Ακόμα και έμπειροι διπλωμάτες δεν περίμεναν την αντίδραση της Τουρκίας που απέτρεψε ισχυρή καταδίκη της Λευκορωσίας από το ΝΑΤΟ, για τις απαράδεκτες ενέργειες που οδήγησαν στη σύλληψη των αντικαθεστωτικών μπλόγκερ Ρόμαν Πρατάσεβιτς και φοιτήτριας Σοφίας Σαπέγκα.
Ο Γενικός Γραμματέας Γενς Στόλτενμπεργκ, συνήθως κοντά στις τουρκικές θέσεις, ήταν αρκετά πιο καταγγελτικός από την επίσημη δήλωση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας
Αρχικά υπήρχε η εκτίμηση πως η στάση της Τουρκίας είχε οικονομικά κίνητρα. Οι Τουρκικές Αερογραμμές, ο κρατικός αερομεταφορέας, κατέχει ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς στις πτήσεις για Λευκορωσία ενώ και η Ρωσία, που στήριξε ουσιαστικά την αεροπειρατεία, αποτελεί έναν σημαντικό οικονομικό παράγοντα για την Τουρκία.
Σε καιρούς κορονοϊου άλλωστε η προσέλευση των εκατομμυρίων Ρώσων τουριστών αν καταφτάσουν από Ρωσία θα αποτελέσει ανάσα για την τουρκική οικονομία. Όμως, θα έφτανε σε τέτοιο σημείο η Τουρκία για αυτούς τους λόγους η Άγκυρα;
Η Άγκυρα κράτησε συνειδητά αυτή τη στάση, επειδή απλά θεωρεί φυσιολογικό να φτάσει σε αυτό το σημείο ένα καθεστώς για να συλλάβει κάποιον που θεωρεί επικίνδυνο.
Η Τουρκία κατέχει την πρώτη θέση στην στοχοποίηση αντικαθεστωτικών στο εξωτερικό. Σύμφωνα με μία έρευνα του οργανισμού Freedom House το καθεστώς της Τουρκίας έχει την πρωτοκαθεδρία στη σύλληψη αντιφρονούντων από άλλες χώρες.
Έχει κυνηγήσει τους θεωρούμενους ως εχθρούς του καθεστώτος σε περισσότερα από 30 διαφορετικά κράτη σε Μέση Ανατολή, Αφρική, Ασία κι Αμερική! Ξεπερνά ακόμα τη Ρωσία και την Κίνα, κράτη που «διαπρέπουν» στην καταδίωξη αντικαθεστωτικών πέρα από τα σύνορα τους.
Ταυτόχρονα, η Τουρκία στέλνει και ένα μήνυμα, αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, πως το ζήτημα της έκδοσης του Φετουλάχ Γκιουλέν και των ακολούθων του παραμένει καίριας σημασίας για τον Ταγίπ Ερντογάν.
Η Άγκυρα θεωρεί το ΝΑΤΟ προνομιακό πεδίο για να εκφράζει τις απόψεις, ως ένα πολύτιμο και αναντικατάστατο μέλος, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης.
Η έλλειψη αναφοράς για συμβολικές τουλάχιστον κυρώσεις από το ΝΑΤΟ στη Λευκορωσία εξαγρίωσε Πολωνία, Λιθουανία κι άλλες χώρες που εμπλέκονταν άμεσα.
Έδειξε σε όλους όμως πως η Τουρκία διατηρεί το «δικαίωμα» της να καταδιώκει όποιον θεωρεί εχθρό της. Άλλωστε το να μην θεωρεί αφύσικη την ενέργεια της Λευκορωσίας, η Τουρκία υπονοεί πως είναι θεμιτό πλέον και ή ίδια να κάνει σε ευρωπαϊκό έδαφος, ότι και στον υπόλοιπο κόσμο.
Βέβαια, στην παρούσα φάση χρειάζεται να δείχνει μια καλή εικόνα στο διεθνές σύστημα λόγω της οικονομικής της κρίσης και της κατάστασης που επικρατεί στυο εσωτερικό της. Ωστόσο, πλέον οι Ευρωπαίοι έχουν κατανοήσει τις προθέσεις της.
