Απορία ψάλτου βηξ, έλεγαν οι παππούδες μας. Αν είσαι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ψάχνεις να πεις κάτι εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής και δεν βρίσκεις, επιστρατεύεις κάτι σκέλεθρα που κανείς δεν θυμάται ότι υπάρχουν. Η δημοκρατία, κοντά μισόν αιώνα μετά το δημοψήφισμα με το οποίο διώξαμε δια παντός τη βασιλεία, δεν κινδυνεύει στη χώρα μας. Παρόλα ταύτα, ο λαϊκισμός παραμένει ένας μεγάλος εχθρός.
Προσκλήθηκε, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τον Κάρολο της Αγγλίας να επισκεφθεί το κτήμα του στη Σκωτία, και να πάρει ιδέες για το δικό μας Τατόι, που η κυβέρνηση θέλει να κάνει ένα αυτοδιαχειριζόμενο δημόσιο κτήμα. Πλην, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα μασάει κάτι τέτοια. Καταγγέλλει τον πρωθυπουργό ότι ενεργεί «ως αυλάρχης των Γλύξμπουργκ» και χαρακτηρίζει την κίνηση του πρωθυπουργού unfair.
Γιατί; επειδή «το Τατόι αποτελεί κτήμα του ελληνικού λαού που πλήρωσε γι' αυτό τον λόγο αδρά αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, η οποία-ως γνωστόν- είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας.» Τι σχέση έχει αυτό; Καμία. Αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε, που άνετα κατρακυλά στη γελοιότητα.
Τι ενόχλησε τον ΣΥΡΙΖΑ; Ας το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής. Ότι το πρώην βασιλικό κτήμα Τατοΐου θα αξιοποιηθεί πολύ γρήγορα ως κέντρο αναψυχής των επισκεπτών του, των κατοίκων της Αττικής και της πρωτεύουσας και των τουριστών από τη χώρα μας και από το εξωτερικό. Τέλος η κατάσταση «γεφύρι της Αρτας» ολημερίς να σχεδιάζουμε και το βράδυ να σκίζουν τα σχέδια. Τέλος οι αναβολές στην ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ, όπως έγινε με την ένταξη αποκατάστασης του ανακτόρου που όλο έμπαινε στο πρόγραμμα με προϋπολογισμό πέντε εκατ ευρώ και ποτέ δεν μπήκε (και το 15 και το 16 και το 17, έως το 19 αυτό επαναλαμβανόταν κατά την περίοδο της αγρανάπαυσης).
Επιτέλους, η Ελλάδα αποφάσισε πως δεν μπορεί να είναι ένα σοβαρό κράτος όσο αφήνει να ρημάζει το Τατόι, στο οποίο κατά χιλιάδες συνήθιζαν προ πυρκαγιάς να συρρέουν οι επισκέπτες, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, για να απολαύσουν τη φύση. Η παρούσα κυβέρνηση ενέταξε το συνολικό έργο στις προγραμματικές της δηλώσεις και αυτές τηρεί μέχρι τώρα. Όπως χθες ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, 75 εκατ, όσα χρειάζονται μέχρι το 2025, έχουν εξευρεθεί. Επίσης, είναι πανέτοιμα τα αναγκαία σχέδια και ετοιμάζονται διάφορες μελέτες.
Μεγάλο ποσόν, είναι η αλήθεια. Τόσο χρειάζεται όμως για την αποκατάσταση του ιστορικού πυρήνα του κτήματος, που θα παραδοθεί στο κοινό (με την έννοια ότι η χρήση του θα είναι δημόσια). Ο επισκέπτης θα μπορεί να πηγαίνει στο μουσείο που θα γίνει στο ανάκτορο, να πιεί έναν καφέ ή να φάει σε κοντινά κτίρια, να αγοράσει κάτι ως αναμνηστικό και πολλά ακόμα. Να ευχαριστηθεί, και να αφήσει και τον οβολό του, ούτως ώστε να μη πληρώνονται όλα από το κράτος, και οι φόροι μας να κατευθύνονται σε άλλες δραστηριότητες.
Τελειώνει λοιπόν σύντομα η πρώτη φάση (γιατί ένα τόσο μεγάλο ακίνητο 46.000 στρεμμάτων δεν πρόκειται να αφεθεί στην τύχη του, θα ακολουθήσει και δεύτερη φάση με περίπου 25 εκατ ευρώ) και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν βλέπει το γεγονός με καλό μάτι. Τόσα χρόνια δεν εξέφρασε αντίρρηση, δεν άρθρωσε πολιτικό λόγο σε σχέση με την αξιοποίηση του κτήματος. Τώρα όμως, ξύπνησε.
Τι να πει; Σταθείτε καλέ κύριοι της κυβέρνησης, μην τελειώνετε τα έργα; Δευτερότριτο του Πάσχα, και έχοντας βγει από ένα συνέδριο όπου ο λαϊκισμός περίσσευε και ουδείς ντράπηκε γι’ αυτό, ξέθαψε το σκέλεθρο της μοναρχίας. Το τελειωμένο εδώ και μισόν αιώνα. Το ηττημένο κατά κράτος με ένα συντριπτικό ποσοστό το 1974, οπότε, έφηβοι μαθητές και μαθήτριες, τρέχαμε τον Νοέμβριο και ως τις αρχές Δεκεμβρίου που έγινε το δημοψήφισμα στον αντιμοναρχικό αγώνα μαζί με τους μεγάλους, σαν να μην υπήρχε αύριο.
Εκτοτε, ναι, δεν υπήρξε αύριο για τη μοναρχία. Την οποία οι Ελληνες δεν αγάπησαν ιδιαίτερα, καθώς ήταν ξενόφερτη και ξενοκίνητη. Πολλές φορές διχαστήκαμε εξαιτίας της από το 1821 και μετά. Πολλά τα όσα έκανε- ας μην ξεχάσουμε τον φρικιαστικό της ρόλο στην μικρασιατική καταστροφή, αλλά ούτε και τις ευθύνες του τέως για την κατάλυση της δημοκρατίας πολύ πριν από τη χούντα. Να μην ξεχάσουμε και τη στάση του μονάρχη απέναντί της. Και τον διχασμό που έσπειραν οι Γλύξμπουργκ. Και άλλα πολλά.
Δεν θα ξαναγράψουμε την Ιστορία, ούτε τίποτα θα παραγραφεί. Αλλά από αυτό μέχρι να ανακαλύπτουμε ότι οι συμβουλές του Καρόλου για τη διαχείριση ενός βασιλικού αγροκτήματος είναι ύπουλες και επικίνδυνες και υποκρύπτουν προσπάθεια παλινόρθωσης, εκατομμύρια στρέμματα δρόμος. Πώς τους ήρθε; Επειδή ο Κάρολος έχει συγγένεια με τον δικό μας «τέως» κινδυνεύει το πολίτευμα της Ελλάδας; Από πού και ως πού;
Πιθανώς χάνονται κάποιοι ευφάνταστοι νόες στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αν έγραφαν σενάρια για ταινίες, μπορεί και να είχαν γίνει πάμπλουτοι. Ποτέ δεν είναι αργά. Μια ιδέα ρίχνουμε. Ετσι, θα έχουν το ελεύθερο να απελευθερώνουν φαντάσματα, να ξυπνάνε ζόμπι και να ανορθώνουν σκέλεθρα. Και κανείς δεν θα έχει να τους πει το παραμικρό, αφού ο φυσικός χώρος για τέτοια είναι αυτός. Όχι η πολιτική, πάντως.
