Είναι 8:30, Σάββατο πρωί, και το αμάξι του Πέτρου είναι παρκαρισμένο έξω από το σπίτι μου. Πετάω ό,τι βρίσκω μπροστά μου στην πιο κοντινή βαλίτσα και βγαίνω στην είσοδο. Ετοιμαζόμαστε για ένα πενθήμερο οδοιπορικό στο Νέο Χαμσάιρ με μια μικρή στάση στην Πενσυλβάνια για να καλύψουμε τις αμερικανικές ενδιάμεσες εκλογές.
Καθώς ξεκινάμε το ταξίδι από την Ουάσιγκτον και πλησιάζοντας την Πενσυλβάνια κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση του πολιτικού κλίματος. Οι ενδιάμεσες εκλογές γίνονται κάθε δύο χρόνια. Στο ψηφοδέλτιο βρίσκονται όλα τα μέλη της βουλής των αντιπροσώπων και το 1/3 της γερουσίας τα οποία έχουν εξαετή θητεία. Τα ζητήματα που θα κρίνουν τις εκλογές είναι ποικίλα. Ορισμένα μας είναι γνώριμα, άλλα, ίσως, όχι. Ο πληθωρισμός, η αντιμετώπιση της ακρίβειας και η αύξηση των τιμών στα καύσιμα βρίσκονται στον πυρήνα των ανησυχιών των Αμερικανών πολιτών.
Ψηλά όμως στις προτεραιότητες ιεραρχούνται επίσης το έγκλημα αλλά και το μέλλον του δικαιώματος στην άμβλωση μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου να άρει το κατώτατο εθνικό όριο που είχε κατοχυρωθεί μετά την απόφαση Roe v. Wade, δίνοντας τη δυνατότητα σε πολιτείες να περιορίσουν σημαντικά το δικαίωμα.
Στην πρώτη μας στάση στην Πενσυλβάνια, σε ένα από αυτά τα κλασικά αμερικανικά diners που θα δει κάποιος σε ταινία των 90s, εκεί που ο μόνος καφές που σερβίρεται είναι φίλτρου και οι μηλόπιτες που ετοιμάζει η κουζίνα είναι πιο φρέσκες και από τις σπιτικές, καθόμαστε με την Jennifer, ιδιοκτήτρια του μαγαζιού τα τελευταία 6 χρόνια. Μας αφηγείται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να στήσει την επιχείρηση της, πως η πανδημία γονάτισε τους μικρομεσαίους παρά την κρατική στήριξη και πως έχει χάσει την πίστη της στο πολιτικό σύστημα.
Η Jennifer δεν είχε αποφασίσει ακόμη ποιο κόμμα θα στηρίξει. Οι δικές της προτεραιότητες είναι ξεκάθαρες. Προσδοκά ένα πλάνο για να ξεφύγει από το οικονομικό αδιέξοδο.
«Δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να πληρώσουμε το γάλα, τα μακαρόνια, τη βενζίνη που χρειάζεται να βάλουμε στο αυτοκίνητο μας για να πάμε στη δουλειά μας. Νιώθω πως έχει χαθεί η κοινή λογική. Από τη μια ακούω ανθρώπους να μιλάνε για παράτυπες εκλογές, να αμφισβητούν το δικαίωμα μου να επιλέξω για τον εαυτό μου. Και από την άλλη νιώθω ότι δεν συζητιούνται επαρκώς τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας. Η Αμερική δεν είναι μόνο η Ουάσινγκτον, η Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη. Ποιος θα νοιαστεί για τις δικές μας κοινότητες; Μας έχουν ξεχάσει;»
Η κοινή λογική. Τα προβλήματα της καθημερινότητας. Το μέτρο. Αυτά μας είπε η Jennifer πως θα την οδηγήσουν στην κάλπη. Και νομίζω πως μπορούμε να ταυτιστούμε. Επόμενη στάση, Νέο Χαμσάιρ.
*Ο Βασίλης Κουτσούμπας είναι Νομικός / Μεταπτυχιακός Φοιτητής Πανεπιστήμιο Georgetown
