Οι Φιλελεύθεροι «κτίζουν» τη δική τους βιβλιοθήκη. Μαζί με τον «Φιλελεύθερο» του Σαββατοκύριακου 8-9 Αυγούστου επανακυκλοφορούν τα βιβλία:
H ηθική του καπιταλισμού
Το πρώτο βιβλίο που εγκαινίασε τη συνεργασία της εφημερίδας Φιλελεύθερος με το ΚΕΦΙΜ, η "ηθική του καπιταλισμού" αποτελεί ένα συλλογικό έργο σε επιμέλεια του Tom G. Palmer, με κείμενα που -μεταξύ άλλων- υπογράφουν οι νομπελίστες Mario Vargas Liosa και Vernon Smith, o ιδρυτής της Whole Foods Markets, John Mackey, καθώς και φημισμένοι μελετητές από όλο τον κόσμο. Πόσο ανήθικο μπορεί να είναι ένα σύστημα που παράγει ευημερία, εξελίσσει το ανθρώπινο πνεύμα και αποτελεί την κινητήριο δύναμη του παγκόσμιου πολιτισμού; Βρείτε τις απαντήσεις στα 13 δοκίμια που περιλαμβάνονται στο βιβλίο.
Οι επιπτώσεις του κυρίου Keynes
James M. Buchanan, Richard E. Wagner, John Burton
Τα κεϊνσιανά οικονομικά άφησαν τους πολιτικούς λυτούς, τους έδωσαν την πρόφαση για να ξοδεύουν υπερβολικά, να δανείζονται υπερβολικά και να τυπώνουν χρήμα· και εκείνοι... ξεσάλωσαν. Ο κεϊνσιανισμός αποτέλεσε για δεκαετίες και εξακολουθεί να αποτελεί σήμερα βασικό αντίπαλο του κλασικού οικονομικού φιλελευθερισμού. Η αντίληψη ότι το κράτος μπορεί και πρέπει να παρεμβαίνει με τα εργαλεία της δημοσιονομικής πολιτικής για να βγάζει μια εγγενώς ασταθή οικονομία της αγοράς από την ύφεση και τη στασιμότητα ώστε να την επαναφέρει στην ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε οικονομολόγους, πολιτικούς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και ψηφοφόρους.
Η μελέτη του Buchanan και τα άρθρα που τη συνοδεύουν σε αυτό το βιβλίο δεν εξετάζουν τα προβλήματα του κεϊνσιανισμού από οικονομική σκοπιά, αλλά από πολιτική. Ένα μοιραίο σφάλμα του κεϊνσιανού θεωρητικού οικοδομήματος είναι ότι στηρίζεται σε εντελώς μη ρεαλιστικές υποθέσεις για τη συμπεριφορά των πολιτικών, των ψηφοφόρων, της κυβέρνησης και της δημόσιας διοίκησης. Άπαξ και αυτές οι μη ρεαλιστικές υποθέσεις αντικατασταθούν από άλλες, ρεαλιστικότερες ως προς την πραγματική εμπειρία του πολιτικού παιχνιδιού σε μια δημοκρατία, εξηγείται και από τη θεωρία ό,τι η εμπειρία έχει δείξει ξανά και ξανά: πως παρά τις δεκαετίες εφαρμογής τους στις πιο διαφορετικές χώρες, οι κεϊνσιανές συνταγές έχουν αποτύχει να λειτουργήσουν όπως προσδοκούσαν οι εμπνευστές τους και εξακολουθούν να προσδοκούν οι οπαδοί τους σήμερα.
Οι εχθροί της χαράς-Μια κριτική στον Πατερναλισμό και το Κράτος Γκουβερνάντα
Christopher Snowdon
Οι κυβερνήσεις παρενέβαιναν κάποτε στις ζωές των ανθρώπων και περιόριζαν τις ελευθερίες τους στο όνομα της ηθικής και της θρησκείας. Σήμερα το κάνουν στο όνομα της «δημόσιας υγείας». Κυβερνήσεις, ακτιβιστές και ακαδημαϊκοί προωθούν έναν νέο πατερναλισμό ο οποίος έχει ως στόχο να σώσει, όχι τις ψυχές των ανθρώπων, αλλά τα σώματά τους από αμαρτίες όπως ο καπνός, το αλκοόλ και η ζάχαρη. Και στη βάση αυτού του νέου πατερναλισμού βρίσκεται η αμφισβήτηση της ικανότητας των ενηλίκων να αποφασίζουν για τον εαυτό τους, μια αμφισβήτηση που τρέφεται από κάποια επιστημονικά ευρήματα για τους περιορισμούς της ορθολογικότητας των ανθρώπων, αλλά και από πολλές αστήρικτες απόψεις, όπως για την υποτιθέμενη παντοδυναμία της διαφήμισης να χειραγωγεί τους καταναλωτές.
Με στέρεη επιχειρηματολογία και ισχυρή τεκμηρίωση, ο Κρίστοφερ Σνόουντον εξετάζει συστηματικά τα επιχειρήματα των νεοπατερναλιστών και τα απορρίπτει. Δείχνει ότι οι λόγοι που επικαλούνται οι τελευταίοι είναι εμπειρικά και ηθικά αδύναμοι για να στηρίξουν τις εκτεταμένες πατερναλιστικές παρεμβάσεις και τους περιορισμούς στην ελευθερία των ανθρώπων «για το δικό τους καλό». Και επιβεβαιώνει έτσι την περίφημη φιλελεύθερη αρχή του Τζον Στιούαρτ Μιλ ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μη βλάπτουν τους άλλους.
