Μια μέρα μετά τα γενέθλιά της, η Μαφάλντα, και μαζί της εμείς, έμεινε ορφανή. Ο σπουδαίος σκιτσογράφος από την Αργεντινή Joaquín Salvador Lavado, γνωστός ως Quino, πέθανε πριν από λίγο σε ηλικία 88 ετών. Ηταν ο δημιουργός των πιο μεταφρασμένων παγκοσμίως κόμικ που γράφτηκαν στην ισπανική γλώσσα.
Είχε γεννηθεί στη Μεντόζα της Αργεντινής το 1932. Γιος ανδαλουσιανών γονέων, δημοκρατών και πιστών καθολικών, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον ενθάρρυνε πάντα να σκέφτεται την εξουσία - από όποιον και αν προέρχεται -, τη φύση της και τους λόγους για τους οποίους είναι άδικη. Το 1962, η Mansfield appliance ζήτησε από καλλιτέχνες να δημιουργήσουν κόμικς σε στυλ του Τσάρλυ Μπράουν, με πρωταγωνιστή μια οικογένεια της οποίας τα ονόματα ξεκινούν από το γράμμα Μι, όπως και το όνομα της εταιρείας.
Ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας του, η Μαφάλντα, (το όνομά της ξεκινούσε από Μι όπως είχε ζητηθεί) είναι ειδικός στο να αμφισβητεί τη σειρά των πραγμάτων, να μην τα αποδέχεται όπως είναι γιατί ήταν πάντα έτσι. «Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος με στοίχειωνε πολύ», λέει ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ «Διερευνώντας τον Quino» «Πολύ σύντομα άρχισα να αναρωτιέμαι για το καλό και το κακό, τον Άβελ και τον Κάιν. Και τον Θεό, που διακρίνει μεταξύ του τι είναι σωστό και τι λάθος. Λοιπόν, αυτός είναι ο ρόλος που του έχει ανατεθεί, δεν ξέρω γιατί. Θα πρέπει να τον ρωτήσετε. "
Είχε αποκτήσει το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο ως παιδί, αφού τον φώναζαν Κίνο για να τον ξεχωρίζουν από τον θείο του Joaquín Tejón, έναν ζωγράφο και γραφίστα από τον οποίο διδάχτηκε πολλά. Θα υπογράψει ως Quino για πρώτη φορά το 1954, στο εβδομαδιαίο Esto Es.
Το 1964, για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε ένα σκίτσο της Μαφάλντα, που θα γινόταν γνωστή σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική και θα έφτανε στην Ισπανία το 1970. Στην κατάλληλη στιγμή: πέντε χρόνια πριν πεθάνει ο Φράνκο. Όπως συνέβη και στην Αργεντινή, η Μαφάλντα ήταν ο καθρέφτης μιας προοδευτικής νεολαίας που ανησυχεί για το μέλλον ύστερα από τη δικτατορία του Φράνκο. Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, οι εκδότες αναγκάστηκαν να τοποθετήσουν μια ταινία στο εξώφυλλο της Μαφάλντα που την χαρακτηρίζει έργο «για ενήλικες». Ο δημιουργός τους δήλωνε αντιφασίστας και όταν κάποτε χρησιμοποιήθηκαν χαρακτήρες του από του φαλλαγγίτες του Φράνκο, το καταδίκασε αυστηρά δηλώνοντας σθεναρά πως εκείνος «τάσσεται υπέρ της δημοκρατίας».
Ο Quino σταμάτησε να σχεδιάζει τη Mafalda το 1973, αλλά το ενδιαφέρον για τον χαρακτήρα συνεχίζεται ακόμη. Ως χαρακτήρας, το εξάχρονο κοριτσάκι είναι υπέροχο: φαν των Beatles, ερωτευμένη, πανέξυπνη, ασχολείται με τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων και τη σούπα στο δείπνο. Την είχε δημιουργήσει στην πρώτη του δουλειά ως σχεδιαστής διαφημίσεων, το 1962. Το κοριτσάκι θα ήταν η πρωταγωνίστρια μιας διαφήμισης, το οποίο είχε απορριφθεί από τις εφημερίδες εκείνη την εποχή. Εγινε μέχρι και πρωταγωνίστρια ταινίας που κυκλοφόρησε το 1982 σε αργεντίνικη παραγωγή. Συνέχισε να δημιουργεί θαυμάσιες ιστορίες με πολιτικό τόνο, συχνά για την καταπίεση και την κοινωνική ανισότητα, για εφημερίδες σε διάφορες χώρες.
