Με τις εικόνες της κακοποίησης του νεαρού από τους άνδρες της Αστυνομίας και τα απαράδεκτα ξεσπάσματα αστυνομικών εναντίον πολιτών αλλά και από το οργανωμένο γιουρούσι και την δολοφονική επίθεση εναντίον του αστυνομικού στην Νέα Σμύρνη να σοκάρουν δεν έχουν δικαίωμα οι πολιτικές δυνάμεις να συνεχίσουν να επιδίδονται σε αυτό τον μεταξύ τους πετροπόλεμο αλληλοκατηγοριών και blame game που δεν οδηγεί πουθενά.
Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να ανέχεται, επειδή το ανέχθηκαν όλες οι προηγούμενες, ακόμη και αυτή την οποία διαδέχθηκε, να υπάρχει μια Αστυνομία η οποία δεν έχει σαφείς κανόνες και πλαίσιο συμπεριφοράς και δράσης και δεν περιορίζει και δεν απομονώνει τα απαίδευτα και ανεκπαίδευτα μέλη της. Η κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη για την Αστυνομία και την τήρηση της νομιμότητας.
Συγχρόνως δεν μπορεί να υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις οι οποίες τρίβουν τα χέρια τους όταν βλέπουν κάθε είδους επαναστατική γυμναστική, ψαρεύοντας στα θολά νερά. Ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι αυτές οι κινητοποιήσεις που έχουν εθιμικό πλέον χαρακτήρα μετατρέπονται στον μανδύα κάτω από τον οποίο κρύβονται όλα αυτά τα στοιχεία που αποτελούν απειλή για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή.
Και κυρίως δεν μπορεί να έχουμε πολιτικές δυνάμεις που είτε επισήμως και στο πρόγραμμα τους μάλιστα, δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν και παλεύουν να ανατρέψουν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν ως πολιτική παντιέρα το σύνθημα «οι νόμοι (που δεν μας αρέσουν) καταργούνται στο πεζοδρόμιο».
Πολιτικές δυνάμεις που δίνουν την ευλογία και την κάλυψη τους σε ορισμένους που κακοποιούν τα πανεπιστήμια. Με την πρυτανεία του ΑΠΘ να δίνει την εικόνα διοικητηρίου του ISIS με τα κουρελόπανα κρεμασμένα στην πρόσοψη του με ασυνάρτητα συνθήματα και αιτήματα. Και όπου αποδεικνύεται ότι περισσότεροι από τους μισούς καταληψίες δεν έχουν σχέση με την Ακαδημαϊκή κοινότητα
Στα Πανεπιστήμια διαφωνεί η αντιπολίτευση με τον νέο νόμο για την Πανεπιστημιακή αστυνομία. Όμως στο ΑΠΘ επιδιώχθηκε ακριβώς να εφαρμοσθεί ο προηγούμενος νόμος, εκείνος του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι ούτε αυτό δεν ήθελαν.
Είναι το σαράκι της μεταπολίτευσης που προέκυψε από το δηλητήριο της επταετίας. Η γενικευμένη ανομία, η εκ προοιμίου ενοχοποίηση κάθε μορφής εξουσίας και τήρησης της Τάξης. Και από κοντά η αναβίωσή της αντίληψης, ότι «φοράω στολή, είμαι το Κράτος».
Γιατί στην Νέα Σμύρνη, στην κάθε Νέα Σμύρνη, το αίτημα του συλλαλητηρίου δεν ήταν η «καλύτερη αστυνομία» και η καταδίκη της «κακιάς αστυνομίας». Είναι η κατάργηση της αστυνομίας. «Έξω οι μπάτσοι από τις γειτονιές μας» ήταν το σύνθημα.
Όπως το 2012 προέβλεπε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, για αφοπλισμό των αστυνομικών, για κατάργηση των ΜΑΤ και αλλά ωραία.
Αλλά το σάπιο DNA της μεταπολίτευσης έχει μπολιάσει και αστυνομικούς, και πολίτες με το αίσθημα της ατιμωρησίας. Κανείς δεν κινδυνεύει να τιμωρηθεί για τις πράξεις του. Ούτε ο αστυνομικός που αυθαιρετεί, που παραβιάζει το καθήκον του, που στρέφεται εναντίον των πολιτών που έχει ταχθεί να προστατεύει. Όσο και εκείνων που κλείνουν το μάτι σε όσους θεωρούν ότι μπορούν να σπάνε και να καίνε εκ του ασφαλούς, να θεωρούν ότι ο νόμος φτιάχνεται στο πεζοδρόμιο η στο κομματικό γραφείο τους.
Και προσβάλουν τους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, κάνοντας λόγο για αστυνομικό κράτος και για καταστολή. Ανοησίες και συνωμοσιολογίες ότι απλώς κάποιοι αόρατοι εχθροί επινοούν τους περιορισμούς στην κυκλοφορία με πρόσχημα τον κορονοϊό για να επιβάλλουν ένα δικτατορικό, αντιδικαιωματικό και αστυνομικό κράτος.
Δεν σκέφτονται τι σημαίνει η ενοχοποίηση κάθε προσπάθειας να υπάρχει δημόσια ασφάλεια, σεβασμός της περιουσίας του άλλου, σεβασμός της προσωπικότητάς του κάθε πολίτη. Και ρίχνουν τροφή στην ακροδεξιά από την μια και την χουλιγκανική αναρχοαριστερά.
Παραγνωρίζοντας ότι τελικά όλοι μαζί θα κοιτάμε τις φωτιές που θα βάζουν τα Τάγματα Εφόδου, πριν στραφούν τελικά εναντίον και εκείνων που σήμερα τα «ταΐζουν».
Ανομία, ατιμωρησία, ιδεοληψία. Από το σάπιο DNA της μεταπολίτευσης.
