Ο Α. Τσίπρας στην Τουρκία:  Ένα αχρείαστο ταξίδι;

Ο Α. Τσίπρας στην Τουρκία: Ένα αχρείαστο ταξίδι;

Του Γιάννη Σιδέρη

Για την Κωνσταντινούπολη αναχωρεί το απόγευμα ο πρωθυπουργός, ενώ αύριο θα βρεθεί στην Άγκυρα σε επίσκεψη εργασίας, όπου θα συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου και τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Τον κ. Νταβούτογλου θα δει και σήμερα το βράδυ, καθώς θα παρακολουθήσουν φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των  ποδοσφαιρικών εθνικών ομάδων Τουρκίας – Ελλάδας. Παράλληλα θα επιδιώξει και συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι.

Είναι η πρώτη φορά που η επίσκεψη ενός Έλληνα πρωθυπουργού δεν άπτεται των παραδοσιακών διαφορών με την Τουρκία επί των εθνικών μας θεμάτων (παρότι ίσως  συζητήσουν θέματα «χαμηλής πολιτικής»), αλλά ενός τρίτου θέματος το οποίο ενέχει  προβλήματα τα οποία δεν ήταν ως τώρα ενταγμένα στο παραδοσιακό «περισκόπιο» ανίχνευσης των εθνικών μας κινδύνων.

Οι σταυροφόροι

Η οπλισμένη βόμβα του ISIS, κατά διεθνείς παρατηρητές, άρχισε να συναντά δυσκολίες σε στρατιωτικό επιχειρησιακό επίπεδο, παρά την εντυπωσιακή προέλαση των πρώτων μηνών, και αποφάσισε, ως αντιστάθμισμα, να κάνει «εξαγωγή επανάστασης» στις χώρες του επιθετικού ιμπεριαλισμού, που σκοπίμως ονομάζει «σταυροφόρους».

Εδώ, παρενθετικά να πούμε , ότι η εποχή των σταυροφοριών δεν είναι απλό μάθημα στα σχολεία των αραβικών χωρών. Είναι βίωμα, αφήγηση, εθιμική, εθνική και φυλετική μνήμη, που περνάει από γενιά σε γενιά για  τους δυτικούς σταυροφόρους, που ήρθαν, έσφαξαν, βίασαν, λεηλάτησαν.

Οποιος με ψυχραιμία αντιμετωπίζει τα δεδομένα , οφείλει να παραδεχτεί ότι η ένοπλη παρέμβαση της Δύσης, λογικώς αναβίωσε τον μύθο των σταυροφοριών.  

Η Δύση παρενέβη στο Αφγανιστάν, ενισχύοντας ποικιλοτρόπως τους ταλιμπάν που πολεμούσαν το καθεστώς του Σοβιετικού φερέφωνου – πρωθυπουργού, Ταράκι. Μετά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους της Ν.Υ. εξαπέλυσε πόλεμο κατά του Αφγανιστάν, στη συνέχεια ανακάλυψε ανύπαρκτα χημικά και πυρηνικά στον καθεστώς του Σαντάμ Χουσείν, χτύπησε στη Λιβύη, υποδαύλισε την … «αραβική άνοιξη» στην Αίγυπτο, και υποστήριξε την εμπόλεμη αντιπολίτευση  στον Ασαντ.

Οι προαναφερόμενοι ήταν δικτάτορες γα τα μέτρα της Δύσης, αλλά ήταν και παράγοντες σταθερότητας σε μια τεράστια περιοχή αρκετά εύφλεκτη , που ποτέ δεν είχε ζήσει με τις αρχές της Δυτικής Δημοκρατίας.

Η παναραβική αναταραχή, το αίσθημα του αμυνόμενου, η χρόνια πληγή του παλαιστινιακού, έδωσε την δυνατότητα στα πλέον καθυστερημένα, θρησκόληπτα, και εθνικιστικά στοιχεία του μουσουλμανικού κόσμου, να βγουν στον αφρό και να καθοδηγήσουν τις μουσουλμανικές αραβικές μάζες στην, κατά τις δοξασίες τους, νέα εποποιία της ισλαμικής εξουσίας (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δημοσίευσε και χάρτες στους οποίους η χώρα μας είναι στα εδάφη προς κατάκτηση, όπως και η Ανδαλουσία, προφανώς ως μέρη κάποτε της μουσουλμανικής επικράτειας).

Ομως η Δύση επενέβη με στρατιωτικοπολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς όπως δεν είχε το δικαίωμα, θέλησε να διευθετήσει επ΄ ωφελεία της το υπέδαφος των αραβικών χωρών όπως πάλι δεν είχε το δικαίωμα, και να κάνει εξαγωγή δυτικού τύπου Δημοκρατίας, συγγενικής προς τα δικά της πολιτεύματα.

Η Δύση όμως δεν ήταν αυτή που εμφύσησε την απάνθρωπη μεσαιωνική θεοκρατία στα μυαλά των σαλεμένων του ISIS. Αυτή προϋπήρχε και κυοφορείτο στις αραβικές κοινωνίες, στις οποίες οι θρησκευτικές αιματηρές διαμάχες έχουν παρελθόν..   

Η επίσκεψη Τσίπρα

Επανερχόμενοι στα του ταξιδιού του πρωθυπουργού, ο κ.  Τσίπρας θα συναντηθεί με την τουρκική ηγεσία, η οποία ωστόσο ελέγχεται για τις προνομιακές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τους προαναφερόμενους «τρελούς του Θεού», στους οποίους έχει προσφέρει με το αζημίωτο,  αμέριστη υποστήριξη, όπως άλλωστε και άλλα μουσουλμανικά κράτη.

Στο ζέον για την Ελλάδα θέμα, τις προσφυγικές ροές που εγκαταλείπουν την Συρία για να ξεφύγουν από τον απόλυτο τρόμο του ISIS (και σε αυτούς προστίθενται οικονομικοί μετανάστες), αναρωτιέται κανείς, καλοπίστως, ποια λύση θα μπορούσε να επιτύχει ο έλληνας πρωθυπουργός.

Η τουρκική ηγεσία άνοιξε σκόπιμα τις διόδους φυγής, με δεδομένη και τη χαλαρή στάση της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό, με αποτέλεσμα να γεμίσουν τα νησιά μας πρόσφυγες και μετανάστες(Δεν είναι τυχαίο που επί κυβέρνησης Σαμαρά το 2014, είχαν εισέλθει στην ελληνική επικράτεια γύρω στους 40 χιλ. πρόσφυγες και επί ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασαν τις 600 χιλιάδες!).

 Η Τουρκία έδρασε με στρατηγικό σχεδιασμό. Οι χιλιάδες βάρκες που στέλνουν τους κατατρεγμένους στα νησιά μας, δεν κατασκευάζονται σε έναν …αόρατο τόπο, όπου δεν μπορούν να τις εντοπίσουν οι τουρκικές αρχές. Ο διάπλους  από τα τουρκικά παράλια  ως τα ελληνικά νερά , δεν γίνεται από απόμερες διόδους. Οι βάρκες περνούν δίπλα στην τουρκική ακτοφυλακή, που μόνο μαντήλι δεν τους κουνάει…

Ο έλληνας πρωθυπουργός  θα ζητήσει από την τουρκική ηγεσία να δημιουργηθούν hot spots επί του τουρκικού εδάφους. Λογικό αίτημα. Το λογικό όμως ερώτημα που ακολουθεί είναι, γιατί οι γερόλυκοι της τουρκικής πολιτικής να κάνουν  στον έλληνα πρωθυπουργό ένα τέτοιο δώρο; Η Τουρκία εργαλειοποίησε τους πρόσφυγες, για δικά της γεωστρατηγικά οφέλη και η Ελλάδα δεν έχει να προσφέρει κάποιο ισόποσο στρατηγικό αντάλλαγμα.

Η δημιουργία hot spots στο τουρκικό έδαφος, αποτελεί ευρωπαϊκό θέμα, εκεί θα έπρεπε να είχε απευθυνθεί η ελληνική πλευρά από την Άνοιξη, δεν το έκανε και τώρα ατενίζει τον χαμένο χρόνο και τους πρόσφυγες να κατακλύζουν τη χώρα.

Δυστυχώς η Γερμανία  στο θέμα των hot spots είναι κατά της ελληνικής πρότασης, επιμένει αυτά να γίνουν επί ελληνικού εδάφους,  ενώ στην σύνοδο των G20, η κα Μέρκελ τόνισε την ανάγκη να διαφυλαχτούν  τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Οπότε οσονούπω θα σκάσει εκ νέου μύτη η πρόταση για κοινές περιπολίες. Αλλά και αυτό είναι θέμα διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε. και όχι με την Τουρκία, όπως επίσης και η όποιου είδους συμμετοχή μας ζητηθεί από εταίρους και συμμάχους στις εκστρατείες που σχεδιάζονται κατά του ISIS.

 Οπότε τι θα συζητήσει ο κ. Τσίπρας στην Τουρκία;

 Διαβάστε ακόμη: Μήνυμα Α. Τσίπρα προς Τουρκία για Αιγαίο, Κύπρο, αλλά και συνεργασίες