Η κατάληψη του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Ευρώπης αποτέλεσε βασική στόχευση της ρωσικής εισβολής της 24ης Φεβρουαρίου στην Ουκρανία. Λίγες μέρες αργότερα άλλωστε, οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν στην κατοχή τόσο ενός μεγάλου μέρους της περιφέρειας της Ζαπορίζια, όσο και του πυρηνικού εργοστασίου της περιοχής. Η ενθυλάκωση του συνέχισε να είναι προτεραιότητα για το Κρεμλίνο, ακόμα κι αν στελεχωνόταν από Ουκρανούς τεχνικούς.
Η συνάντηση ρωσικής αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη στις 23 Νοεμβρίου με τον επικεφαλής του ΙΑΕΑ Ραφαέλ Γκρόσι για τη δημιουργία μιας ζώνης προστασίας γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο αλλά κι οι αναφορές στα ρωσικά ΜΜΕ, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ουκρανικής Ενεργκοατόμ, Πέτρο Κοτίν, είναι όσα δείχνουν προς μία ρωσική αποχώρηση. Κατά πόσο θα συμβεί κάτι τέτοιο ωστόσο μένει να αποδειχθεί.
Η αλήθεια είναι πως ο κίνδυνος, όσο παραμένει κατεχόμενη η περιοχή της Ζαπορίζια και ειδικότερα το πυρηνικό εργοστάσιο, είναι δυσθεώρητος. Ακόμα και οι αντιδραστήρες συα τρία πυρηνικά εργοστάσια της Ουκρανίας, Ρίβνε, Πιβντενουκραίνσκ και Χμελνίτσκι, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Κιέβου, οδηγηθήκαν για πρώτη φορά στο κλείσιμο μετά από 40 χρόνια, λειτουργώντας με εφεδρικές γραμμές, λόγω των ρωσικών βομβαρδισμών, πριν επανασυνδεθούν στο δίκτυο. Γίνεται κατανοητό πόσο πιο επικίνδυνή είναι η κατάσταση στο εργοστάσιο της Ζαπορίζια, όπου βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου, με τις δύο πλευρές να κατηγορεί η μία την άλλη.
Ωστόσο, ειδικά τη στιγμή που η Μόσχα έχει αποφασίσει να στοχεύει τις ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας, το Κρεμλίνο δεν έχει δείξει δείγματα τέτοιας υπευθυνότητας. Είναι αμφίβολο κατά πόσο είναι διατεθειμένο να παραδώσει την ευθύνη λειτουργίας στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ή να κηρύξει μία αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη. Αυτό θα ήταν μάλλον η πιο ενδεδειγμένη λύση στην παρούσα συγκυρία.
Άρα, ο λόγος που μπορεί να εξαναγκαστούν σε μία τέτοια κίνηση θα είναι λόγω των πιθανών εξελίξεων στη μάχη, δηλαδή μόνο εάν το πουτινικό καθεστώς κρίνει πως ελλοχεύει ο κίνδυνος της περικύκλωσης. Ο Κοτίν άλλωστε δήλωσε πως είναι πολύ νωρίς για να πει κάτι τέτοιο, αλλά παρ’ όλα αυτά βλέπει ενδείξεις ρωσικής αποχώρησης.
Η οπισθοχώρηση της Ρωσία από τη στρατηγική περιφέρεια της Ζαπορίζια, θα έχει ευρύτερες συνέπειες στη γραμμή του μετώπου. Τη στιγμή που οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επικεντρωθεί στην περιοχή του Ντονέτσκ, ώστε να καταλάβουν ολόκληρη την περιοχή του Ντονμπάς, μία τέτοια κίνηση θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στη γενικότερη κατεύθυνση της εισβολής. Το διοικητικό και οικονομικό κέντρο της Ζαπορίζια, στις όχθες του ποταμού Δνείπερου είναι απαραίτητο για τον ρωσικό σχεδιασμό, για να δείξει εάν στοχεύει στην επέκταση της κατοχής εδαφών ή σε μία γενικότερη υποχώρηση.
