Αστρονόμοι εντόπισαν ένα αστέρι να διασχίζει τον Γαλαξία μας με απίστευτο ρυθμό. Και το οποίο έχει καταφέρει να παρασύρει μαζί του και τον εξωπλανήτη του.
Όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Astronomical Journal, το γονικό του αστέρι τον σέρνει με τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια μίλια την ώρα, καθιστώντας το ως το ταχύτερα κινούμενο σύστημα εξωπλανητών που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τη NASA.
«Πιστεύουμε ότι πρόκειται για έναν λεγόμενο υπερ-κοσμό του Ποσειδώνα που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο χαμηλής μάζας σε απόσταση που θα βρισκόταν ανάμεσα σε Αφροδίτη και Γη, αν βρισκόταν στο ηλιακό μας σύστημα», δήλωσε σε ανακοίνωση της NASA, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Σιν Τέρι, ερευνητής στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. «Αν είναι έτσι, θα είναι ο πρώτος πλανήτης που βρέθηκε ποτέ σε τροχιά γύρω από ένα άστρο υπερταχύτητας», όπως αναφέρει το Futurism.
Φυσικά, η ταχύτητα είναι σχετική. Για εμάς, ο Ήλιος είναι ακίνητος. Αλλά σε σχέση με τον Γαλαξία μας, το ηλιακό μας σύστημα περιστρέφεται γύρω από το γαλαξιακό κέντρο με μέση ταχύτητα 450.000 μίλια την ώρα. Και η Γη, σε σχέση με τον Ήλιο, κινείται με περίπου 67.000 μίλια την ώρα.
Η προοπτική μας για το άστρο υπερταχύτητας, λοιπόν, μπορεί να είναι λίγο «στραβή». Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να ταξιδεύει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι φαίνεται, αν κινείται προς ή μακριά από τον πλανήτη μας. Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι το άστρο στην πραγματικότητα στροβιλίζεται με 1,3 εκατομμύρια μίλια την ώρα - αρκετά γρήγορα για να ξεφύγει από τον Γαλαξία μας, καθιστώντας το ένα πιθανό «άστρο-αδέσποτο» καταδικασμένο να περιπλανιέται στο διαγαλαξιακό κενό.
Ο εντοπισμός του άστρου και του εξωπλανήτη του είναι μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη. Επειδή δεν έχουν δική τους φωτεινότητα, οι εξωπλανήτες συχνά επισκιάζονται από τα αστέρια, αν δεν χάνονται τελείως στο σκοτεινό διάστημα.
Σημειώνεται ότι και δύο εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2011 με τη χρήση μικροφακού, μιας τεχνικής που αναζητά παραμορφώσεις του φωτός που προκαλούνται από τη βαρύτητα κοντινών αντικειμένων. Εάν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, ακόμη και η μάζα ενός μόνο άστρου ή ενός πλανήτη θα μπορούσε να είναι αρκετή για να κάμψει το φως σαν φυσικός φακός, παρέχοντας μια καλύτερη εικόνα για το τι βρίσκεται πίσω από αυτό.
Τότε, τα ευρήματα ήταν αρκετά για να προσδιοριστεί η αναλογία μάζας μεταξύ των δύο αντικειμένων, με το ένα να είναι 2.300 φορές βαρύτερο από το άλλο. Δεν υπήρχαν όμως αρκετά δεδομένα για να αποκλειστεί η πιθανότητα το ζευγάρι να αποτελείται από έναν πλανήτη που έχει ξεφύγει από το αστρικό του σύστημα, με μάζα τετραπλάσια του Δία και του φεγγαριού του.
Αλλά όταν εξέτασαν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν το 2021, οι αστρονόμοι βρήκαν ένα υποψήφιο σύστημα που έμοιαζε έντονα με αυτό που ανιχνεύθηκε πριν από μια δεκαετία, το οποίο βρισκόταν σε μια περιοχή μεγάλης πυκνότητας αστέρων του Γαλαξία μας, σε απόσταση περίπου 24.000 ετών φωτός. Το γεγονός ότι μπόρεσαν να το δουν, υποδηλώνει ότι βρίσκονται στα ίχνη ενός μικροσκοπικού άστρου που δραπετεύει και όχι ενός τεράστιου πλανήτη.
Ωστόσο, όσο ελπιδοφόρα και αν είναι τα ευρήματα μέχρι στιγμής, χρειάζεται κι άλλη δουλειά για να κλείσει αυτή η υπόθεση.
«Για να είμαστε σίγουροι ότι το νεοεντοπισθέν άστρο είναι μέρος του συστήματος που έδωσε το σήμα το 2011, θα θέλαμε να το ξανακοιτάξουμε και να δούμε αν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε ότι προήλθε από το σημείο όπου ανιχνεύσαμε το σήμα», δήλωσε στην ανακοίνωση ο συν-συγγραφέας Ντέιβιντ Μπένετ, ανώτερος ερευνητής στη NASA Goddard.
