Όλα τελείωσαν στα Τέμπη τη στιγμή που ο σταθμάρχης αποφάσιζε να εκτελέσει τη δουλειά του με χειροκίνητο και όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, λανθασμένο τρόπο. Παράλληλα, δεν μερίμνησε να παρακολουθήσει στον ηλεκτρονικό πίνακα την πορεία της αμαξοστοιχίας για τα επόμενα κρίσιμα 12 λεπτά της ώρας. Έτσι απλά.
Όλα τέλειωσαν λοιπόν με αυτήν λανθασμένη επιλογή του σταθμάρχη. Ωστόσο, όλα είχαν αρχίσει πολύ πιο παλιά.
Η μη ύπαρξη και λειτουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης ETCS του εθνικού σιδηροδρομικού μας δικτύου, αποτελεί μια μαύρη και ντροπιαστική ιστορία που κρατάει για περισσότερα από 15 χρόνια, από μια αρχική σύμβαση του 2008. Μια σύμβαση η οποία διακόπηκε το 2010, λόγω των συνεχόμενων καταστροφών, κλοπών και λεηλασιών των εγκατεστημένων συστημάτων και των υπόλοιπων υλικών, κατά μήκος της σιδηροδρομική γραμμής.
Έτσι μέχρι σήμερα το μεταφορικό έργο των σιδηροδρόμων στη χώρα μας, πραγματοποιείται εκτός συστήματος ETCS. Το ETCS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων / European Train Control System) είναι το σύστημα σηματοδότησης και ελέγχου του ERTMS (Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαχείρισης Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας / European Rail Traffic Management System).
Πραγματοποιείται δε, σύμφωνα με τον Κανονισμό Ασφαλείας του ΟΣΕ που επικαιροποιήθηκε τελευταία φορά τον Μάρτιο του 2019 επί κυβερνήσεως Σύριζα. Ο κανονισμός τέθηκε σε ισχύ, αφού είχε εγκριθεί την ίδια περίοδο από τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), που είναι η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή. Και όπως αντιλαμβανόμαστε ο εγκεκριμένος κανονισμός από τον ΟΣΕ και τη ΡΑΣ αφορά κανόνες ασφαλείας χωρίς τη χρήση των ηλεκτρονικών συστημάτων.
Επιστρέφοντας στην πορεία της εγκατάστασης και λειτουργίας του ολοκληρωμένου συστήματος τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης του εθνικού σιδηροδρομικού μας δικτύου, βλέπουμε ότι το έργο που είχε διακοπεί το 2010, δημοπρατήθηκε και πάλι το 2014.
Οπότε υπογράφηκε και η τελική επίμαχη σύμβαση «717» για την οποία γίνεται τόσος λόγος παντού. Η σύμβαση προέβλεπε την ολοκλήρωση του έργου έως το τέλος του 2016. Όμως λόγω δικαστικών εμπλοκών και αντιδράσεων των σωματείων των εργαζομένων μέχρι το 2017 είχε υλοποιηθεί μόλις το 32% του έργου που προέβλεπε η σύμβαση.
Από το 2016 έως το 2018, η τότε κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, είχε προχωρήσει σε 6 (ολογράφως έξι) παρατάσεις της σύμβασης. Το τελικό αποτέλεσμα - διότι αυτό μετράει – ήταν ότι από το 2017 έως το 2019 δεν είχε εκτελεστεί ούτε μια εργασία που αφορούσε τη σύμβαση «717», κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
Έπρεπε να φτάσουμε στο 2019, για να επιλυθούν όλα τα νομικά ζητήματα, να περάσει η σύμβαση από τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και από τους πραγματογνώμονες του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Και τέλος από τον έλεγχο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας μετά από πολλές παρατηρήσεις και απανωτά πήγαινε-έλα της σύμβασης. Και φτάνουμε στο 2021 για να ξεκινήσει και πάλι η συνέχεια της υλοποίησης του έργου.
Έτσι σήμερα στις αρχές του 2023, η υλοποίηση του έργου έχει φτάσει από το 32% στο 90%. Η δε διαδικασία της πιστοποίησης του έργου βρίσκεται στο 70%. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό και τη ροή υλοποίησης, αναμένεται η ολοκλήρωση του έργου ETCS, μέσα στο 2023.
Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός εμπειρογνώμονας για να δει τις ημερομηνίες των συμβάσεων, τους ρυθμούς εκτέλεσης των έργων καθώς και τον τρόπο που λειτουργούσαν και λειτουργούν όλα αυτά τα χρόνια, οι σιδηροδρομικές μεταφορικές υπηρεσίες στη χώρα μας και να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Είναι βαθιά ανήθικο και χυδαία υποκριτικό η ομάδα των ηγετικών στελεχών του Σύριζα που είχε εγκαταλείψει στην τύχη του το σιδηροδρομικό δίκτυο, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της, να ρίχνει μαύρο δάκρυ, να εγκαλεί την κυβέρνηση και να κινητοποιεί τον κομματικό της μηχανισμό στους δρόμους με συνθήματα για «δολοφόνους».
Και εκείνο που ξεπερνάει τα όρια του γελοίου είναι πως καταγγέλλει την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία όπως όλοι θυμόμαστε είχε υπογραφεί από την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.
