Τον μακρύ δρόμο που έχει να κάνει η Ελλάδα προκειμένου να επέλθει αληθινή ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στον επαγγελματικό στίβο αναδεικνύει η εκδήλωση της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στην πατρίδα μας, ο γυναικείος πληθυσμός ανέρχεται στο 52% είναι δηλαδή η πλειονότητα του εγχώριου πληθυσμού, αλλά μόλις το 9% των γυναικών έχουν υψηλή επαγγελματική θέση, ευθύνης και εξουσίας.
«Παρότι συνολικά οι γυναίκες ολοκληρώνουν ακαδημαϊκές σπουδές σε ποσοστό 35%, (υψηλότερο από τους άνδρες), η οικογένεια, το μεγάλωμα των παιδιών και τα στερεότυπα μπαίνουν εμπόδιο στο να κάνουν καριέρα και να διατηρήσουν ισχυρές θέσεις» επισημαίνει η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας, καθηγήτρια Εντατικής Θεραπείας Αναστασία Κοτανίδου μία γυναίκα με πολύ υψηλή θέση στον νευραλγικό τομέα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας.
Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα, όπως αναφέρει η καθηγήτρια Αναστασία Κοτανίδου είναι πως οι γυναίκες υφίστανται περισσότερη σεξουαλική παρενόχληση όσο υψηλότερη είναι η μόρφωση τους και όσο σημαντικότερη θέση ευθύνης και εξουσίας κατέχουν. Συνολικά, το 40% των Ελληνίδων έχει δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση, όμως στα υψηλά αξιώματα, εκεί που οι γυναίκες έχουν υψηλότερη μόρφωση, το ποσοστό της υφιστάμενης σεξουαλικής παρενόχλησης στις εργαζόμενες γυναίκες ανέρχεται στο 75%.
Όπως εξηγεί από το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» η επίκουρη καθηγήτρια πνευμονολογίας Βίκυ Κατσαούνου και η επικεφαλής της κλινικής Covid στο νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης, επιμελήτρια Α’ ΕΣΥ Εύη Φούκα, η πανδημία έριξε ένα τεράστιο βάρος στους γυναικείους ώμους, αφού ένα μεγάλο μέρος του υγειονομικού συστήματος- γιατροί και νοσηλεύτριες- είναι γυναίκες.
Μάλιστα οι γυναίκες έχουν αγχωθεί πολύ κατά την διάρκεια της πανδημίας αφού σηκώνουν μεγάλο βάρος εντός κι εκτός νοσοκομείου. Ειδικότερα, στο σπίτι έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με υψηλότερα ποσοστά αναστολής εργασίας και ανεργίας, ενώ έχουν επωμιστεί και το βάρος των παιδιών με την στήριξή τους για τις ανάγκες της τηλεκπαίδευσης. Το στρες και ο φόβος να μη φέρουν πίσω τον κορονοϊό στο σπίτι είναι πολύ μεγάλος για τις γυναίκες, όπως μεγάλη είναι και η στροφή τους στο κάπνισμα και σε χρήση ουσιών (αλκοόλ και αντικαταθλιπτικά), προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην πίεση της πανδημίας.
Στο τσιγάρο εξακολουθούμε να κρατάμε πρωτιά στην Ευρώπη καθώς στην Ελλάδα ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών παραμένουν θεριακλούδες καπνίστριες, γεγονός για το οποίο έχουμε πληρώσει βαρύ τίμημα, με τον καρκίνο του πνεύμονα να έρχεται πλέον δεύτερος σε συχνότητα μετά τον καρκίνο του μαστού στον γυναικείο πληθυσμό και πρώτος σε θανάτους και στα δύο φύλα, όπως εξηγεί η επίκουρη καθηγήτρια πνευμονολογίας Παρασκευή Κατσαούνου.
Τα στερεότυπα που αναπαράγονται στο μεγάλωμα των κοριτσιών και των αγοριών αναδεικνύει με μία πολύ εύστοχη φράση της η πρώτη γυναίκα Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ λέγοντας πως όταν ένα κοριτσάκι μεγαλώνει του δίνουμε μία κούκλα για να παίξει, για να το μυήσουμε ουσιαστικά στο ρόλο της μαμάς.
Αντίθετα όταν το αγόρι μεγαλώνει του δίνουμε μια μπάλα για να παίξει. Έτσι το κοριτσάκι παίρνει την κούκλα , για να μεγαλώσει ένα παιδί -μια «δουλειά» εσωτερική σε έναν περιορισμένο ιδιωτικό χώρο (το σπίτι) ενώ το αγόρι με την μπάλα ξεχύνεται σε ένα γήπεδο σε ένα τεράστιο δημόσιο χώρο για να πετύχει- να σκοράρει -ό,τι θέλει.
Η πανδημία του κορονοϊού ανέδειξε γυναίκα τη γυναίκα νοσηλεύτρια, τη γυναίκα γιατρό, τη γυναίκα επιστήμονα, τη γυναίκα μάνα που έμεινε στο σπίτι να στηρίξει τα παιδιά της στην τηλεκπαίδευση. Η Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας ας γίνει αφορμή να στείλουμε σαν Ελληνίδες το δικό μας μήνυμα: «Είμαστε το 52% του ουρανού και μόνο ο ουρανός είναι το όριο σε αυτά που μπορούμε να επιτύχουμε».
