Η Μαρία Παπαδημητρίου παρουσιάζει ένα νέο κύκλο έργων που βασίζεται στην οικειοποίηση ενός προυπάρχοντος υλικού .
Πρόκειται για μια σειρά κολάζ βασισμένα στις καρτ ποστάλ τις οποίες λάμβανε η Renee Bourguignon από διάφορους φίλους και συγγενείς της κατά τη δεκαετία 1947-57, στη διεύθυνση Rue Colette 8, στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού.
Στην αρχή οι κάρτες απευθύνονται στην Mademoiselle Renee, ενώ από το 1952 και μετά, η Renee γίνεται Madame, σηματοδοτώντας με τον τρόπο αυτό μια αλλαγή στον αυτοπροσδιορισμό της και στο γυναικείο φαντασιακό.
Η καλλιτέχνης στα κολάζ αυτά συνδιαλέγεται με τα αποσπασματικά ίχνη αυτής της διακεκομμένης επικοινωνίας, δημιουργώντας μια σειρά "φανταστικά τοπία". Τα τοπία αυτά έχουν τον χαρακτήρα μιας ανεπίδοτης καρτ ποστάλ, συνδυάζοντας διαφορετικoύς τόπους και μορφές και στοχεύοντας σε μία μια διπλή κίνηση εγκατάστασης-απεγκατάστασης που μετασχηματίζει τις ταυτότητες και πολλαπλασιάζει τις γραμμές φυγής.
Οι επεξεργασμένες εικόνες άγριων ζώων αποτελούν τον δεύτερο άξονα των έργων της έκθεσης, τα οποία συνεχίζουν την έρευνα που ξεκίνησε η καλλιτέχνης με την έκθεση "Αγριμικά" (ελληνική συμμετοχή στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας).
Αυτές οι δύο παράλληλες θεματικές ιχνογραφούν το διάλογο της Μαρίας Παπαδημητρίου με την άγνωστη Γαλλίδα Renee Bourguignon και το σύμπαν των ζώων που ζουν κοντά στον άνθρωπο, αλλά δεν μπορούν να εξημερωθούν πλήρως και να τεθούν υπό τον έλεγχό του. Η έκθεση θέτει σε συνομιλία τους δύο αυτούς παράλληλους κόσμους που εμπεριέχουν σπαράγματα τόπων και ίχνη ζωής, ονειρομαχιες και αναπάντεχες μετατοπίσεις.
Η καλλιτέχνης μέσα από το ψηφιδωτό του πολυσυλλεκτικού αυτού υλικού επεξεργάζεται παράλληλους βίους που τείνουν στο πουθενά του κόσμου.
Ο τίτλος της έκθεσης είναι βασισμένος στο βιβλίο του συγγραφέα William Morris, "News from Nowhere" (1890) και σε ένα κείμενο του συνεργάτη της καλλιτέχνιδος αρχιτέκτονα και επιμελητή εκθέσεων Γιώργου Τζιρτζιλάκη.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ
Η Μαρία Παπαδημητρίου σπούδασε εικαστικές τέχνες στην Ecole nationale superieure des beaux-arts στο Παρίσι. Είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο. Το 2003 κέρδισε το βραβείο ΔΕΣΤΕ για την Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας (2015), με το έργο
Γιατί κοιτάμε τα ζώα; ΑΓΡΙΜΙΚΑ. Ατομικές εκθέσεις της περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, A Man from the South, Cagliari Italian Cultural Capital, Σαρδηνία, (2015), T.A.M.A. Superflow, Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - ΜΜΣΤ, Αθήνα (2014), Souzy TROS, ένα εν εξελίξει έργο από το 2012, Infinito fa Rumore Eternita fa Silenzio, Foto Biennial, Reggio Emilia, Ιταλία (2009), Corbu, Γκαλερύ Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη (2008), Sa Ma Khol Truck - A City Tour, Teseco Foundation, Πίζα, και Novocomum on Wheels, Borgovico33, Κόμο, Ιταλία (2007),
Two or Three Things I Know About Him, Riflemaker Gallery, Λονδίνο (2005), We'll meet again, Espacio Uno, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, Μαδρίτη και Temporary Office, Olivetti Foundation, Ρώμη (2004),T.A.M.A. (Temporary Autonomous Museum for All) και το 2002 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 25η Μπιενάλε του Σαο Παουλο, Βραζιλία
Έχει παρουσιάσει έργα της σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως , HYPNOS project, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, Αθήνα, (2016), Fashion as a Social Energy, Palazzo Morando, Μιλάνο (2015), DESTEFASHIONCOLLECTION: 1 to 8, Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς Αθήνα (2014);The System of Objects, Ιδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα και Everywhere but Now, 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2013), Public Speech, Koroska Art Gallery, Slovenj Gradec, Σλοβενία (2012), The Mediterranean Approach, Palazzo Zenobio, 54η Μπιενάλε της Βενετίας, Living – Frontiers of Architecture III, Louisiana Museum of Modern Art, Humleb?k, Δανία και Monodrome, 3η Μπιενάλε της Αθήνας (2011), Aware – Art Fashion Identity, Royal Academy of Arts, Λονδίνο (2010), T.A.M.A. Side Effects (σε συνεργασία με την Gabi Scardi και την Lucy Orta), 10th Lyon Biennial, Λυών (2009), Volksgarten: Politics of Belonging, Kunsthaus Graz, Αυστρία, Heterotopias, 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, L.i.g.h.t., 2nd Gwangju Design Biennale, Νότιος Κορέα και Habitation Variation, BAC - Batiment d'Art Contemporain, Γενεύη (2007), Hotel Plug Inn, 1st Architecture, Art and Landscape Biennial of the Canaries, Lanzarote, Κανάρια Νησιά (2006), Mira Como se Mueven, Telefonica Foundation, Μαδρίτη (2005), Outlook, Εργοστάσιο Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα και
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης , Θεσσαλονίκη (2003), Manifesta04, Frankfurt,Γερμανία, Fusion Cuisine, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα, and Balkania 2002, Neue Galerie, Graz, Αυστρία (2000).
O Γιώργος Τζιρτζιλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και καλλιτεχνικός σύμβουλος του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.
Επιμελήθηκε εκθέσεις, μονογραφίες, βιβλία και ειδικές εκδόσεις και έχει συγγράψει δοκίμια και κριτικές σε καταλόγους εκθέσεων και περιοδικά.
Επιμελήθηκε, επίσης, μια σειρά ντοκιμαντέρ για τη μοντέρνα και σύγχρονη αρχιτεκτονική στην Ελλάδα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το βιβλίο Υπο-νεωτερικότητα και εργασία του πένθους.
Η επήρεια της κρίσης στη σύγχρονη ελληνική κουλτούρα και συνεπιλήθηκε ττις εκθέσεις Ameτρια (Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Μουσείο Μπενάκη, 2015) και Hypnos project, 2016 (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση, 2016).
