Ο Emmanuel Macron προκάλεσε πολιτικό σεισμό στη γαλλική πολιτική σκηνή, αναφέρει το βρετανικό δίκτυο BBC, αναλύοντας τους βασικούς λόγους για την επικράτησή του στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Πριν από έναν χρόνο, ήταν μέλος της κυβέρνησης ενός από τους λιγότερο δημοφιλείς Γάλλους προέδρους στην Ιστορία. Σήμερα, σε ηλικία 39 ετών, κέρδισε τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, νικώντας πρώτα την επικρατούσα κεντροαριστερά, την κεντροδεξιά και τώρα και την άκρα δεξιά.
ΗΤΑΝ ΤΥΧΕΡΟΣ
Χωρίς αμφιβολία, ο Macron πέτυχε την νίκη του εν μέρει χάρη στην τύχη. Ένα σκάνδαλο έβγαλε εκτός τον Φρανσουά Φιγιόν, τον κεντροδεξιό υποψήφιο, που είχε αρχικά το προβάδισμα. Και ο σοσιαλιστής υποψήφιος Bienoit Hamon, από την αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού κόμματος, υπέστη πλήγμα καθώς οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι στράφηκαν αλλού. «Ήταν πολύ τυχερός, γιατί βρέθηκε ενώπιον μιας απολύτως απρόσμενης κατάστασης», σχολίασε ο Marc-Olivier Padis, από το ινστιτούτο Terra Nova στο Παρίσι.
ΗΤΑΝ ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ
Δεν ήταν όμως όλα θέμα τύχης. Ο Macron θα μπορούσε να διεκδικήσει το χρίσμα του υποψηφίου των σοσιαλιστών, αλλά συνειδητοποίησε ύστερα από χρόνια στην εξουσία και χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας ότι η απήχηση του κόμματος θα ήταν ελλειματική.
«Μπόρεσε να προβλέψει ότι υπήρχε μια ευκαιρία όταν κανείς άλλος δεν μπορούσε να το κάνει», δήλωσε ο Padis. Αντ' αυτού, κοίταξε τα πολιτικά κινήματα που ξεφύτρωσαν αλλού στην Ευρώπη – οι Podemos στην Ισπανία, τα Πέντε Αστέρια στην Ιταλία – και είδε ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη πολιτική δύναμη στη Γαλλία που να μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι. Τον Απρίλιο του 2016, ίδρυσε το κίνημα En Marche! (Εμπρός!) και τέσσερις μήνες αργότερα αποχώρησε από την κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΤΙ ΝΕΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
Έχοντας ιδρύσει το En Marche, ακολούθησε το παράδειγμα της προεκλογικής εκστρατείας του Barack Obama το 2008, εξηγεί η δημοσιογράφος Emily Schultheis. Το πρώτο μεγάλο εγχείρημα ήταν το Grande Marche (Μεγάλη Πορεία), όπου κινητοποίησε τους γεμάτους ενέργεια αλλά άπειρους εθελοντές του κινήματος.
«Η ομάδα χρησιμοποίησε αλγόριθμους από την εταιρία με την οποία συνεργάστηκαν – η οποία παρεμπιπτόντως είχε εργαστεί εθελοντικά για την εκστρατεία του Ομπάμα το 2008 – για να εντοπίσουν τις περιοχές και τις γειτονιέςς που ήταν οι περισσότερο αντιπροσωπευτικές για τη Γαλλία», δήλωσε η Schultheis. «Έστειλαν ανθρώπους να χτυπήσουν τις πόρτες 300.000 σπιτιών». Οι εθελοντές δεν διένειμαν φυλλάδια – έκαναν 25.000 λεπτομερείς, 15λεπτες συνεντεύξεις με ψηφοφόρους σε όλη τη χώρα. Αυτές οι πληροφορίες στη συνέχεια εισήχθησαν σε μια μεγάλη βάση δεδομένων που βοήθησε να διαμορφωθούν οι προτεραιότητες και οι πολιτικές της εκστρατείας.
ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΘΕΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
Η πολιτική φιγούρα του Macron φαίνεται να χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις. Ο «νεοεισερχόμενος», που ήταν ο προστατευόμενος του προέδρου Ολάντ και στη συνέχεια υπουργός Οικονομίας. Ο πρώην επενδυτικός τραπεζίτης που τέθηκε επικεφαλής ενός κινήματος των απλών πολιτών. Ο κεντρώος με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την περικοπή του δημόσιου τομέα.
Προσέφερε τα τέλεια επιχειρήματα στην αντίπαλό του Marine Le Pen, που δήλωσε ότι ο Macron ήταν ο υποψήφιος της ελίτ, και όχι ο πρωτάρης που υποστήριζε ότι ήταν.
Ωστόσο, κατάφερε να αποκρούσει τις απόπειρες να τον χαρακτηρίσουν ένα δεύτερο Φρανσουά Ολάντ, δημιουργώντας ένα προφίλ που είχε μεγαλύτερη απήχηση σε ανθρώπους οι οποίοι αναζητούσαν απεγνωσμένα κάτι νέο. «Ενα κλίμα απαισιοδοξίας κυριαρχεί στη Γαλλία – υπερβολικής απαισιοδοξίας, από μια πλευρά – και αυτός έρχεται με ένα πολύ αισιόδοξο, θετικό μήνυμα», δήλωσε ο Μαρκ-Ολιβιέ Παντίς. «Είναι νέος, γεμάτος ενέργεια και δεν εξηγεί τι θα κάνει για τη Γαλλία, αλλά το πώς ο κόσμος θα έχει ευκαιρίες. Είναι ο μόνος που είχε αυτό το μήνυμα».
ΗΤΑΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΗΣ Marine Le Pen
Απέναντι στον πιο αισιόδοξο τόνο του Macron, το μήνυμα της Le Pen εμφανίστηκε αρνητικό - κατά της μετανάστευσης, της ΕΕ και του συστήματος. Οι συγκεντρώσεις του Macron έγιναν σε καλοφωτισμένα σημεία όπου ακουγόταν μουσική ποπ, λέει η Έμιλι Σουλτχάις, ενώ στις συγκεντρώσεις της Marine Le Pen οι παρευρισκόμενοι πέταγαν μπουκάλια και φωτοβολίδες, υπήρχε έντονη η παρουσία της αστυνομίας και μια υποβόσκουσα αίσθηση «οργής».
Πολλοί όμως ανησύχησαν από την προοπτική μια πιθανώς αποσταθεροποιητικής και διχαστικής ακροδεξιάς προεδρίας και είδαν τον Macron ως το τελευταίο πρόσκομμα στο δρόμο της Le Pen. Η Marine Le Pen μπορεί να είχε μια πολύ αποτελεσματική καμπάνια, αλλά τα δημοσκοπικά της ποσοστά είχαν πάρει την κατιούσα εδώ και μήνες. Στις περυσινές δημοσκοπήσεις είχε μεγάλο προβάδισμα και μόλις σε δύο εβδομάδες ηττήθηκε δύο φορές από τον Emmanuel Macron.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
