Προθεσμία 10 ημερών (έως τις 11 Δεκεμβρίου) για να ψηφίσει και να εφαρμόσει τα 13 προαπαιτούμενα μέτρα του δεύτερου πακέτου και όχι απλώς για να τα συμφωνήσει με τους θεσμούς, έχει στη διάθεσή της η ελληνική κυβέρνηση. Μάλιστα, όπως αναφέει η Καθημερινή, η Αθήνα είναι αναγκασμένη να λειτουργήσει υπό την απειλή ενδεχόμενης επιπλοκής με την υποδόση του 1 δισ. ευρώ που εξαρτάται από την υλοποίηση αυτών των μέτρων, καθώς τα κεφάλαια είναι διαθέσιμα για την Ελλάδα έως τις 31 Δεκεμβρίου.
Αν μέχρι το τέλος του έτους δεν έχει εκταμιευθεί το 1 δισ. ευρώ (είναι προγραμματισμένο να γίνει στις 18 του μήνα, εφόσον δεν προκύψει πρόβλημα), τότε θα πρέπει τα κοινοβούλια της Ευρωζώνης (και κυρίως το γερμανικό) να εγκρίνουν παράταση της διαθεσιμότητάς τους, ώστε να διατεθούν αργότερα. Και αυτό είναι κάτι που δεν το επιθυμεί κανείς στην Ευρωζώνη.
Τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, πάντως, δεν σταματούν στο δεύτερο σετ προαπαιτουμένων μέτρων. Εφόσον αυτό ολοκληρωθεί επιτυχώς και εγκαίρως, στις αρχές Ιανουαρίου θα επανέλθουν οι εκπρόσωποι των δανειστών για τον πρώτο έλεγχο του προγράμματος, ο οποίος θα πρέπει να κλείσει έως τις αρχές Φεβρουαρίου για δύο λόγους:
1. Για να μη δημιουργηθεί εκ νέου πρόβλημα με τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Φεβρουάριος είναι «βαρύς» μήνας ως προς τις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους και τα κεφάλαια της δόσης που εξαρτώνται από τον έλεγχο (δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί, αλλά εκτιμάται ότι θα είναι τουλάχιστον 3,6 δισ. ευρώ) είναι απαραίτητα για να μη δημιουργηθούν προβλήματα.
2. Για να μην προκύψει ζήτημα με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο νέο πρόγραμμα. Το Ταμείο έχει ξεκαθαρίσει ότι για να συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα θα πρέπει να έχει εφαρμόσει η Ελλάδα τις μεταρρυθμίσεις και η Ευρωζώνη να έχει λάβει νέα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Το υφιστάμενο πρόγραμμα του ΔΝΤ λήγει στο τέλος Μαρτίου και τα δύο αυτά ζητήματα θα πρέπει να έχουν κλείσει πριν από τα μέσα Μαρτίου, ώστε να αποφασίσει εγκαίρως το Ταμείο τι θα πράξει. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ευκλ. Τσακαλώτος, δήλωσε ότι όλα τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης θα πρέπει να έχουν κλείσει μέχρι το τέλος Μαρτίου.
Την τήρηση των αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων επιδιώκει και η κυβέρνηση, για διαφορετικούς λόγους. Διότι η πιστή και άμεση εφαρμογή των προαπαιτουμένων μέτρων, αλλά και η ολοκλήρωση του ελέγχου, θα «ξεκλειδώσουν» την παροχή φθηνής ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προς τις τράπεζες και θα εντάξουν την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Δεν αποκλείεται, μάλιστα, αυτά τα δύο να αποφασιστούν και νωρίτερα από το κλείσιμο του ελέγχου, όπως αναφέρουν παράγοντες με γνώση της κατάστασης.
Επίσης, με την ολοκλήρωση του ελέγχου θα ανοίξει και η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους. Η Ευρωζώνη έχει ξεκαθαρίσει ότι η συγκεκριμένη συζήτηση θα γίνει μόλις κλείσει ο πρώτος έλεγχος του προγράμματος, αλλά δεν αποκλείεται αυτό να συμβεί λίγο πριν από την τυπική του ολοκλήρωση, ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα και το ΔΝΤ. Μάλιστα, ο κοινοτικός επίτροπος, κ. Π. Μοσκοβισί, δήλωσε χθες ότι «πιστεύω πως στις αρχές του έτους θα είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη συζήτηση για το χρέος».
Πάντως, παρά τις εκατέρωθεν καλές προθέσεις για τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν θα υπάρξουν αποκλίσεις και καθυστερήσεις. Μάλιστα, κυβερνητικοί παράγοντες αναφέρουν ότι το πιθανότερο είναι τα προαπαιτούμενα μέτρα να έχουν ολοκληρωθεί στις 18 ή και 22 του μήνα. Η σοβαρότητα των ζητημάτων που πρέπει να συμφωνηθούν είναι τέτοια που δημιουργεί προβληματισμό για το εάν μπορούν να γίνουν όλα και τόσο γρήγορα. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σετ προαπαιτουμένων μέτρων, τα σημαντικότερα «αγκάθια» είναι:
1. Η ψήφιση του νομοσχεδίου-πλαισίου για την αδειοδότηση των μη τραπεζικών ιδρυμάτων που θα μπορούν να αγοράζουν τα «κόκκινα» δάνεια. Τη διαδικασία θα εποπτεύει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Από την αγορά «κόκκινων» δανείων θα εξαιρεθούν - εκτός απροόπτου- τα στεγαστικά που έχουν ληφθεί για την πρώτη κατοικία, αλλά η διαχείρισή τους θα μπορεί να γίνεται από μη τραπεζικά ιδρύματα, εάν αυτή η οδός επιλεγεί από την εκάστοτε τράπεζα.
2. Η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, για πολιτικούς κυρίως λόγους.
3. Η ψήφιση του νέου ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο.
4. Ο ορισμός της Ομάδας Δράσης που θα αναλάβει να διαμορφώσει το νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Επίσης, από τώρα θα πρέπει να είναι σαφής η δομή του Ταμείου, τι περιουσιακά στοιχεία θα διαχειρίζεται, αλλά και το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα έσοδα που θα έχει.
Σχετικά με την ατζέντα του πρώτου ελέγχου, τα κρίσιμα θέματα είναι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και της φορολογίας εισοδήματος, η λειτουργία της νέας και ανεξάρτητης Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, καθώς και τα νέα δημοσιονομικά μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τώρα έως και το 2018. Να σημειωθεί ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να νομοθετηθούν από τώρα οι αλλαγές σε ασφαλιστικό και φορολογικό. Πάντως, οι αλλαγές στα εργασιακά (συλλογικές συμβάσεις, ομαδικές απολύσεις και συνδικαλιστικό νόμο) θα εξεταστούν μετά τον πρώτο έλεγχο.