Πυκνώνουν οι ανησυχίες για την κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς μετά τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, η Βρετανία ενέκρινε επίσης τη χρήση πυραύλων ATACMS από το Κίεβο στον πόλεμο με τη Ρωσία.
Ήδη ο σκιώδης υπουργός άμυνας των Συντηρητικών Τζέιμς Κάρτλιτζ σε συνέντευξη του νωρίς το πρωί δήλωσε πως ελπίζει ότι η απόφαση των ΗΠΑ θα ωθήσει τη βρετανική κυβέρνηση να κάνει το ίδιο.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός σερ Κιρ Στάρμερ στην επίσκεψή του στις ΗΠΑ, πριν από τις αμερικανικές εκλογές, στις αρχές Σεπτεμβρίου είχε θέσει το θέμα στον πρόεδρο Μπάιντεν ο οποίος όμως τότε είχε αρνηθεί να δώσει τη συγκατάθεση του.
Μερικές μέρες αργότερα ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον και πέντε πρώην υπουργοί Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου μεταξύ αυτών ο Γκραντ Σαπς και ο Μπεν Γουάλς είχαν ζητήσει από τον Βρετανό πρωθυπουργό να επιτρέψει στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει βρετανικούς βαλλιστικούς πυραύλους παρά τις τότε αντιρρήσεις του Τζον Μπάιντεν.
Σε σημερινές του δηλώσεις ο σερ Κιρ Στάρμερ, καθ' οδόν προς τη σύνοδο των G20 στη Βραζιλία, από τη μια υπογράμμισε πως δεν έχει πρόθεση να συνομιλήσει με τον Πούτιν όπως έκανε πριν από μερικές μέρες ο Γερμανός Καγκελάριο Όλαφ Σολτς και από την άλλη τόνισε πως «πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για να ενισχύσουμε την υποστήριξή μας στην Ουκρανία».
Πώς το Κίεβο μπορεί να χτυπήσει τη Ρωσία με πυραύλους ATACMS
Η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να επιτρέψει στην Ουκρανία να πλήξει τη ρωσική επικράτεια με όπλα και πυραύλους που έχει προμηθευτεί από τις ΗΠΑ αποτελεί μία άμεση απάντηση στα βορειοκορεάτικα στρατεύματα που πολεμούν με τις ρωσικές δυνάμεις.
Υπενθυμίζουμε ότι, οι ΗΠΑ προμήθευσαν για πρώτη φορά την Ουκρανία με πυραύλους ATACMS πριν από ένα χρόνο, αλλά με την προϋπόθεση ότι η χρήση τους θα γινόταν μόνο εντός ουκρανικού εδάφους.
Η Ουκρανία έχει χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που της προμήθευσαν οι ΗΠΑ, με βεληνεκές έως 300 χιλιόμετρα (186 μίλια), στο Μπερντιάνσκ και στο Λουχάνσκ στα ανατολικά της χώρας, καθώς και στην Κριμαία, όπως αναφέρεται στο BBC.
Να σημειωθεί ότι η Μόσχα προσάρτησε παράνομα την Κριμαία το 2014 και ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στις απαιτήσεις των ΗΠΑ να μη χρησιμοποιεί η Ουκρανία όπλα που προμηθεύει η Ουάσινγκτον για να πλήξει ρωσικό έδαφος.
Το βρετανικό δίκτυο εκτιμάει ότι η Ουκρανία «μπορεί να χρησιμοποιήσει ATACMS για να αμυνθεί κατά της επίθεσης Ρώσων και Βορειοκορεατών, στοχεύοντας ρωσικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών βάσεων, υποδομών και αποθηκών πυρομαχικών».
Σύμφωνα με το ΒΒC αν και «η προμήθεια των πυραύλων πιθανόν να μην είναι αρκετή για να αντιστρέψει την πορεία του πολέμου. Ο ρωσικός στρατιωτικός εξοπλισμός, όπως τα αεροσκάφη, έχει ήδη μεταφερθεί σε αεροδρόμια πιο μέσα στη Ρωσία εν αναμονή μιας τέτοιας απόφασης. Όμως τα όπλα αυτά μπορεί να δώσουν στην Ουκρανία κάποιο πλεονέκτημα σε μια εποχή που τα ρωσικά στρατεύματα κερδίζουν έδαφος στα ανατολικά της χώρας και το ηθικό είναι χαμηλό».
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ απείλησε πως «αν μια τέτοια απόφαση έχει ληφθεί και έχει επικοινωνηθεί στο καθεστώς του Κιέβου, τότε αυτό θα αποτελέσει έναν νέο γύρο έντασης και μια διαφορετική κατάσταση όσον αφορά την εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύγκρουση».
Η ισχύς των ATACMS
Το ATACMS είναι ένα από τα πιο ισχυρά πυραυλικά συστήματα που κατασκευάζει ο αμερικανικός κατασκευαστής όπλων Lockheed Martin. Τα δυνατά του σημεία αυτού του πυραύλου εδάφους-εδάφους είναι το μεγάλο βεληνεκές και η κινητικότητα του οπλικού συστήματος, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Independent.
Υπάρχει μια έκδοση μεσαίου βεληνεκούς του ATACMS, που ονομάζεται Block 1, με εμβέλεια 165 χιλιομέτρων. Η Ουκρανία έχει παραλάβει τέτοια συστήματα εδώ και ένα χρόνο και τα χρησιμοποίησε για να επιτεθεί σε στόχους τον Οκτώβριο.
Όμως υπάρχει και η έκδοση μεγάλου βεληνεκούς του ATACMS, το Block 1A, με μέγιστη εμβέλεια τα 300 χλμ., σε συνάρτηση με το είδος των πυρομαχικών που φέρει ο πύραυλος. Αν φέρει κεφαλή, η οποία μπορεί να ζυγίζει 160 κιλά, η εμβέλεια μειώνεται σε περίπου 270 χλμ., όμως αν είναι εξοπλισμένος με υποπυρομαχικά ή πυρομαχικά διασποράς, μπορεί να χτυπήσει στόχους που βρίσκονται 300 χλμ. μακριά.
Τα υποπυρομαχικά είναι συνήθως χειροβομβίδες ή άλλα μικρά πυρομαχικά που ζυγίζουν λιγότερο από 20 κιλά. Ο φορέας απελευθερώνει τα υποπυρομαχικά πάνω από τον στόχο, τα οποία απλώνονται καθώς πέφτουν και οι απανωτές εκρήξεις που προκαλούνται καλύπτουν πολύ μεγαλύτερη περιοχή από μια ενιαία, συγκεντρωμένη έκρηξη.
Οι πύραυλοι ATACMS είναι εξοπλισμένοι με σύστημα GPS και εκτοξεύονται από πλατφόρμες πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) και συστήματα εκτόξευσης πολλαπλών πυραύλων M270 (MLRS).
Η Γαλλία και η Βρετανία έχουν επίσης προμηθεύσει πυραύλους, γνωστούς ως Storm Shadows, υπό τους ίδιους περιορισμούς, δηλαδή ότι θα χρησιμοποιηθούν μόνο εντός του ουκρανικού εδάφους.Αυτός ο περιορισμός αναμένεται τώρα, επίσης, να αρθεί.
Ένας πρώην ειδικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ για τις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία λέει ότι η αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής έχει καθυστερήσει εδώ και καιρό - προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα στο διεθνές δίκαιο που να περιορίζει το εύρος χρήσης των πυραύλων
Αμέσως μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, το Κίεβο είχε ζητήσει και άλλα πολικά συστήματα , όπως μαχητικά αεροσκάφη F-16 για να ενισχύσει την ικανότητα κρούσης σε στόχους μεγάλης εμβέλειας και να έχει τι δυνατότητα να αναχαιτίζει πυραύλους κρουζ που εκτοξεύονται βαθιά στην Ουκρανία από ρωσικό έδαφος.
Οι Ουκρανοί πιλότοι άρχισαν να εκπαιδεύονται στα αεροσκάφη μόλις τον Αύγουστο του 2023, μετά από μακρές διαπραγματεύσεις με τη Δύση.
Η Ουκρανία επιθυμούσε να ολοκληρώσει τη διαδικασία εκπαίδευσης το συντομότερο δυνατό και η επιβεβαίωση ότι η Ουκρανία έχει λάβει τα πρώτα αεροσκάφη ήρθε στις 31 Ιουλίου του τρέχοντος έτους.
Επίσης, το Κίεβο ζήτησε από την αρχή του πολέμου άρματα δυτικής κατασκευής, όπως το βρετανικό Challenger 2 και το γερμανικό Leopard 2, όμως η μεταφορά τους εγκρίθηκε μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις τον Ιανουάριο του 2023.
Οι καθυστερήσεις προήλθαν κυρίως λόγω των φόβων της Γερμανίας ότι η προμήθεια των τανκς θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κλιμάκωση του πολέμου από τη Ρωσία. Το Βερολίνο ενέκρινε τελικά τη μεταφορά των αρμάτων Leopard 2 κυρίως από τα αποθέματα άλλων χωρών.
