Γράφουν ο Ηλίας Ζαχαράκης και ο Σίμος Μαυρουδής *
Ο φόβος για ένα νέο Lock down ίπταται πάνω από τις αγορές μίας και μέρα με την μέρα βλέπουμε τις χώρες να παίρνουν η μία μετά την άλλη έκτακτα μέτρα που επηρεάζουν σημαντικά τις οικονομίες. Αυτός είναι και ο λόγος που και οι ξένες αγορές χάνουν σημαντικά ποσοστά τις τελευταίες συνεδριάσεις ψάχνοντας ισορροπία σε χαμηλότερα επίπεδα. Φυσικά η Ευρώπη έχει πληγεί περισσότερο σε σχέση με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που ακόμα δεν έχουν δοκιμάσει το 23% της όλης ανοδικής κίνησης από τα χαμηλά. Πιθανότατα οι εκλογές των επόμενων ημερών να συντηρούν τις προσδοκίες και οι αγορές να δώσουν κίνηση ετεροχρονισμένα. Άλλωστε έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να έχουμε τέτοιες περιόδους.
Αν κάποιος σκεφτεί ότι το προηγούμενο Lock down σύμφωνα με εκτιμήσεις μπορεί να φέρει στην χρονιά 8-10% ύφεση είναι λογικό να βλέπουμε τις αγορές να υπερβάλλουν με τον κίνδυνο για δεύτερο να έρχεται πολύ κοντά. Το εμβόλιο δείχνει ότι ακόμα θέλει τον χρόνο του για να μπορέσει να επέλθει ανοσία κάτι που μπορεί να δίνει δεύτερες σκέψεις στις αγορές σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος και τον χρόνο που χρειάζεται για να αρχίσουμε να αναστρέφουμε την ύφεση.
Αν κάποιος τώρα μελετήσει πιο κοντά τους επιμέρους κλάδους θα δει πως αρκετοί εξ αυτών κατάφεραν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και μέσα στην πανδημία. Σίγουρα κλάδοι όπως τουρισμός, μεταφορές, εστίαση, επλήγησαν σε μεγάλο βαθμό αλλά από την άλλη η πληροφορική, η ενέργεια, η βιοτεχνολογία κ.α. καταφέρνουν να μεγαλώνουν και μέσα στην κρίση της πανδημίας.
Οι αγορές καλώς ή κακώς υπερβάλλουν σε όποια κατεύθυνση, από την στιγμή που υπάρχει ένα γεγονός ή μία εξέλιξη. Μέχρι τώρα παρόλα αυτά έχουν αποδείξει ότι σε κάθε περίπτωση μία έντονη και γρήγορη πτώση δημιουργεί και πάλι ευκαιρίες για αγορές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε στην μεγάλη μεταβλητότητα έχοντας στρατηγική και επιλογές ανάλογα το προφίλ του κάθε επενδυτή.
Στην περίπτωση της Ελλάδας το πιο σημαντικό δεδομένο είναι ότι ενώ τα τελευταία πολλά χρόνια ήμασταν εκτός παιχνιδιού και χωρίς νέο δανεισμό πλέον είμαστε μέσα στο QE με επιτόκια που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε και με επιδοτήσεις τεράστιες για την οικονομία μας. Το θέμα είναι πως θα εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίνεται. Άλλωστε κλάδοι όπως η ενέργεια, η πληροφορική, οι κατασκευές και η βιομηχανία δείχνουν ήδη τα δόντια τους.
Τα χειρότερα δεν πέρασαν αλλά οι “νικητές” είναι ορατοί
Με την παγκόσμια οικονομία να στέκει ακόμα αδύναμη να μετρήσει τη διάσταση του προβλήματος που δημιούργησε η πολύμηνη έκθεση στα μέτρα κατά της πανδημίας, ο υπολειπόμενος χώρος για ευοίωνες προβλέψεις στενεύει εκ νέου λόγω της συνεχιζόμενης κινδυνολογίας για χρονική επέκταση της κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Η κατάσταση θα μπορούσε να έχει διπλή ανάγνωση: από τη μία, σημειώθηκαν έντονες διακυμάνσεις τόσο στα μακροοικονομικά της πλειονότητας των χωρών όσο και στα θεμελιώδη των εταιρειών. Το γενικότερο αφήγημα ήταν φυσικά αρνητικό, με κλάδους όπως ο τουρισμός, οι διεθνείς μεταφορές κ.α. να έχουν συρρικνωθεί σημαντικά αφήνοντας δυσαναπλήρωτα κενά.
Από την άλλη όμως, παρατηρήθηκε μια σοβαρότατη απόκλιση της έντασης των αποτελεσμάτων κατά περίπτωση: σε επίπεδο κρατών, κάποιες οικονομίες ανέκαμψαν πλήρως ή ακόμα και κατέγραψαν νέα ιστορικά υψηλά (βλ. ΗΠΑ), σε αντίθεση με άλλες που όχι μονο δεν ακολούθησαν, αλλά παραμένουν κοντά στα χαμηλά επίπεδα του Μαρτίου (βλ. Αγγλία)˙ σε επίπεδο εταιριών, παρακολουθήσαμε ακόμα ισχυρότερες απώλειες συσχετισης, καθώς πολλές «υγιείες» εταιρείες παρέμειναν σε τροχιά ανόδου επιτυγχάνοντας απροσδόκητα δυνατές επιδόσεις σε κλάδους όπως τεχνολογία και ΑΠΕ, αντιπαραβάλλοντας αυτές με κατάρρευση των κεφαλαιοποιήσεων άλλων.
Τα παραπάνω οδηγούν σε ένα διπλό συμπέρασμα. Αφενός, φαίνεται ότι τα χειρότερα δεν πέρασαν. Τα νέα δεδομένα που επέφερε το πρώτο κύμα της πανδημίας στις ροές εμπορίου, στα ασφαλιστικά συστήματα κ.α., σε συνάρτηση με την αποτυχία να περιοριστεί ο αριθμός των κρουσμάτων, δημιουργούν έναν δυσεπίλυτο γρίφο για τη συνέχεια.
Αφετέρου, έχοντας ήδη διακρίνει τόσο την ανθεκτικότητα κάποιων εταιρειών/μετοχών στο ταμπλό χάρη στη συμπεριφορά των υφιστάμενων μετόχων και στην προτίμηση των υποψήφιων, όσο και την επιτυχία κάποιων άλλων να καταγράφουν κέρδη σε τόσο αντίξοες συνθήκες, μάς δίνει προβάδισμα για κερδοφόρες επιλογές από τούδε και στο εξής.
*Ο Ηλίας Ζαχαράκης είναι διευθύνων σύμβουλος Fast Finance και ο Σίμος Μαυρουδής Διαχειριστής Χαρτοφυλακίων