Παρότι αυξάνονται διεθνώς οι καταδίκες σε βάρος της, η Βενεζουέλα του προέδρου Νικολάς Μαδούρο διατηρεί αρκετά στηρίγματα ώστε να αποφύγει ή να φρενάρει τις κυρώσεις του ΟΗΕ, του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπογραμμίζουν αναλυτές.
Λόγω ιδεολογικής συγγένειας, για στρατηγικούς ή οικονομικούς λόγους, πολλές χώρες εξακολουθούν να αρνούνται να διακόψουν τις σχέσεις με μια κυβέρνηση η οποία θεωρείται υπεύθυνη για την κρίση που μέσα σε τέσσερις μήνες έχει στοιχίσει τη ζωή σε 125 ανθρώπους.
Ένδεκα χώρες της Λατινικής Αμερικής και ο Καναδάς καταδίκασαν μια «ρήξη της δημοκρατικής τάξης» στη Βενεζουέλα μετά την εκλογή, στις 30 Ιουλίου, μιας Συντακτικής Συνέλευσης που υποκαθιστά το κοινοβούλιο το οποίο ελέγχεται από την αντιπολίτευση.
Όμως αυτή η ad hoc σύνοδος που πραγματοποιήθηκε στη Λίμα φανερώνει την παράλυση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, μιας οργάνωσης 34 χωρών της Αμερικής που, απουσία συναινέσεως, δεν μπόρεσε να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση της κρίσης στη Βενεζουέλα.
Η Κούβα, η Βολιβία και η Νικαράγουα παραμένουν άνευ όρων σύμμαχοι της Βενεζουέλας, της οποίας συμμερίζονται την ιδεολογία και τον αντιιμπεριαλιστικό λόγο εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Αυτοί είναι που συμπαρατάσσονται» με το Καράκας, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Άννα Αγιούσα, ειδική σε θέματα Λατινικής Αμερικής στη «δεξαμενή σκέψης» CIDOB με έδρα τη Βαρκελώνη.
Άλλοι «δυσκολεύονται να έρθουν σε ρήξη με την κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες (του προκατόχου του Μαδούρο) που τους επιδοτεί μέσω της Petrocaribe», μιας συμμαχίας της Βενεζουέλας με μια δεκαπενταριά χώρες της Καραϊβικής στις οποίες παραδίδει πετρέλαιο σε μειωμένες τιμές, πρόσθεσε ο Πολ Χέιρ, πρώην πρεσβευτής της Βρετανίας στην Κούβα και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης.
Το Καράκας έχει επίσης την υποστήριξη της Κίνας και της Ρωσίας, που μπορούν να θέσουν βέτο σε κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Αμφότερες οι χώρες αυτές έχουν «οικονομικά ή στρατηγικά συμφέροντα στη Βενεζουέλα», τα οποία αναπτύχθηκαν κυρίως υπό τον Ούγκο Τσάβες (1998-2013), υπενθυμίζει ο Μάικλ Σίφτερ, πρόεδρος του Διαμερικανικού Διαλόγου, μιας ομάδας σκέψης στην Ουάσινγκτον.
«Η Κίνα θέλει να διατηρήσει μια πρόσβαση στα πετρελαϊκά αποθέματα της Βενεζουέλας», εξηγεί.
«Η αποφασιστική στήριξη είναι αυτή της Κίνας», προσθέτει η Άννα Αγιούσα. «Έχει επενδύσει περισσότερα από 60 δισεκ. δολάρια και έχει χορηγήσει δάνεια στο Καράκας σε αντάλλαγμα για πετρέλαιο και παραχωρήσεις ορυχείων. Ο Μαδούρο είναι αυτός που εγγυάται τις επενδύσεις της».
Η Ρωσία δεν έχει μόνο επενδύσει περισσότερα από 20 δισεκ. δολάρια σε μια χώρα που ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν χαρακτηρίζει «στρατηγικό εταίρο κλειδί». Έχει γίνει επίσης ένας προμηθευτής στρατιωτικού εξοπλισμού της Βενεζουέλας από το 2006 που η Ουάσινγκτον αποφάσισε να επιβάλει εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων στο Καράκας.
Τη Δευτέρα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επέκρινε αυστηρά την αντιπολίτευση που «όχι μόνο δεν έχει απαντήσει στην έκκληση να συμμετάσχει στην εκλογή (της Συντακτικής Συνέλευσης), αλλά επιχείρησε να την διαταράξει προκαλώντας σποραδικές συγκρούσεις που οδήγησαν σε απώλειες ανθρώπινων ζωών».
Το Ιράν επίσης, σύμμαχος του Καράκας στους κόλπους του ΟΠΕΚ για να διατηρηθεί μια υψηλή τιμή του πετρελαίου, προσέφερε την υποστήριξή του την περασμένη εβδομάδα και κατήγγειλε «τις μονομερείς κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε βάρος της Βενεζουέλας». Όμως οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι σήμερα λιγότερο στενές απ'' ό,τι ήταν ανάμεσα στον Ούγκο Τσάβες και τον υπερσυντηρητικό λαϊκιστή πρώην πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να μην αναγνωρίσει τη Συντακτική Συνέλευση, όμως καθυστερεί να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις της Ισπανίας και να επιβάλει ατομικές κυρώσεις εναντίον των υπεύθυνων για την κρίση.
«Αυτοί που αντιτίθενται περισσότερο είναι η Πορτογαλία και η Ελλάδα», υποστηρίζει ο Κάρλος Μαλαμούντ του ερευνητικού ινστιτούτου ElCano της Μαδρίτης.
Όμως οι δύο χώρες το διαψεύδουν.
Η σταθερότητα αυτών των διεθνών στηριγμάτων θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη της κατάστασης στη Βενεζουέλα, εκτιμούν οι αναλυτές.
«Είναι εντελώς πιθανό η Συντακτική να προκαλέσει περισσότερο χάος και καταπίεση και η κυβέρνηση του Μαδούρο μπορεί να χάσει ακόμη περισσότερους φίλους», δήλωσε ο Σίφτερ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
