Η παροχή δυνατοτήτων εκπαίδευσης ή και βελτίωσης των δεξιοτήτων του προσωπικού μιας επιχείρησης είναι μια σημαντική διαδικασία στο πλαίσιο των δράσεων της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Τη διαδικασία αυτή, τη θεωρεί απαραίτητη το 83% των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσαν οι εκπρόσωποι τους στην πρόσφατη, σχετική μελέτη της ICAP.
Μάλιστα, ένα ποσοστό της τάξεως του 93% πιστεύει ότι η βελτίωση της απόδοσης και παραγωγικότητας των εργαζόμενων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την διαρκή εκπαίδευση και την απόκτηση νέων δεξιοτήτων. Σημειώνεται ότι το ποσοστό αυτό είναι κατά πολύ αυξημένο έναντι του 2020 που είχε διαμορφωθεί σε 71%.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και η εποχή της ψηφιακής μετάβασης, αλλάζουν με ταχύ ρυθμό τόσο τον τρόπο εργασίας αλλά και την υπόλοιπη καθημερινότητα και κάνουν περισσότερο απαραίτητη την κατάρτιση στο νέο ψηφιακό περιβάλλον εργασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μαζική υιοθέτηση της απομακρυσμένης, online εργασίας από πολλές επιχειρήσεις κατά τη διετία της πανδημίας. Ακόμη, πολλές επιχειρήσεις με εμπορική δραστηριότητα δημιούργησαν ηλεκτρονικά καταστήματα, προκειμένου να διατηρήσουν τα επίπεδα του τζίρου τους.
Παράλληλα και τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης αναμένεται να οδηγήσουν ακόμη πιο γρήγορα στο ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρήσεων και της ίδιας της κοινωνίας. Όμως, υπάρχουν αρκετοί πολίτες που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις εξελίξεις ή να εμπλουτίσουν τις δεξιότητές τους, από μόνοι τους. Εδώ επεισέρχεται η δράση των επιχειρήσεων, η οποία είναι πολύπλευρη, πλούσια και καθοριστική. Αυτό προκύπτει από τις αρκετές και σημαντικές ενέργειες ενίσχυσης των δεξιοτήτων τόσο των ανέργων, όσο και των εργαζομένων.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΣΕΒ, ο ψηφιακός μετασχηματισμός σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις μεταβάλλει τον καταμερισμό των καθηκόντων μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, οδηγεί σε αυτοματοποίηση θέσεων εργασίας και δημιουργεί νέες ειδικότητες και νέες θέσεις εργασίας. Αυτό καθιστά τις ψηφιακές και τις λεγόμενες ήπιες δεξιότητες περιζήτητες, ενώ άλλες δεξιότητες απειλούνται με απαξίωση.
Σε αυτό το δυναμικό και αβέβαιο περιβάλλον, η παροχή προς το ανθρώπινο δυναμικό ποιοτικών και προσιτών ευκαιριών επανακατάρτισης (reskilling) και αναβάθμισης των δεξιοτήτων του (upskilling), αποτελεί κομβικής σημασίας προϋπόθεση για την επιτυχή μετάβαση σε ένα σύγχρονο, διατηρήσιμο και εξωστρεφές παραγωγικό μοντέλο.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα του ΣΕΒ, το 84% των επιχειρήσεων προκρίνει την επανακατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού ως το βασικό εργαλείο αντιμετώπισης των αλλαγών που επιφέρει η αυτοματοποίηση στις δεξιότητες ενώ μόλις το 3,4% αναφέρει τις απολύσεις, δηλαδή την αντικατάσταση των εργαζομένων, ως προτιμότερη λύση.
Μάλιστα, όπως δείχνουν τα στοιχεία της έρευνας του ICAP το 30% του προϋπολογισμού της Εταρικής Κοινωνικής Ευθύνης, δηλαδή το μεγαλύτερο ποσοστό των πόρων, κατευθύνεται, την τελευταία διετία σε δράσεις που σχετίζονται με το ανθρώπινο δυναμικό.
Εξ ίσου σημαντικό είναι και το στοιχείο που δείχνει ότι οι δύο στις τρεις επιχειρήσεις αύξησαν τον προϋπολογισμό τους για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και τις δράσεις της μέσα σε ένα χρόνο.
