της Ειρήνης Καρανασοπούλου
Με αμείωτη ένταση συνεχίστηκαν χθες οι ταραχές και συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών σε πολλές πόλεις της Γαλλίας, με αφορμή την εμμονή της κυβέρνησης και του προέδρου Hollande να εφαρμόσει τις αλλαγές στο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων, από τη μια, και την άκαμπτη στάση της κυριότερης εργατικής ομοσπονδίας, της CGT, από την άλλη, να καταργηθεί πλήρως ο νέος νόμος της κυβέρνησης. Μάλιστα, η CGT έφθασε στο σημείο να εμποδίσει βιαίως την κυκλοφορία των εφημερίδων που δε δημοσίευσαν το μανιφέστο της.
Η αστυνομία συνέλαβε 16 διαδηλωτές, νεαροί προέβησαν σε καταστροφές σε ποικίλες πόλεις κι υπήρξαν καταγγελίες για υπερβολικό “ζήλο” από μέρους των δυνάμεων ασφαλείας σε αρκετές περιπτώσεις. Κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί έδειξαν βίντεο που απεικονίζουν αστυνομικούς να ξυλοκοπούν άγρια μεμονωμένους διαδηλωτές. Την ίδια στιγμή, συνδικαλιστές προσπάθησαν να εμποδίσουν τους εργαζόμενους στους πυρηνικούς σταθμούς να δουλέψουν, ενώ τα περισσότερα βενζινάδικα έχουν μείνει χωρίς βενζίνη – λόγω των συνεχών απεργιών – κι οι καταναλωτές σχηματίζουν ατελείωτες ουρές για λίγες σταγόνες πετρέλαιο.
Κι ενώ η κατάσταση μοιάζει αδιέξοδη – κι οι κινητοποιήσεις αμείωτες, με τη χώρα σε διαρκή κατάσταση χάους – τα πρώτα ρήγματα έχουν αρχίσει να σημειώνονται στην κυβέρνηση, παρά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του προέδρου Hollande ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω.
Ο πρωθυπουργός Manuel Valls άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές στο νόμο – ο οποίος πέρασε ως προεδρικό διάταγμα και δεν εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο – τις οποίες ονόμασε “βελτιώσεις”, κυρίως όσον αφορά τη δυνατότητα μεμονωμένων επιχειρήσεων να ρυθμίζουν οι ίδιες του κανόνες για τους εργαζόμενους χωρίς τη συναίνεσή τους. Η «συναινετική» του στάση έπεσε στο κενό όσον αφορά την ομοσπονδία CGT, αλλά κατά τους Γάλλους αναλυτές στόχος του δεν ήταν τόσο οι συνδικαλιστές, αλλά το ίδιο το κόμμα του – το Σοσιαλιστικό Κόμμα – στις τάξεις του οποίου υπάρχει έκδηλη δυσφορία για το πώς έχει εξελιχθεί η κατάσταση.
Το γαλλικό πολιτικό ρεπορτάζ, μάλιστα, υποστηρίζει πως μεταξύ αυτών που ασκούν εσωκομματική κριτική είναι κι ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Michel Sapin, ο οποίος έχει ωστόσο δεσμευθεί προσωπικά στις Βρυξέλλες για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και μεταρρυθμίσεις.
Κι ενώ για πολλούς Γάλλους η κατάσταση δε μπορεί να γίνει πολύ χειρότερη, δυο νέες απειλές προβάλλουν ορατές: Η μια είναι το ενδεχόμενο οι ταραχές και κινητοποιήσεις να επεκταθούν και μέχρι τις 10 Ιουνίου, οπότε ξεκινά το Euro 2016 στο Παρίσι κι η γαλλική πρωτεύουσα θα πλημμυρίσει από ξένους επισκέπτες.
Ήδη οι συνδικαλιστές έχουν απειλήσει με συνεχείς κυλιόμενες απεργίες στο μετρό για τότε, ενώ η αστυνόμευση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, δεδομένων και των υπαρκτών τρομοκρατικών απειλών από ισλαμιστές εξτρεμιστές.
Η δεύτερη απειλή είναι η επέκταση του «νέου γαλλικού Μάη» σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ήδη, την Τρίτη στις Βρυξέλλες οι Βέλγοι έζησαν σκηνές...Γαλλίας, με δακρυγόνα, σπασίματα, ξύλο και συλλήψεις. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η Ιταλία είναι μια ωρολογιακή βόμβα, η Ισπανία κι η Πορτογαλία δεν είναι καθόλου πρόθυμες να πάρουν νέα μέτρα λιτότητας που απαιτούν οι Βρυξέλλες για να μην τους επιβάλουν πρόστιμο, ενώ η Βρετανία λόγω δημοψηφίσματος είναι πάντα απρόβλεπτη.
