Η αποστολή των γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard 2 έχει κυριαρχήσει στις διεθνείς συζητήσεις, καθώς όλοι προετοιμάζονται για την εαρινή περίοδο. Παρά τις αμερικανικές πιέσεις κι όχι μόνο, οι Γερμανοί εμφανίζονται διστακτικοί, αν όχι αρνητικοί, στο να προχωρήσουν σε μία τέτοια κίνηση. Η «Πράσινη» Αναλένα Μπέρμποκ ωστόσο φαίνεται να έφερε νέα δυναμική στις εξελίξεις.
Ο καγκελάριος Σολτς φάνηκε ιδιαίτερα επηρεασμένος από την παράδοση των σοσιαλδημοκρατών, αλλά κι ευρύτερα του γερμανικού πολιτικού κατεστημένου. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία είχε θέσει ως κόκκινη γραμμή της την προμήθεια εξοπλισμών αλλά και την εμπλοκή της σε πολεμικές διαμάχες, τόσο στην περιφέρεια της, όσο και σε όλο τον κόσμο. Αντιστοίχως, ο νέος Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους διακατέχεται από τα ίδια αισθήματα, απεικονίζοντας την απροθυμία του Βερολίνου να εγκρίνει την αποστολή γερμανικών αρμάτων μάχης στην Ουκρανία
Ωστόσο, η Υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ ανήκει σε μία νέα γενιά πολιτικών στη Γερμανία, που ξεκίνησε από τα ειρηνιστικά κινήματα και έχει περάσει σε μία περίοδο πολιτικής ωριμότητας. Πιστεύοντας σε μία εξωτερική πολιτικών αρχών για τη Γερμανία, η Μπέρμποκ έχει θέσει την αναχαίτιση του αυταρχικού και οπισθοδρομικού καθεστώτος Πούτιν ως προτεραιότητα της, από την προεκλογική καμπάνια της μέχρι την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων της. Αυτό φάνηκε από τη δήλωση της Γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών πως ουσιαστικά το Βερολίνο θα επιτρέψει στην Πολωνία να στείλει άρματα μάχης Leopard στο Κίεβο.
Μέχρι σήμερα η Γερμανία ουσιαστικά κωλυσιεργούσε να εγκρίνει όχι μόνο την παράδοση αρμάτων Leopard 2 από τον στόλο της, αλλά ακόμα και την αποστολή τους από τρίτες χώρες, όπως τη Φινλανδία και την Πολωνία για παράδειγμα, καθώς διατηρούσε αυτό το δικαίωμα από τις άδειες εξαγωγής που διατηρούσε. Η Βαρσοβία, που αισθάνεται πως θα είναι ο επόμενος στόχος της Μόσχας, απείλησε να προχωρήσει σε αποστολή βαρέος στρατιωτικού εξοπλισμού, ακόμα και δίχως τη συμμετοχή του Βερολίνου.
Χαρακτηριστικό του διεθνούς κλίματος προς αυτή την κατεύθυνση, είναι πως οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκριναν νέα στρατιωτική βοήθεια 500 εκατ. ευρώ προς την Ουκρανία, ώστε να επιβεβαιώσουν την υποστήριξη τους προς το Κίεβο. Η πίεση προς τη Γερμανία αυξάνεται σταδιακά μεν, αλλά συνεχώς δε.
Η Γερμανία μέχρι σήμερα προσπάθησε να αντικρούσει τις πιέσεις, επιχειρηματολογώντας υπέρ της αποστολής αρχικά των αμερικανικών αρμάτων μάχης Abrams, πριν από τα δικά τους Leopard, γνωρίζοντας ενδεχομένως του ενδοιασμούς της Ουάσιγκτον. Πιεσμένες από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν πως τα δικά τους άρματα μάχης είναι εξαιρετικά δαπανηρά για την περίπτωση και τα Leopard αποτελούν μία καταλληλότερη επιλογή.
Πλέον ακόμα και οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης έχουν στραφεί εναντίον της γερμανικής καθυστέρησης όμως, με τρανό παράδειγμα το ξέσπασμα της Εσθονίας μετά την απογοήτευση της διάσκεψης στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ράμσταϊν στην Γερμανία.
Βέβαια, η απόφαση της Γερμανίας έχει μεγάλο πολιτικό βάρος κι ενδεχομένως να μην έχει ακόμα επιβεβαιωθεί. Είναι εντελώς διαφορετικό να στηρίζει κάποιος την Ουκρανία με αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα, που ενισχύουν την άμυνα της, κι άλλο να της δίνει τη δυνατότητα για επιθετικές ενέργειες, ακόμα κι αν αυτές αφορούν στην κατάληψη κατεχομένων εδαφών μετά τη ρωσική εισβολή.
