Μία επιχείρηση -δεν το λέω θεωρητικά, γνωρίζω συγκεκριμένες επιχειρήσεις- έχει έναν εργαζόμενο σ' ένα πόστο που έρχεται υποχρεωτικά σ'επαφή με το κοινό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μπορεί να εφαρμοστεί η τηλεργασία. Η επιχείρηση εξαρτά την φήμη της, την πελατεία της, την ύπαρξή της σε τελευταία ανάλυση από το ότι είναι Covid Free.
Δίνει χρόνο στον εργαζόμενο να εμβολιαστεί, αυτός, όμως, αποφασίζει τελικά να μην κάνει το εμβόλιο και η επιχείρηση, μην έχοντας άλλη επιλογή, τον απολύει. Ο εργαζόμενος προσφεύγει δικαστικά και η επιχείρηση επικαλείται σπουδαίο λόγο για την ύπαρξή της. Προφανώς, μένει να φανεί τι θα αποφασίσει το δικαστήριο. Κατά την άποψή μου, όμως, θα δεχθεί τον σπουδαίο λόγο και, για να επεκτείνω τον συλλογισμό μου, θα ήταν και περίεργο να μην τον δεχθεί.
Διότι είναι περίεργο να θεωρούμε ως κοινωνία ότι ο Covid είναι σπουδαίος λόγος για να αποστερούμε από τους πολίτες μια σειρά ελευθεριών, για την Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι σπουδαίος λόγος ώστε να αναστέλλει την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, γενικότερα να τον θεωρούμε -σε παγκόσμιο επίπεδο- σπουδαίο λόγο για να παίρνουμε μια σειρά εκτάκτων μέτρων που κανένας δεν είχε φανταστεί ότι θα λαμβάνονταν ποτέ, αλλά, ταυτόχρονα, να θεωρούμε ότι δεν είναι αρκετά σημαντικός λόγος για μια επιχείρηση να απολύει έναν υπάλληλο, ο οποίος με τη συμπεριφορά του, θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία της.
Όσον αφορά στο αντεπιχείρημα ότι μπορεί η επιχείρηση να επιβάλλει, αντί για απόλυση, αναστολή εργασίας επ' αόριστον και στέρηση μισθού στον συγκεκριμένο εργαζόμενο, είναι προφανές ότι η επιχείρηση έχει τον εργαζόμενο για να της παρέχει συγκεκριμένη υπηρεσία. Εάν αυτός, εν προκειμένω, δεν της την παρέχει, τότε θα προσλάβει κάποιον άλλο.
Εάν, λοιπόν, υποτεθεί ότι προκρίνεται το σενάριο της θέσεως του αρνούμενου να εμβολιαστεί σε επ' αόριστον αναστολή εργασίας, είναι δίκαιο ο νέος, εμβολιασμένος, εργαζόμενος που θα προσληφθεί στη θέση του και ο οποίος θα εκτελεί με συνέπεια και υπευθυνότητα απέναντι στην επιχείρηση, τους πελάτες της και εν τέλει στο κοινωνικό σύνολο τα καθήκοντά του, να απολυθεί όταν με το καλό τελειώσει η πανδημία, για να επιστρέψει στη θέση του ο ανεύθυνος, που αρνήθηκε να εμβολιαστεί;
Όσοι υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη πρόταση, στην πραγματικότητα δεν τάσσονται κατά των απολύσεων αλλά επιλέγουν μεταξύ του ευσυνείδητου και του ασυνείδητου εργαζόμενου, να απολυθεί ο πρώτος.
Η διαφορά μας είναι ότι θα επέλεγα τον δεύτερο, θέλω, όμως, να είμαι απολύτως σαφής: Δεν ενθαρρύνω καμία επιχείρηση να απολύσει κανένα εργαζόμενο που αρνείται να εμβολιαστεί. Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της πολιτισμένης και καλόπιστης συνεννόησης. Πρώτα πρέπει να διερευνήσει η επιχείρηση εάν αυτός ο εργαζόμενος μπορεί να της παρέχει υπηρεσίες με τηλεργασία. Εάν ναι, προσωπικά το προτιμώ ώστε να μην γίνουν απολύσεις.
Ωστόσο, εφ' όσον ο συγκεκριμένος υπάλληλος είναι σ' ένα κρίσιμο πόστο και η συμπεριφορά του κρίνει την ίδια την επιβίωση της επιχείρησης, άρα και την δουλειά των υπολοίπων συναδέλφων του, η ίδια η ζωή θα δείξει ότι η απόλυση, ως έσχατο μέσο, θα καταστεί αναπόφευκτη.
Προσωπικά εύχομαι να μην γίνουν απολύσεις. Γι' αυτό και καλώ για ακόμη μια φορά όλους τους εργαζόμενους να εμβολιαστούν ώστε να ελεγχθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα η πανδημία. Ο ανθρώπινος φόβος για το εμβόλιο είναι σεβαστός και κατανοητός. Είναι ανθρώπινο συναίσθημα και δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον που έχει αυτόν τον φόβο.
Όμως, ο κορονοϊός μας έχει φέρει τέτοια διλήμματα στη ζωή που είμαστε αναγκασμένοι, όπως δισεκατομμύρια συνάνθρωποί μας σ' όλον τον πλανήτη, να ξεπεράσουμε τον φόβο, να κλείσουμε το κεφάλαιο πανδημία και να πάμε παρακάτω.
Εάν γίνουμε όλοι μια γροθιά για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία, ούτε για απολύσεις ούτε για αναστολές θα συζητάμε. Πολύ περισσότερο που η ελληνική οικονομία κινείται, τα μέτρα αποδίδουν. Μόλις την περασμένη Παρασκευή η ΕΛΣΤΑΤ δημοσιοποίησε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο τζίρος των επιχειρήσεων συνολικά ήταν αυξημένος κατά 24% τον Μάιο του 2021 συγκριτικά με τον Μάιο του 2020, ενώ ειδικά στις επιχειρήσεις της εστίασης ήταν αυξημένος κατά 55% αν και φέτος λειτούργησαν λιγότερες ημέρες. Οι προοπτικές για το μέλλον είναι εξαιρετικά καλύτερες.
* Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι Υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων
