά από ισχυρισμούς, ότι υπάρχει δημοσιονομική τρύπα 22 δισεκατομμυρίων λιρών στα ταμεία του κράτους, «κληρονομιά» από την προηγούμενη κυβέρνηση των Συντηρητικών.
Παράλληλα, αγκάθι για την κυβέρνηση είναι και η πρόωρη απελευθέρωση κάποιων κρατουμένων μετά από τα ρεκόρ συνωστισμού τους στις βρετανικές φυλακές. Αυτή η απόφαση φαίνεται πως θα συνεχίσει να βαραίνει την κυβέρνηση, η οποία έχει υποσχεθεί να χτίσει άμεσα περισσότερα σωφρονιστικά ιδρύματα.
Ένας «Τεχνοκράτης πρωθυπουργός»
Παράλληλα, δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα οι Financial Times, σε σχετικό τους άρθρο, επιλέγουν να χαρακτηρίσουν τον Κιρ Στάρμερ ως «τεχνοκράτη πρωθυπουργό». Αυτό αυτόματα τον κάνει λιγότερο δημοφιλή στα λαϊκά στρώματα, τα οποία περιμένουν μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση στα προβλήματά τους από μία κυβέρνηση με σοσιαλιστικό υπόβαθρο.
Παράλληλα, διατήρησε το ανώτατο όριο των δύο παιδιών για τα προνομιακά επιδόματα, κάτι που σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του YouGov βρήκε σύμφωνο τον βρετανικό λαό αλλά αντιτάχθηκε σε μεγάλη μερίδα του Εργατικού κόμματος. «Αν δεν αντιμετωπίσουμε την παιδική φτώχεια, τότε τι είμαστε», είχε δηλώσει ένα βουλευτής του κόμματος και μεταφέρει σήμερα στο δικό του άρθρο ο Guardian.
Η έλλειψη πρωτοβουλιών και ηγεσίας είναι κάτι που θολώνει την προσωπικότητα του Κιρ Στάρμερ, πριν καλά-καλά εκλεγεί. «Συμπεριφέρεται περισσότερο ως διευθύνων σύμβουλος και όχι ως πρόεδρος ενώ έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο», δήλωσε χαρακτηριστικά στους FT ο Τιμ Μπέιλ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου.
«Φως» στην άκρη του τούνελ;
Και ενώ πολλά πράγματα παραμένουν θολά, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρίσει πώς θα αυξήσει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της, υπάρχουν κάποιες θετικές αντιδράσεις για τις αποφάσεις της.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στην κορυφή της λίστας των «συν» για τον Σερ Κιρ Στάρμερ, βρίσκονται η διασφάλιση των μισθολογικών συμφωνιών με τους απεργούς ιατρούς, η αναστολή ορισμένων πωλήσεων όπλων προς το Ισραήλ, αλλά και η άρση της απαγόρευσης των χερσαίων αιολικών πάρκων στην χώρα. Παράλληλα, οι βουλευτές του ήδη υποστηρίζουν ότι έχουν ήδη γίνει θετικές αλλαγές στις μόλις 100 ημέρες διακυβέρνησης, όπως η κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων και οι μεταρρυθμίσεις στην απασχόληση.
Ο βρετανικός λαός θα έχει καλύτερη εικόνα για τα επόμενα βήματα μόλις τις επόμενες ημέρες. Για αρχή, την Δευτέρα Στάρμερ και Ριβς θα βρίσκονται στην «επενδυτική σύνοδο κορυφής» στο Λονδίνο ώστε να ανακοινώσουν στους παγκόσμιους επενδυτές ότι η Βρετανία είναι «ανοιχτή για δουλειές», αφού η κυβέρνηση είχε προεκλογικά ανακοινώσει ότι οι επενδύσεις είναι ένας από τους βασικούς της στόχους, με σκοπό την οικονομική και γενικότερη ανάπτυξη της χώρας.
Επόμενο κρίσιμο σημείο, είναι και η κατάθεση προϋπολογισμού της Ρείτσελ Ριβς στις 30 Οκτωβρίου, που θα λύσει τις απορίες που μέχρι στιγμής υπάρχουν, κυρίως για τις προθέσεις της σχετικά με τους φόρους. Όπως και να ‘χει, αν και οι πρώτες 100 ημέρες ήταν κυματώδεις, ο Σερ Κιρ Στάρμερ έχει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια μπροστά του για να εφαρμόσει την ατζέντα που έχει υποσχεθεί.
