Πρόσφατη έκθεση της Unicef προειδοποιεί ότι το υψηλό κόστος στέγασης στην Ισπανία, οδηγεί στην ευπάθεια επιπλέον 780.000 ανηλίκων στη χώρα, η οποία έχει ήδη το υψηλότερο ποσοστό παιδικής φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά σε περίπου 3 εκατομμύρια παιδιά. Η κατάσταση αυτή οφείλεται στη στέγαση που απορροφά σχεδόν το 80% των εισοδημάτων των νοικοκυριών.
Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (INE) για το δεύτερο τρίμηνο του 2023 δείχνουν αύξηση 46,6% στις τιμές ακινήτων από το 2015, η οποία αυξάνεται στο 65,3% όταν η κατοικία είναι νεόδμητη. Από την άλλη, τα νοικοκυριά με παιδιά αποτελούν το 33,5% του συνόλου των κατοικιών στην Ισπανία, αλλά το 59% αυτών, είναι ενοικιαζόμενες. Πολλοί γονείς δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα στεγαστικό δάνειο. Οι τιμές των ενοικίων αυξήθηκαν κατά 49,3% μεταξύ 2014 και 2019 και οι δαπάνες για δημόσιες υπηρεσίες ανά νοικοκυριό αυξήθηκαν κατά 7,9%. Ωστόσο, οι μέσοι μισθοί αυξήθηκαν μόνο κατά 9,1%, σύμφωνα με τη μελέτη της Unicef.
«Το ποσοστό παιδικής φτώχειας στη χώρα μας είναι ήδη πολύ υψηλό, το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση», υπενθυμίζει ο διευθυντής της Unicef Ισπανίας, Χοσέ Μαρία Βέρα. Η έλλειψη δημόσιας στέγης, που αντιπροσωπεύει το 2,5% του συνολικού αριθμού των νοικοκυριών σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 9,3% στην ΕΕ, οδηγεί πολλούς ανήλικους Ισπανούς να ζουν σε πολύ επισφαλείς καταστάσεις. Περισσότερα από μισό εκατομμύριο παιδιά υποφέρουν από σοβαρές στερήσεις στο σπίτι. Το 21,4% των ανηλίκων ζει με διαρροές ή υγρασία και το 10,6% σε σπίτια που είναι πολύ σκοτεινά, γεγονός που τοποθετεί την Ισπανία στη χειρότερη θέση στην ΕΕ όσον αφορά αυτό το τελευταίο ζήτημα. Το 16,7% των νοικοκυριών με παιδιά δεν μπορεί να διατηρήσει επαρκή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Ο αρμόδιος για τους ανηλίκους στην Unicef Ισπανίας, Γκαμπριέλ Γκονθάλεθ-Μπουένο, εξηγεί ότι «τα υψηλότερα ποσοστά καθυστερήσεων στις πληρωμές λογαριασμών που σχετίζονται με τη στέγαση συγκεντρώνονται σε νοικοκυριά με παιδιά. Η υπερφόρτωση στο κόστος στέγασης είναι μεγαλύτερη για άτομα κάτω των 18 ετών, κάτι που συμβαίνει μόνο σε έξι χώρες της ΕΕ και μας τοποθετεί στην τέταρτη θέση πίσω από την Ελλάδα, το Λουξεμβούργο και τη Βουλγαρία».
Τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα διαθέτουν το 42% του προϋπολογισμού τους σε λογαριασμούς που αφορούν την κατοικία, σύμφωνα με το Ίδρυμα Foessa, και το 11,5% των ανηλίκων Ισπανών ζει σε ένα σπίτι με υπέρογκα έξοδα. Σχεδόν ένα στα τέσσερα από αυτά τα νοικοκυριά καθυστερεί τις πληρωμές, σε σύγκριση με το 7,9% του συνόλου των οικογενειών με παιδιά. Η Ισπανία σχεδόν διπλασιάζει τον μέσο όρο της ΕΕ στις καθυστερήσεις πληρωμής λογαριασμών και, ανάλογα με την αυτόνομη κοινότητα, τα προβλήματα είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά επειδή τα έξοδα είναι διαφορετικά. Σύμφωνα με τη Unicef, το άγχος των ανηλίκων έγκειται επίσης στη συνύπαρξη διαφορετικών οικογενειών που μοιράζονται μικρά διαμερίσματα, συχνά με μόνο ένα μπάνιο.
Επιπλέον, η ΜΚΟ προειδοποιεί ότι «η έλλειψη ιδιωτικότητας και χώρου για τα παιδιά, και ιδιαίτερα τα κορίτσια, μπορεί να προκαλέσει κινδύνους βίας και κακοποίησης». Επίσης η απουσία κατάλληλου χώρου για μελέτη, με ελάχιστη ηρεμία, θέτει σε κίνδυνο τη σημερινή και μελλοντική σχολική και προσωπική ανάπτυξη των παιδιών.
