Κατ’ αρχάς, το φλέγον ζήτημα της Ουκρανίας είναι και τους δύο αντιπάλους σημαντικό. Η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί περιορισμούς στον εγγύς περίγυρο της ενώ μετά από τις τελευταίες κινήσεις της ουκρανικής κυβέρνησης, το Κίεβο αποτελεί «κόκκινο πανί» για τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Αντιστοίχως, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναγάγει την εξέλιξη της Ουκρανίας σε ένα σημαντικό ζήτημα, καθώς τη θεωρούν μία κομβική χώρα, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Η τολμηρή αντίδραση του Κίεβου απέναντι στη Μόσχα είναι απίθανο να μην έχει τη σιωπηρή ή ακόμα και θερμή αποδοχή της Ουάσιγκτον. Κατά συνέπεια, ο Μπάιντεν επιθυμεί να δεσμεύσει τη Μόσχα σε αυτό το ζήτημα και να καταδείξει τη σημασία που της αποδίδει, στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα στο Κίεβο πως εγκαταλείπει την Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, το ζήτημα της κυβερνοαασφάλειας αποτελεί βασικό θέμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και στο εσωτερικό τους. Οι παρεμβάσεις στις εκλογές κι όχι μόνο, που στην Αμερική είναι κοινός τόπος πως εκπορεύονται από τη Μόσχα, απειλούν την ίδια την υπόσταση των Ηνωμένων Πολιτειών ως δημοκρατικής χώρας, σύμφωνα με την αμερικανική θεώρηση.
Σε αυτό το πλαίσιο, η παραδοχή του Πούτιν πως αποτελεί ένα ζήτημα προς αντιμετώπιση είναι μία σημαντική εξέλιξη, όσο κι αν ο Ρώσος πρόεδρος δεν ανέλαβε την ευθύνη για ότι έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Όπως φάνηκε από τη συνέντευξη τύπου του, ο Μπάιντεν θα χρησιμοποιήσει τη σύσταση της διμερούς επιτροπής ειδικών για το ζήτημα ως απόδειξη της προόδου που σημειώθηκε.
Ο Μπάιντεν θεωρεί επιτυχημένη την πρώτη του κίνηση με ρίσκο να συναντήσει τον Πούτιν τόσο νωρίς στην προεδρία του. Ένα σημαντικό γεγονός ήταν η συσπείρωση των Ευρωπαίων συμμάχων του στη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Το ζήτημα του Ρώσου αντικαθεστωτικού Ναβάλνι, το οποίο ο Μπάιντεν ανέδειξε στη συνάντηση με τον Πούτιν και αποτελεί βασική προτεραιότητα για την Ευρώπη, είναι ενδεικτικό της συνεννόησης που έχει επιτύχει.
Ο Αμερικάνος πρόεδρος μπορεί να δηλώνει πως απέτρεψε μία «τραγωδία» με την τολμηρή κίνηση του να συναντήσει τόσο σύντομα τον Ρώσο πρόεδρο. Βέβαια, ο Πούτιν δεν άφησε αναπάντητη την πρόκληση για τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του, στηλιτεύοντας τις ντροπιαστικές εικόνες εισβολής στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από λίγο καιρό.
Οι χαμηλές προσδοκίες πριν από τη συνάντηση από τους δυο προέδρους τους επιτρέπει να υποστηρίζουν πως πέρασαν τον χαμηλό πήχη που έθεσαν. Ο Τζο Μπάιντεν μπορεί πλέον να δηλώνει πως έθεσε τον Βλάντιμιρ Πούτιν προ των ευθυνών του για μία σειρά ζητημάτων, συμπεριλαμβανόμενων των πυρηνικών εξοπλισμών ή ακόμα και τη στήριξη του προς τον Σύρο πρόεδρο Άσαντ, που κατηγορείται τεκμηριωμένα για χρήση χημικών όπλων.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν από την άλλη πλευρά πέτυχε έναν σημαντικό στόχο, να αναγνωρίζεται ως ίσος προς ίσο με την υπερδύναμη της εποχής.
