Ποιος νίκησε στις εκλογές του Νιου Χάμσαϊρ; Οι περισσότεροι θα απαντήσουν το προφανές: Ο Μπέρνι Σάντερς, που αναδείχτηκε πρώτος – ακολουθούμενος σε πολύ μικρή απόσταση από τον Πιτ Μπούντιτζιτζ, ο οποίος σημείωσε μία ακόμη ιδιαιτέρως καλή επίδοση, αλλά και από την Έιμι Κλόμπατσαρ, η οποία δείχνει να ανεβαίνει διαρκώς.
Ποιοι ηττήθηκαν, από την άλλη; Αναμφίβολα, ο πρώην αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ήρθε ξανά πέμπτος και (όσο κι αν δηλώνει πως θα παραμείνει στην κούρσα) τείνει να αποδειχθεί «κουτσό άλογο». Όπως, επίσης, η Ελίζαμπεθ Γουόρεν, η οποία φαίνεται πως χάνει πανηγυρικά από τον Σάντερς τη μάχη για τις ψήφους του πιο αριστερού και φιλελεύθερου τμήματος των Δημοκρατικών.
Και ποιοι, τέλος, δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνισή τους, επιλέγοντας να ξεκινήσουν τον αγώνα από μεγαλύτερο... ύψος; Ο εξής ένας – ο Μάικλ Μπλούμπεργκ. Ο δισεκατομμυριούχος πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης ο οποίος έχει αποφασίσει να μην δοκιμάσει την τύχη του στις μικρές και σχετικά ασήμαντες (τουλάχιστον αριθμητικά) πρώτες πολιτείες και να κάνει την εμφάνισή του στις 3 Μαρτίου, στην περίφημη «Σούπερ Τρίτη», η οποία θα κρίνει πολλά – αν όχι τα πάντα.
Στόχος το μεγάλο πρώτο... άλμα!
Οι υπολογισμοί του δεν είναι αβάσιμοι. Για του λόγου το αληθές, στην Άιοβα και το Νιου Χάμσαϊρ κατανεμήθηκαν μόλις 65 από τους 3.979 αντιπροσώπους οι οποίοι θα λάβουν μέρος στο συνέδριο του Ιουλίου και θα αποφασίσουν ποιος ή ποια θα πάρει το χρίσμα των Δημοκρατικών για να βρεθεί απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, ενώ στις δύο πολιτείες με τις οποίες θα κλείσει ο Φεβρουάριος, τη Νεβάδα και τη Νότια Καρολίνα, θα κατανεμηθούν άλλοι 90. Τη «Σούπερ Τρίτη», όμως, στην πολιτική... ρουλέτα θα βρεθούν 1.357 αντιπρόσωποι – δηλαδή σχεδόν ο ένας από τους τρεις συνολικά.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι στην περίπτωση που ο Μπλούμπεργκ επικρατήσει σε εκείνη την πολλαπλή αναμέτρηση, η οποία θα διεξαχθεί ταυτόχρονα σε 14 πολιτείες, θα έχει κάνει ένα αποφασιστικό βήμα. Όχι μόνο επειδή θα έχει πάρει με το μέρος του πολλούς αντιπροσώπους – ασύγκριτα πιο πολλούς από ό,τι οι αντίπαλοί του μέχρι σήμερα – αλλά και επειδή θα καταγράψει μια δυναμική η οποία θα αποδειχθεί καθοριστική στα υπολειπόμενα προκριματικά.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, άλλωστε, ο μεγιστάνας έχει δαπανήσει ήδη κάπου 250 εκατ. δολάρια (μακράν το μεγαλύτερο ποσό) προκειμένου να προωθήσει την υποψηφιότητά του, επικεντρώνοντας στην κρίσιμη αναμέτρηση της 3ης Μαρτίου. Επειδή, όμως, γνωρίζει ότι τα χρήματα δεν φτάνουν για να του διασφαλίσουν την μεγάλη ανατροπή, επιχειρεί να δώσει και ένα σαφές στίγμα με το οποίο ελπίζει ότι θα κερδίσει την πλειοψηφία των μελών και οπαδών του κόμματος που θα λάβουν μέρος στα προκριματικά.
Κι αυτό δεν είναι άλλο από το μήνυμα πως απέναντι στον «ακροαριστερό» Σάντερς (ή την ομογάλακτή του Γουόρεν, αν κάνει την δική της ανατροπή) και τους άπειρους Μπούντιτζιτζ και Κλόμπατσαρ, είναι ο μόνος ο οποίος έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει με αξιώσεις και στα ίσια τον Τραμπ. Πολύ περισσότερο καθώς διαθέτει σημαντική επιρροή και στις τάξεις των Ρεπουμπλικάνων, με τη στήριξη των οποίων, άλλωστε, είχε εκλεγεί δήμαρχος της Νέας Υόρκης.
Άλλο τα σχέδια, άλλο η κάλπη
Για την ώρα, βεβαίως, όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά σχέδια επί χάρτου. Τα οποία – όπως επανειλημμένως έχει αποδειχθεί στην πολιτική – οι ψηφοφόροι μπορούν να μετατρέψουν σε κουρελόχαρτα και να τα πετάξουν στα αζήτητα.
Για την ώρα, το μόνο σίγουρο είναι πως για την ώρα ο Σάντερς είναι αυτός που διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα και δείχνει να απειλείται κυρίως από τον Μπούτιτζιτζ. Ωστόσο, ο 78χρονος γερουσιαστής από το Βερμόντ δεν μπορεί παρά να έχει λάβει υπόψη του το γεγονός ότι στο Νιού Χάμσαϊρ επικράτησε με ποσοστό μόλις 25%, όταν στα προκριματικά του 2016, όταν απέναντί του είχε την Χίλαρι Κλίντον, είχε σαρώσει με 60%.
Η δικαιολογία ότι αυτή τη φορά έχει πολλούς αντιπάλους και ανταγωνιστές δεν αρκεί για να αποστομώσει όσους θεωρούν πως η δυναμική του είναι αυτή τη φορά μικρότερη.
Ούτε ο Τραμπ, όμως, δικαιούται να επαναπαύεται στην ικανοποίηση που του προσφέρει ο εμφύλιος στο απέναντι στρατόπεδο ή, πολύ περισσότερο, να αισθάνεται ότι η μάχη των προεδρικών εκλογών έχει κριθεί ήδη. Και ο ίδιος, εξάλλου, ως αουτσάιντερ είχε ξεκινήσει το 2016, για να καταλήξει τελικώς να στρογγυλοκάθεται στο Οβάλ Γραφείο...
