Χρυσός: Η ψευδαίσθηση της πραγματικής αξίας
Shutterstock
Shutterstock

Χρυσός: Η ψευδαίσθηση της πραγματικής αξίας

Οι κεντρικές τράπεζες Κίνας και Ρωσίας έχουν γεμίσει τα θησαυροφυλάκιά τους με το «λαμπερό μέταλλο», ενώ οι traders βρίσκονται σε νευρική κρίση, κυρίως οι short. Βέβαια, το κομμάτι του short δεν έχει να κάνει μόνο με τον χρυσό, καθώς σε οποιαδήποτε μορφή του έχει τραυματίσει τα μεγαλύτερα hedge funds και επενδυτές.

Το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα ετοιμάζεται, για πολλούς, να γκρεμίσει το δολάριο από την κορυφή, και να δημιουργήσει μια νέα τάξη πραγμάτων, όπου ο χρυσός θα κατέχει μια εξαίρετη θέση. Ίσως, συνδεθεί και με τα νέα σχέδια των BRICKS. Οι νέες συμμαχίες που θα προκύψουν, θα καθορίσουν το μέλλον των ισχυρών κρατών για την κυριαρχία τους στον πλανήτη. 

Είναι όμως λογική αυτή η ξέφρενη πορεία που δε στηρίζεται σε κάτι απτό, παρά σε πιθανά πισωγυρίσματα σε έναν κανόνα (χρυσός κανόνας). Σύμφωνα με τον παλαιό «Χρυσό κανόνα», ισχύει η αμοιβαία αμετάκλητα σταθερή δέσμευση των νομισματικών αρχών των συμμετεχουσών χωρών να διατηρούν αμετάκλητα σταθερή την ισοτιμία των εθνικών νομισμάτων τους ως προς το χρυσό, αγοράζοντας και πουλώντας ελεύθερα απεριόριστες ποσότητες χρυσού.

Τα νομίσματα είχαν μια κεντρική ισοτιμία έναντι του χρυσού και με βάση αυτή την ισοτιμία προέκυπταν οι διμερείς ισοτιμίες των νομισμάτων. Ήταν δηλαδή ένα σύστημα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών. Μετά από αυτόν, παρατηρήθηκε ευρεία διακύμανση των νομισμάτων σε σχέση με την τιμή του χρυσού και παρεμβάσεις των κερδοσκόπων στον μηχανισμό.Το σύστημα τροποποιήθηκε με τις συμφωνίες του Bretton Woods, το 1944, ενώ το νόμισμα των ΗΠΑ ήταν το μόνο που παρέμεινε μετατρέψιμο σε χρυσό μέχρι το 1971.

Θα γυρίσουμε πίσω και πάλι σε έναν κανόνα που καταργήσαμε, για να έχουμε την άνεση να κόβουμε απεριόριστο ζεστό πληθωριστικό χρήμα για να στηρίζουμε τις κοινωνίες, γιατί απλά δεν μπορούμε ή είμαστε ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που δημιουργεί η νέα εποχή που διανύουμε; Ποια είναι η πραγματική αξία ενός μετάλλου που έχει συνδεθεί στο παρελθόν με το νομισματικό σύστημα, ενώ από το 1971 αποτελεί απλώς ένα «λαμπερό μέταλλο»; Εδώ, βέβαια, θα μου πείτε ποια είναι η πραγματική αξία των μετοχών, των κρυπτονομισμάτων κλπ.

Είναι σύνηθες, σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού να επηρεάζεται η αντίληψη για την πραγματική αξία του χρήματος, είτε αφορά έσοδα, έξοδα, κέρδη, τιμές μετοχών και δείκτες. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι πολύ δύσκολο να συγκριθεί η αξία μιας μετοχής, ενός μεταλλεύματος, ενός ακινήτου κ.ο.κ. σε βάθος χρόνου.

Πάρτε για παράδειγμα κάποιον που είχε το 2010, 200.000 ευρώ στον τραπεζικό του λογαριασμό, κάποιον που αγόρασε τραπεζικές μετοχές και κάποιον που αγόρασε ένα σπίτι αξίας 200.000, κάποιον που αγόρασε χρυσό και τις «επτά υπέροχες» μετοχές στη Wall Street. Θα δείτε ότι, στην πρώτη περίπτωση, οι 200.000, μέχρι το 2022, παρέμειναν ως έχει, λόγω ανύπαρκτων επιτοκίων.

Με την άνοδο του πληθωρισμού, η πραγματική αξία τους έπεσε ανάλογα με τη χώρα. Για παράδειγμα, στην ελληνική αγορά, η αξία του βρίσκεται τουλάχιστον -50%! Στον υπόλοιπο πλανήτη, παραμένουν ως έχουν, αλλά με μια μικρότερη υποτίμηση. Αυτός που αγόρασε ένα σπίτι είδε την αξία του να διπλασιάζεται ή και να τριπλασιάζεται. Στον χρυσό, ή ίδια εικόνα, ενώ στις επτά υπέροχες της Wall Street, τα κέρδη, ανάλογα με τη μετοχή, κινήθηκαν σε αποδόσεις της τάξεως του 400-800%! Εξαίρεση αποτελεί η χώρα μας, που εάν κάποιος είχε επενδύσει μόνο στις ελληνικές τράπεζες, θα είχε χάσει και τις 200.000!

Συγκριτικά γραφήματα πορείας S&P 500, Χρυσού και Ασημιού από 1.1.24

Τώρα, όμως, οι κεντρικοί τραπεζίτες μας λένε ότι θα πέσει ο πληθωρισμός, άρα θα πέσουν και οι τιμές; Θα περιμένουμε να πέσουν οι τιμές για να αγοράσουμε ένα ακίνητο, ένα αυτοκίνητο; Ή μήπως οδηγηθούμε σε ένα καθοδικό σπιράλ μιας αυτοεπιβεβαιούμενης πτώσης που θα παρασύρει τα πάντα πτωτικά, από μετοχές έως το πολύτιμο μέταλλο;

Εάν οι χαράσσοντες τη νομισματική πολιτική επιλέξουν τον ιαπωνικό δρόμο, δηλαδή να ζούμε με βιώσιμο το τεράστιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, με μαζικές παρεμβάσεις και ενέσεις από τις κεντρικές τράπεζες, τότε αυτό που απομένει είναι να βλέπουμε χώρες με ανάπτυξη άνω του 10%, ώστε το παγκόσμιο χρέος να καθίσταται συνολικά  βιώσιμο, αλλά η πραγματική αξία των μετρητών μας να μειώνεται και να αναζητούνται λύσεις σε «λαμπερά μέταλλα», σε «υπέροχες μετοχές», σε ακίνητα, κρυπτονομίσματα και σε όποιο νέο προϊόν ασκήσει μια πολλά υποσχόμενη γοητεία στους αναζητούντες το «χρυσό άγγιγμα του Μίδα».

Πόση αξία λοιπόν κρύβουν τα «λαμπερά μέταλλα» και ο χρυσός, οι «υπέροχες μετοχές» και τα ακίνητα μέσα τους; Όση είναι ικανή να τους αποτιμήσει το σύστημα. Όπως θα έλεγε και ο Gordon Gekko στην ταινία ‘Wall Street’, «εμείς δημιουργούμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Τα νέα, τον πόλεμο, την ειρήνη, τους λοιμούς, τις αναταραχές, την αξία που έχει ένας συνδετήρας. Εμείς βγάζουμε τον λαγό από το καπέλο, ενώ όλοι οι άλλοι εκεί έξω αναρωτιούνται πως το καταφέραμε. Είναι μόνο η Ελεύθερη Αγορά. Και εσύ είσαι κομμάτι της». Το ερώτημα είναι ποιο κομμάτι θέλουμε να είμαστε, το 1% ή το υπόλοιπο 99%!

[email protected]