Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη
Τα εθνικά θέματα βρίσκονται σε επικίνδυνο σημείο. Η επιθετικότητα της Τουρκίας σε συνδυασμό με την υποχωρητικότητα των ΗΠΑ, το γεωπολιτικό παιχνίδι της Ρωσίας και την αδυναμία/ απροθυμία επέμβασης της ΕΕ, απαιτούν αλλαγή πορείας όλων των κομμάτων. Απαιτούν πάνω απ' όλα σοβαρότητα, ενότητα και εγκατάλειψη των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Αναφέρομαι σε δύο πρόσφατα θέματα. Το πρώτο αφορά στην ψήφο των αποδήμων Ελλήνων πολιτών. Το δεύτερο αφορά στο (γελοίο) θέμα της κινηματογραφικής ταινίας «Τζόκερ».
Στο πρώτο, η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και η συμπόρευση του Κινήματος Αλλαγής, που είδαν ότι η υποστήριξη των εθνικών θεμάτων απαιτεί εγρήγορση ολόκληρου του Ελληνισμού, δεν έτυχε της ανάλογης αντιμετώπισης από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ιδιαίτερα αμήχανη, μικροκομματική και ανεύθυνη ήταν η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε διάστημα τριών ημερών πραγματοποίησε δύο φορές στροφή 180 μοιρών για να επανέλθει στην αρχική θέση του: αυτήν της ανεύθυνης αντιπολίτευσης και του μικροκομματικού συμφέροντος (δεν μπορεί να προσμετρείται η ψήφος των αποδήμων στο τελικό ποσοστό κάθε κόμματος).
Όσον αφορά στο δεύτερο, από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέμενα σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της εφαρμογής της νομοθεσίας. Όμως, από τους υπουργούς πολιτισμού και προστασίας του πολίτη, οι οποίοι ήσαν μέλη της κυβέρνησης, που θεσμοθέτησε τον νόμο 3905/2010, ανέμενα σοβαρότητα και σεβασμό στους νόμους.
Ιδιαίτερα όταν ο υπεύθυνος υπουργός δηλώνει ότι θα παραβιάσει τον νόμο συνοδεύοντας τον γιο του ηλικίας 15 ετών στον κινηματογράφο για να δουν τον Τζόκερ, τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμη σοβαρότερο. Διότι, εάν θεωρείς έναν νόμο αναχρονιστικό, προτείνεις στη Βουλή την αναθεώρησή του. Ποτέ δεν τον παραβιάζεις.
*Τη συνέχεια του άρθρου μπορείτε να τη διαβάσετε στο Metarithmisi.gr
