Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι σπάνια ακούγονται οι απόψεις του ρωσικού λαού και η γνώμη του για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Jerusalem Post φέρει ως παράδειγμα τις λιγοστές συλλήψεις που έγιναν το περασμένο Σαββατοκύριακο, κατά την επέτειο της εισβολής, συγκρίνοντάς τες με τους χιλιάδες που διαδήλωσαν κατά της πολιτικής του Πούτιν τον πρώτο μήνα του πολέμου.
Με μια βιντεοκάμερα ανά χείρας, ο Ντανίλ Ορέιν, 22 ετών, από τη Μόσχα, έσπασε τη σιωπή του και βγήκε στους δρόμους της Ρωσίας ρωτώντας τους κατοίκους τι σκέφτονται για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Οι απαντήσεις που έλαβε ήταν λίγο - πολύ ίδιες:
«Ζούμε μια καλή ζωή, ό,τι συμβαίνει δεν μας αφορά, οπότε μας είναι δύσκολο να πούμε κάτι κακό για τον Πούτιν», «εγώ είμαι ουδέτερος ως προς αυτό. Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική. Είμαι απολιτίκ, ειρηνιστής. Έχω τη δική μου ζωή», «είμαστε Ρώσοι πολίτες, οπότε τον υποστηρίζουμε. Ποια άλλη εναλλακτική λύση υπάρχει; Καμία», «αν δεν ήταν ο Πούτιν, θα ήμασταν ακόμα κολλημένοι στην οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1990, όταν ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε στα ύψη. Έχτισε αυτή τη χώρα από το χώμα και εξασφάλισε τη σταθερότητά μας», ήταν μερικές από τις δηλώσεις όσων δέχθηκαν να καταγραφούν από την κάμερά του.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις αναφορές, οι Ρώσοι κατηγορούν το ΝΑΤΟ ως δυτική οντότητα που σχεδιάζει να εξουδετερώσει τη Ρωσία, κατηγορούν τις ΗΠΑ για ιμπεριασλισμό, την Ουκρανία ότι επέλεξε τον πόλεμο αντί για την ειρήνη, τη Δύση αλλά και ολόκληρο τον κόσμο για ρωσοφοβία ενώ ισχυρίζονται ότι η εισβολή της Ρωσίας ήταν ένα καταλυτικό, «προληπτικό» χτύπημα ενάντια σε μια επίθεση που επρόκειτο να εξαπολυθεί εναντίον της Ρωσίας.
Πώς «σιωπούν» οι φωνές διαμαρτυρίας
Παρά το γεγονός ότι αντιπολίτευση υπάρχει στη Ρωσία και τάσσεται εναντίον των πρακτικών του Πούτιν, ζητώντας να δικαστεί στη Χάγη για εγκλήματα πολέμου, καθίσταται όλο και δυσκολότερο το να μπορεί κανείς να διαμαρτυρηθεί στη χώρα. Οι διαδηλώσεις και οι δράσεις διαμαρτυρίας πλέον, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, εντοπίζονται και καταστέλλονται αυτόματα.
«Αυτές οι μέθοδοι απλά γίνονται όλο και πιο διαδεδομένες, όπως στην Κίνα. Με την πάροδο του χρόνου, απλώς θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αντισταθείς και να διαμαρτυρηθείς», τονίζει ο Ορέιν.
