Η ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση της πανδημίας στη χώρα μας, που με βάση όλα τα δεδομένα δείχνει πως τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας, ήταν αναμενόμενη και είχε προβλεφθεί με επανειλημμένες προειδοποιήσεις κορυφαίων επιστημόνων μας. Τι άλλο μπορούσε να συμβεί, όταν η εμβολιαστική κάλυψη τους τελευταίους μήνες είχε τελματώσει στους 7.000 ημερήσιους εμβολιασμούς, με περίπου 4 εκατ. ανεμβολίαστους, με πολλές περιοχές ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα ως συγκοινωνούντα δοχεία με τα ανεμβολίαστα Βαλκάνια, με τον εμβολιασμό να ξεπερνά μόλις το 50% και με όλα ελεύθερα σε συνθήκες υπερμετάδοσης;
Με Διεθνείς συγκρίσεις, η χώρα μας καταλαμβάνει την 22η θέση ανάμεσα σε 33 Ευρωπαϊκές χώρες (Europe: COVID-19 Vaccination Rates by country /Statista.) Μπροστά στην κατάρρευση του εμβολιασμού, στην αυξανόμενη εκατόμβη των νεκρών όπου μόνον τα Βαλκάνια μας ξεπερνούν, αντί του συναγερμού καλλιεργείται κλίμα εφησυχασμού ακόμη και πανηγυρισμού. Επειδή τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι ημερήσιοι εμβολιασμοί της πρώτης δόσης κινούνται στις 14.000, πανηγυρίζουμε για το ποσοστό αύξησης 100%, αποσιωπώντας το γεγονός πως με το ρυθμό αυτό, οι μισοί ανεμβολίαστοι θα εμβολιαστούν μέχρι το Πάσχα. Θριαμβολογούν για τα δεκάδες χιλιάδες κλεισμένα ραντεβού, που όμως δεν εμφανίζονται για εμβολιασμό στα κενά εμβολιαστικά κέντρα.
Στις Διεθνείς συγκρίσεις, ικανοποιούμαστε επειδή υστερούμε μόνον κατά έξι μονάδες από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, στον οποίο περιλαμβάνονται τα Βαλκάνια και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Με ημερήσιους εμβολιασμούς της Τρίτης Ενισχυτικής Δόσης λιγότερους από 40.000, πότε θα ολοκληρωθούν για τα 6 εκατ. που εμβολιάστηκαν μέχρι τον περασμένο Ιούνιο και η προστασία τους βαίνει πλέον μειούμενη, φθίνουσα; Με τους ρυθμούς αυτούς, στα εκατ. των ανεμβολίαστων με ποσοστό 20% του πληθυσμού περίπου σε ηλικίες άνω των 60, θα προστίθενται συνεχώς εμβολιασμένοι εξασθενημένης προστασίας, μερικώς εμβολιασμένοι πλέον, κινδυνεύοντας και αυτοί να νοσήσουν σε ένα περιβάλλον υψηλού επιδημιολογικού φορτίου που συντηρείται από τους ανεμβολίαστους και την υπερμετάδοση της νόσου.
Ήδη το ποσοστό των διασωληνομένων πλήρως εμβολιασμένων με υποκείμενα νοσήματα, ξεπερνά πλέον το 15% ημερησίως, από περίπου 5% πριν δύο μήνες. Στο περιβάλλον αυτό, πρόσθετοι παράγοντες όπως η απαράδεκτη κατάσταση συνωστισμού στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ιδιαίτερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με το αντίστοιχο κυκλοφοριακό χάος, οι ελλιπέστατοι έλεγχοι στα βόρεια σύνορά μας όπως πέρυσι, καθώς και στο εσωτερικό μέχρι πριν λίγες μέρες, οδήγησαν στις συνεχώς αυξανόμενες εκατόμβες νεκρών χωρίς προοπτική άμεσης ανάσχεσης. Είναι λυπηρό να ακούγονται, και καμία θέση δεν έχουν σήμερα χαιρέκακες υπεκφυγές ευθυνών περί Πανδημίας των Ανεμβολίαστων. Οι νεκροί συμπολίτες μας, είναι νεκροί, είτε εμβολιασμένοι είτε ανεμβολίαστοι. Οι τραγωδίες τους μας αφορούν όλους.
Έχουμε πλέον ένα απ’ τα μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας εντός και εκτός ΜΕΘ, ένα ΕΣΥ πλήρως εξουθενωμένο που καλείται να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη πλημμυρίδα των ανεμβολίαστων ασθενών. Ένα ΕΣΥ με επιτακτική την ανάγκη ουσιαστικών αλλαγών στη Διοίκηση, τη Δομή, τη Λειτουργία του, την αντιμετώπιση της φυγής πλήθους γιατρών στον Ιδιωτικό Τομέα και το Εξωτερικό με τρόπους προσέλκυσης και επιστροφής τους. Για τους λόγους αυτούς, τα μέγιστα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης, θα έπρεπε να αποτελούν την κύρια, μοναδική προτεραιότητα επιδιωκόμενη με κάθε μέσο και τρόπο. Ούτε όμως η αποτυχία του εμβολιασμού, ούτε η συνέπειές της, ωφελούν την τηλεοπτική εικόνα του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης.
Αποτελεί στάση παραίτησης η δημόσια ομολογία του ‘τι να τους κάνω, να τους πιάσω από το λαιμό;’ μαζί με την αγανάκτηση του Υπουργού ‘ποτέ μη σώσουν’. Οι άλλες 22 καλύτερες χώρες από εμάς αυτό έκαναν, μήπως κάτι άλλο, μήπως φταίνε τα λάθη μας για την 22η θέση; Μετά την αποτυχία της εκστρατείας ενημέρωσης και πειθούς, με συμμόρφωση λίγο περισσότερο του 60%, σε ένα τόσο προφανές πρόβλημα, οι ευθύνες ανάγονται πλέον αποκλειστικά στην ατομική ευθύνη.
Τα ΜΜΕ που την άνοιξη χρηματοδοτούνταν για την προώθηση του εμβολιασμού και συγχρόνως διαλαλούσαν καθημερινά ‘την πιθανή συσχέτιση μίας σπάνιας παρενέργειας των εμβολίων’, τώρα με καθολική στάση υπέρ του εμβολιασμού, αποδίδουν την αποτυχία και της συνέπειές της στους αντιεμβολιαστές. Προβάλλοντας προσωπικές ιστορίες και τραγωδίες αντιεμβολιαστών με τον παραλογισμό και την πληροφόρηση αποβλάκωσης, που υπάρχει σε όλες τις χώρες, παράλληλα με την αυξανόμενη εκατόμβη νεκρών που είναι μόνον ένας αριθμός, εθίζουν σε αυτήν και αποκρύπτουν τους πραγματικούς υπεύθυνους. Βεβαίως, υπάρχει και η ατομική ευθύνη, αλλά αν αυτή δεν λειτουργεί, το σύγχρονο κράτος σύμφωνα με τον πατερναλιστικό του ρόλο, επεμβαίνει και την επιβάλει, όπως κάνει σε πλήθος άλλων περιπτώσεων, ακόμη και χωρίς να έχει μπροστά του εθνική τραγωδία όπως τώρα. Δεν αφήνει τη χώρα στο έλεος των δικαιωματιστών.
Εκτός από ένα λούμπεν τμήμα της Κοινωνίας αυτού του ‘όχι στα Μνημόνια, όχι στα Εμβόλια’, συνδυασμού αμορφωσιάς και αρνητισμού, το μεγαλύτερο μέρος των εκατομμυρίων ανεμβολίαστων, η μισή βόρεια Ελλάδα, δεν είναι αντιεμβολιαστές. Για να υπάρξει αποτέλεσμα, χρειαζόμαστε άμεσα και όχι σε βάθος χρόνου, εμβολιαστική κάλυψη πολύ πάνω του 80%.
Με εμφανή τα όρια και την ικανότητα της Κυβερνητικής διαχείρισης, τη μηδενική όπως πάντα συμβολή της Αντιπολίτευσης με το πολιτικό προσωπικό της αριστεροσύνης και των αντιμνημονιακών αγώνων, απαιτείται μια πανεθνική προσπάθεια με στράτευση όλων των Κοινωνικών δυνάμεων για την ανακοπή της καταστροφής. Με εμπροσθοφυλακή μια ομάδα υψηλού κύρους κορυφαίων επιστημόνων μας, μια οργανωμένη προσπάθεια ενημέρωσης, πειθούς και υποχρεωτικότητας, θα επιδιώξει την κινητοποίηση όλων των Θεσμικών, Κοινωνικών φορέων σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο καθώς και των πολιτών. Να θέσουμε τέλος στον εφησυχασμό, στον εθισμό των νεκρών, να μην παραμένουμε απαθείς, σιωπηροί και μοιραίοι.
* Ο Σωτήρης Θεοδωρόπουλος είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
