Πάνω από 100.000 Αφγανοί, εκ των οποίων τα περισσότερα παιδιά, έχουν φύγει από το Πακιστάν, το οποίο έχει εξαπολύσει εδώ και τρεις εβδομάδες μια εκστρατεία μαζικών απελάσεων, με στόχο μετανάστες οι οποίοι σε μερικές περιπτώσεις έχουν γεννηθεί στο έδαφός του ή κατοικούν εκεί εδώ και δεκαετίες.
Σημειώνεται, ότι από την 1η Απριλίου, το πακιστανικό υπουργείο Εσωτερικών έχει καταγράψει 100.529 Αφγανούς που έχουν αναχωρήσει από τη χώρα.
Το Ισλαμαμπάντ, που βλέπει τις βιαιότητες να αυξάνονται δραματικά στις περιφέρειές του, που συνορεύουν με το Αφγανιστάν, κατηγορεί τρία εκατομμύρια Αφγανούς, που ζουν στο έδαφός του, ότι «συνδέονται με την τρομοκρατία και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
Ως αντίποινα, ακύρωσε την 1η Απριλίου τις 800.000 κάρτες διαμονής που έχει χορηγήσει σε Αφγανούς.
Υπενθυμίζεται, πως ήδη από τα τέλη του 2023, περίπου 800.000 Αφγανοί είχαν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του στη διάρκεια μιας πρώτης παρόμοιας εκστρατείας.
Η αφγανική κυβέρνηση των Ταλιμπάν δεν αναγνωρίζεται από καμιά χώρα στον κόσμο και η Καμπούλ εξέφρασε την «ανησυχία» και την «απογοήτευσή» της γι' αυτές τις απελάσεις, ενώ κατηγόρησε τη γείτονά της ότι χρησιμοποιεί τους μετανάστες «για πολιτικούς σκοπούς».
Καθημερινά πλέον, οχηματοπομπές φορτηγών, που μεταφέρουν οικογένειες με μπόγους με τα υπάρχοντά τους, περνούν τα δύο μεθοριακά φυλάκια ανάμεσα στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν.
«Γεννήθηκα στο Πακιστάν και δεν έχω πατήσει ποτέ στο Αφγανιστάν», λέει ανήσυχος ο Αλάχ Ραχμάν, 27 ετών, τον οποίο συνάντησε το Σάββατο το Γαλλικό Πρακτορείο στο μεθοριακό σταθμό του Τορχάμ, στο βορειοδυτικό Πακιστάν.
Ο Ραχμάν προτίμησε να φύγει οικειοθελώς πριν συλληφθεί, καθώς η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες καταγράφει, ήδη από τις αρχές Απριλίου περισσότερες συλλήψεις και κρατήσεις Αφγανών στο Πακιστάν απ' ό,τι σε όλη τη διάρκεια του 2024.
Εδώ και μήνες μέλη μαχητικών οργανώσεων και μετανάστες κατηγορούν το Πακιστάν για αυθαίρετες συλλήψεις, εκβιασμούς και παρενοχλήσεις σε βάρος Αφγανών.
«Φοβήθηκα ότι θα ταπεινωθώ από την αστυνομία μαζί με την οικογένειά μου», λέει ο Αλάχ Ραχμάν, έτσι «επιστρέφουμε στο Αφγανιστάν επειδή στην πραγματικότητα δεν έχουμε καμιά άλλη επιλογή».
Εκεί, δεν παύουν να επαναλαμβάνουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι μετανάστες αυτοί δεν θα βρουν παρά οικονομικό μαρασμό και καλπάζουσα φτώχεια.
Μολονότι οι βιαιότητες έχουν σχεδόν εξαφανισθεί μετά την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία το καλοκαίρι του 2021, περισσότεροι από το μισό του πληθυσμού έχουν ανάγκη ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσουν, γεγονός που καθιστά το Αφγανιστάν τη δεύτερη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο.
Εντούτοις στο Πακιστάν, αυτή η νέα εκστρατεία υποστηρίζεται ευρέως από τον πληθυσμό.
«Τα ενοίκια έχουν διπλασιασθεί αφότου ήρθαν οι Αφγανοί», λέει ο Τανβίρ Άχμαντ, ένας 41χρονος κομμωτής στο Ισλαμαμπάντ.
«Ήρθαν για να πάρουν καθεστώς πρόσφυγα, όμως κατέληξαν να κλέβουν τις θέσεις εργασίας των Πακιστανών, που τα έβγαζαν ήδη δύσκολα πέρα», τονίζει.
Αντιθέτως, ένας έμπορος, που αρνείται να αποκαλύψει το όνομά του, εκφράζει την ανησυχία του: «οι Αφγανοί δέχονται δουλειές που οι Πακιστανοί ντρέπονται να κάνουν, όπως να μαζεύουν τα σκουπίδια. Ποίος θα τις κάνει μετά την αναχώρησή τους;».
