Η ετυμηγορία σε χώρες της Ευρώπης πως η Συρία αποτελεί μία ασφαλή χώρα για επιστροφή προσφύγων, όπως για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Δανία, προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις. Πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις τόνισαν πως η defacto επικράτηση του ασαντικού καθεστώτος σε βασικές περιοχές της χώρας δεν αποτελεί εχέγγυο για την ασφάλεια των προσφύγων. Πέρα βέβαια από την κατάσταση στη Δαμασκό, οι εξελίξεις στη βόρεια Συρία δείχνουν το χάος που εξακολουθεί να επικρατεί στη χώρα.
Η επίθεση τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους σε φυλακή στη Συρία για να απελευθερώσουν μαχητές που κρατούνταν από τη κουρδική διοίκηση είναι μία απόδειξη των κινδύνων που ελλοχεύουν. Μπορεί η τζιχαντιστική οργάνωση να έχει ηττηθεί «επίσημα», ωστόσο υπάρχουν πολλοί πυρήνες της που παραμένουν σε ύπνωση, έτοιμοι να ενεργοποιηθούν.
Παρά την κομβική συμβολή των κουρδικών οργανώσεων στη Συρία όσον αφορά στην αναχαίτιση των τζιχαντιστικών ορδών, για την Τουρκία η αυτονομία των Κούρδων αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο, από το Ισλαμικό Κράτος.
Όλο αυτό το διάστημα, τουρκικές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει κουρδικές περιοχές στις κουρδικές αυτόνομες περιοχές της Ροζάβα, όπου διαβιούν επιζήσαντες των απάνθρωπων επιθέσεων που υπέστησαν από τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Οι διαδοχικές ένοπλες επεμβάσεις της Τουρκίας βέβαια κατέστησαν εφικτές έπειτα από την αποχώρηση αμερικανικών δυνάμεων, ειδικά επί της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ. Η προοπτική αναβίωσης των δραστηριοτήτων του Ισλαμικού Κράτους είχε τονιστεί από τότε στην Ουάσιγκτον, που πρότασσε το εθνικό συμφέρον της και την ανάγκης επιστροφής Αμερικανών στρατιωτών, λόγω του κόστους διατήρησης στρατιωτικής παρουσία στην περιοχή.
Χριστιανικές οργανώσεις είχαν τονίσει πως οι επιπτώσεις για τις μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των Χριστιανών, θα ήταν οδυνηρές, τόσο από την τουρκική εισβολή όσο και τη συνεπακόλουθη υποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων.
Πλέον επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις τους. Υπάρχουν αναφορές πως η επίθεση προγραμματιζόταν εδώ και περίπου 6 μήνες, ενώ πολεμιστές του Ισλαμικού Κράτους εκτιμάται πως να έχουν έρθει από τη Σερεκανίγιε και το Τελ Αμπιάντ, που βρίσκονται υπό τουρκική κατοχή, αλλά και το Ιράκ.
Ακόμα και σήμερα, η Άγκυρα συνεχίζει να πιέζει την Ουάσιγκτον να σταματήσει την οποιαδήποτε σχέση με κουρδικές οργανώσεις, τις οποίες αποκαλεί τρομοκρατικές. Ωστόσο, για την εφαρμογή του νέου δόγματος των Ηνωμένων Πολιτειών περί άμεσης και στοχευμένης επέμβασης σε επιλεγμένες ένοπλες ομάδες, ο Λευκός Οίκος χρειάζεται ακόμα τη συνεργασία με τους Κούρδους, όπως φάνηκε και στη συγκεκριμένη περίσταση στη Συρία.
Καθώς ο Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος το 2014 όταν και οι Κούρδοι σταμάτησαν την προέλαση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, ενδεχομένως να αντιλαμβάνεται την ηθική υποχρέωση να στηριχθούν οι κουρδικές οργανώσεις, που συνεχίζουν να αποτελούν ένα ανάχωμα απέναντι σε αναθεωρητικές δυνάμεις.
