Του Γιώργου Φιντικάκη
Τις τελευταίες δέκα ημέρες πριν τις εκλογές επέλεξε η κυβέρνηση για να θυμηθεί τις επενδύσεις, τις οποίες για χρόνια κρατούσε δεμένες στη γραφειοκρατία.
Σήμερα, θα υπογραφούν πανηγυρικά, παρουσία του κ. Τσίπρα, οι συμβάσεις για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές «Δυτικά Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά Κρήτης».
Το επενδυτικό σχήμα υπό την αμερικανική Exxon Mobil έχει κερδίσει τον σχετικό διαγωνισμό από τον Ιούλιο του 2018. Για να φτάσουμε στο σημερινό σημείο, πέρασε 1,5 χρόνος από την προκήρυξη του διαγωνισμού, όταν στην Κύπρο τα πράγματα γίνονται στο μισό χρόνο.
Η σύμβαση μεταβίβασης του ακινήτου στη Νότια Αφάντου της Ρόδου που υπέγραψε με κάθε επισημότητα χθες το ΤΑΙΠΕΔ με τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Μ. Αγγελιάδη, λίγες εβδομάδες μετά από εκείνη για το Βόρειο Αφάντου- Golf, αφορά διαγωνισμό του 2014. Για να φτάσουμε στις χθεσινές υπογραφές μεσολάβησε μια Οδύσσεια.
Την ίδια ώρα που με ευθύνη της κυβέρνησης καθυστερούν το Ελληνικό, το master plan του ΟΛΠ, τα πλάνα των ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική, και πλειάδα άλλων μικρότερων ή μεγαλύτερων έργων, εκείνη θυμήθηκε να δείξει το επενδυτικό της πρόσωπο.
Οι υπογραφές και το ξεμπλοκάρισμα επενδύσεων, είναι ασφαλώς θετικά νέα, καλό όμως είναι να μην ξεχνάμε τι μεσολάβησε για να φτάσουμε ως εδώ.
Ενώ λοιπόν στη σημερινή τελετή παράδοσης των οικοπέδων στο σχήμα της Exxon, ο κ. Τσίπρας θα πει για τις ευκαιρίες της Ελλάδας στην ενεργειακή ρουλέτα της Αν. Μεσογείου, θα παραλείψει να πει ότι στην Κύπρο, ο μέσος χρόνος παραχώρησης είναι 6-9 μήνες. Ούτε ασφαλώς θα θυμίσει ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού για την Κρήτη δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2017, ότι η κοινοπραξία υπέβαλε προσφορά τον Μάρτιο του 2018, ανακηρύχθηκε νικητής τον Ιούνιο του ίδιου έτους, αλλά η συμφωνία έκλεισε 18 μήνες από τότε που ξεκίνησε η διαδικασία, κι αυτό χάρη στην γκρίνια των Αμερικανών.
Τα όσα μεσολάβησαν στην περίπτωση της Αφάντου, που ρημάζει για χρόνια, είναι πολύ χειρότερα. Συνοψίζονται σε τρία χρόνια κόντρες με το υπ. Πολιτισμού που ανακάλυψε αρχαία, διαγωνισμούς, αποφάσεις αναοριοθέτησης του χώρου, απειλές του επενδυτή ότι θα αποχωρήσει, χαμένος χρόνος και χρήμα. Τον τόνο στο έργο είχε δώσει ο τότε υπ. Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς, όταν το 2016 κήρυττε ως αρχαιολογικό χώρο μια τεράστια έκταση 10.000 στρεμμάτων, συμπεριλαμβανομένων των 1.800 στρεμμάτων της Αφάντου. Χρειάσθηκε να γίνουν τομές στις επίμαχες εκτάσεις που να δείξουν την απουσία των οποιονδήποτε αρχαιολογικών ευρημάτων, να δοθούν νέες εγκρίσεις από τεχνικές και νομικές υπηρεσίες, να γίνουν ταξίδια, κλπ.
Στο παρά πέντε λοιπόν των εκλογών, μετά την βαριά ήττα στις ευρωεκλογές, και με τις δημοσκοπικές διαφορές στις δέκα μονάδες, η κυβέρνηση θυμήθηκε τις επενδύσεις, για τις οποίες έχει κάνει τόσα λίγα στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών. Της χαλάει τη σούπα, το Ελληνικό, για το οποίο όλες οι απαιτούμενες μελέτες και τα σχετικά έγγραφα για την έκδοση των σχετικών κοινών υπουργικών αποφάσεων (ΚΥΑ), βρίσκονται επί τέσσερις και πλέον μήνες, στα χέρια του Δημοσίου.
Τα παραδείγματα μεγάλων έργων που βρίσκονται μετέωρα εξαιτίας μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, η άγνοια διαχείρισης της οικονομικής καθημερινότητας και η διαρκής αμφισβήτηση των θεσμών, δείχνουν πως βιώνουμε μια ακόμη επικοινωνιακή καταιγίδα.
