Οι πυρκαγιές στην ανατολική Αττική ήταν το πρώτο θέμα στη χθεσινοβραδινή εκπομπή Auslandsjournal του δεύτερου δημόσιου καναλιού ZDF της γερμανικής τηλεόρασης, που μεταδίδεται σε ώρα μεγάλης τηλεθέασης.
Όπως μετέδωσε η dw.com, δύο δημοσιογράφοι ταξίδεψαν στην Ελλάδα και με την κάμερά τους αποτύπωσαν την κατάσταση λίγες ημέρες μετά την τραγωδία επιχειρώντας μια πρώτη προσέγγιση στις αιτίες που οδήγησαν εκεί.
Το ρεπορτάζ ξεκινά με γνωστές εικόνες ολικής καταστροφής από το Μάτι και το Κόκκινο Λιμανάκι και με πυρόπληκτους να διηγούνται μπροστά από τα μισοκατεστραμμένα σπίτια τους τις τραγικές στιγμές που έζησαν εκείνη τη μοιραία Δευτέρα. «Μας πιάσανε στον ύπνο», λέει μια γυναίκα, «εάν συνέβαινε τη νύχτα, θα είχαμε πεθάνει όλοι. Ο κόσμος μας βοηθά πολύ, οι Έλληνες ξέρουν τι σημαίνει πόνος, είναι πονεμένος λαός, αλλά η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για μας».
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται ότι χρειάστηκε να περάσει μια εβδομάδα για να επισκεφθεί την καμένη περιοχή ο Έλληνας πρωθυπουργός παρά το γεγονός ότι το Μάτι απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα από την Αθήνα.
«Τώρα ο Τσίπρας σφίγγει χέρια και ευχαριστεί τους πυροσβέστες. Ωστόσο, πολλοί καταλογίζουν ευθύνες στην επαγγελματική πυροσβεστική, όπως μας λέει δημοσιογράφος της ελληνικής τηλεόρασης» αναφέρεται στο ρεπορτάζ, που φιλοξενεί σχετικές δηλώσεις ρεπόρτερ του ΣΚΑΪ, λίγο μετά τη ζωντανή αναμετάδοση από την Αργυρά Ακτή του Ματιού. «Δεν υπήρχε κανένα σχέδιο εκκένωσης, καμιά προειδοποίηση, μέσα στον πανικό όλοι έτρεχαν να σωθούν από τη λαίλαπα στη θάλασσα» δηλώνει στην κάμερα του ZDF.
«Το ίδιο χάος βίωσαν και οι εθελοντές πυροσβέστες του Μαραθώνα», συνεχίζει το ρεπορτάζ. «Τα πυροσβεστικά οχήματα και ο εξοπλισμός τους είναι χορηγίες από τη Γερμανία, τη βενζίνη πληρώνουν μόνοι τους. Κανείς δεν τους κάλεσε να βοηθήσουν, αλλά εκείνοι ήρθαν από μόνοι τους με τα 3 πυροσβεστικά που διαθέτουν». Στην διάρκειας 8μιση λεπτών ανταπόκριση επισημαίνεται η έλλειψη διεξόδων προς τη θάλασσα ως ένα πρόβλημα που αφορά όχι μόνο το Μάτι, αλλά και άλλους παραθαλάσσιους οικισμούς στην Ελλάδα, η οικοδόμηση αυθαίρετων, την οποία ανέχθηκαν όλες οι κυβερνήσεις και η οργή εκείνων που έχτισαν τα σπίτια τους κανονικά με άδεια.