Χθες το ελληνικό χρηματιστήριο έκανε κάτι το οποίο έχουμε κάμποσα χρόνια να δούμε εμείς οι πιο παλιοί της αγοράς: χωρίς να μεσολαβεί κάποια ειδική συναλλαγή (placement, νέα εισαγωγή, αύξηση κεφαλαίου) έκανε στην πρώτη ώρα της συνεδρίασης συναλλαγές 115 εκατ. ευρώ ξεπερνώντας με άνεση τα 300 εκατ. ευρώ στο τέλος της ημέρας.
Στην πορεία της φετινής χρονιάς αυτή η αξία μπορεί να μην είναι τελικά και κάτι το τόσο εξωπραγματικό, ωστόσο γυρνώντας πίσω στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν (2023) μια συνεδρίαση επτά ωρών με 115 εκατ. ευρώ ήταν μια γεμάτη και ικανοποιητική συνεδρίαση.
Το γεγονός ότι η αγορά έρχονταν χθες από αργία σε μια χαλαρή από πλευράς νέων ημέρα δείχνει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει: Η ψυχολογία δεν έχει αλλάξει μόνο στα επίπεδα του Γενικού Δείκτη αλλά και στα επίπεδα των συναλλαγών, μια συνθήκη αναγκαία – ίσως και υποχρεωτική- για να υποστηριχθεί η αύξηση της κεφαλαιοποίησης της Αγοράς πάνω από τα 120 δις ευρώ.
Για τους επενδυτές που έκαναν το λάθος να πιστέψουν σε εταιρίες του ΧΑ που διέψευσαν συστηματικά τις προσδοκίες τα τελευταία χρόνια αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσει η αποεπένδυση ή μια σημαντική μείωση θέσης από αυτές.
Η διάψευση δε χρειάζεται κατά ανάγκη να συνδέεται με την πορεία των θεμελιωδών. Αν η εταιρία όλα αυτά τα χρόνια δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει την εικόνα της στο ταμπλό μέσω των γνωστών εργαλείων που της παρέχονται τότε το πιθανότερο είναι όταν η τάση αλλάξει (που θα γίνει και αυτό κάποτε) να επιστρέψει στη μίζερη εικόνα του παρελθόντος.
Επομένως, οι μεγάλες θέσεις που δύσκολα έβρισκαν ενδιαφερόμενους στο παρελθόν τώρα μπορούν σταδιακά σε μια αγορά που διψάει για χαρτιά να ρευστοποιηθούν και να αναζητηθούν άλλες μετοχές εταιριών με καλύτερη παρουσία στο ταμπλό, ακόμα και αν είναι ακριβότερες. Σε τελική ανάλυση μια μετοχή που δεν έχει εμπορευσιμότητα παίρνει και την ανάλογη έκπτωση. Και μια μετοχή που δεν έχει καθόλου εμπορευσιμότητα η αξία της είναι μηδέν.
Για τους βασικούς μετόχους που θέλουν να αυξήσουν τη διασπορά των εταιρειών τους και τόσο καιρό δυσκολεύονταν να βρουν την κατάλληλη χρονική στιγμή τώρα είναι η καλύτερη στιγμή των τελευταίων 18 ετών. Μπορεί ενδεχομένως να είναι και του χρόνου αλλά αυτή η υπόθεση έχει ρίσκο. Και επειδή στα χρηματιστήρια η τύχη για την πορεία μιας μετοχής δεν εξαρτάται μόνο από ένα παράγοντα η αναβολή αυτή μπορεί να συνεπάγεται το οριστικό χάσιμο μιας σπουδαίας ευκαιρίας.
Οι πωλήσεις από βασικούς μετόχους τον τελευταίο ένα χρόνο στο ΧΑ μας λένε ακριβώς αυτό: Αφήνοντας κάποια χρήματα στο τραπέζι για τους επόμενους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το μεγάλωμα της κεφαλαιοποίησης της εταιρίας. Αρκεί φυσικά η εταιρία να είναι συνεπής στην επίτευξη των στόχων κερδοφορίας και ανάπτυξης.
Ευκαιρία επομένως δεν είναι μόνο η άνοδος των κεφαλαιοποιήσεων αλλά και το άπλωμα του όγκου συναλλαγών που δίνει την ευχέρεια καλύτερου συντονισμού κινήσεων. Και μια από τις χειρότερες εξελίξεις που μπορεί να έχει ένα χαρτοφυλάκιο είναι να πιάσει την αγορά στην άνοδο αλλά να μην καταφέρει έγκαιρα να ρευστοποιήσει τις θέσεις του, παραμένοντας εγκλωβισμένο στην ελπίδα ότι οι τιμές θα ξαναδούν τα ψηλά τους.
