Επιβραδύνεται ο ρυθμός ανόδου του προσδόκιμου ζωής των Ελλήνων, λόγω της κρίσης. Από το 1960 έως και τις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, η καμπύλη για τη χώρα μας διαγράφει ανοδική πορεία, ωστόσο τα τελευταία χρόνια σημειώνεται μικρότερη αύξηση. Το 2012, για τις γυναίκες το προσδόκιμο ήταν τα 83 έτη και για τους άνδρες τα 78, αναφέρει δημοσίευμα της Καθημερινής.
«Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υπήρξε αύξηση της θνησιμότητας σε κάποιες ηλικίες και αυτό πιθανότατα σχετίζεται με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβραδυνθεί ο ρυθμός ανόδου του προσδόκιμου ζωής, ο οποίος υπό αυτές τις συνθήκες θα παραμείνει χαμηλός». Με αυτές τις λέξεις, ο Ελληνας επιστήμονας Βασίλης Κόντης, που έχει σπουδάσει μαθηματικά στο Cambridge, στο Bath και στο Imperial και εργάζεται ως στατιστικός αναλυτής στη Βρετανία, περιγράφει στην «Κ» τα σημερινά δεδομένα για το προσδόκιμο ζωής στη χώρα μας.
Ο ίδιος, πριν από λίγους μήνες, πήρε μέρος σε μια πολύ σημαντική έρευνα που δημοσίευσε μία μικρή ομάδα ερευνητών του Imperial College του Λονδίνου για το προσδόκιμο σε 35 χώρες του πλανήτη, μέχρι το 2030. Ανάμεσα σε αυτές, ήταν και η Ελλάδα, που εξαιτίας της βαθιάς οικονομικής κρίσης από την οποία δοκιμάζεται τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει για τους επιστήμονες ειδικό ενδιαφέρον.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο καθηγητής Βασίλης Κόντης εξηγεί, ωστόσο, πως στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου υπάρχει αβεβαιότητα για το μέλλον, είναι δύσκολο να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις. «Οι επιπτώσεις της κρίσης είναι σημαντικές, καθώς η Ελλάδα έχει μειώσει δραματικά τις δαπάνες για την Υγεία. Οι χώρες με γρήγορη αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι αυτές με ισχυρά συστήματα υγείας και επιτυχίες στους τομείς της περίθαλψης και της δημόσιας υγείας, όπως για παράδειγμα η πρόγνωση και αντιμετώπιση χρόνιων παθήσεων ή η μείωση της παχυσαρκίας και του καπνίσματος», λέει.
«Οι ανεπτυγμένες χώρες», λέει ο κ. Κόντης, «έχουν αντιμετωπίσει σε μεγάλο βαθμό τη βρεφική και παιδική θνησιμότητα και το “βάρος” έχει μετατοπιστεί στα χρόνια νοσήματα που εμφανίζονται κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Αν καταφέρουμε να προσπεράσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως για παράδειγμα τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, μπορούμε να ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα ζούμε ακόμη περισσότερο».
Για να συμβεί αυτό, ωστόσο, καταλήγουν οι επιστήμονες, θα πρέπει να υπάρξουν πολιτικές που θα εξασφαλίζουν καλή ποιότητα ζωής στους ηλικιωμένους και θα βοηθήσουν να μην επιβαρυνθεί πολύ το σύστημα υγείας κάθε χώρας.
