Τελικά, ο Στέφανος Κασσελάκης αφομοίωσε με επάρκεια τους χρηματιστηριακούς κανόνες που διδάχθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Goldman Sachs. Έτσι, η είσοδός του στην εγχώρια πολιτική σκηνή διακρίνεται από έντονα χρηματιστηριακά χαρακτηριστικά, όσον αφορά στην τακτική που ακολούθησε. Και το αποτέλεσμα λέγεται «hostile takeover», δηλαδή επιθετική εξαγορά του Σύριζα.
Ο πρόεδρος του Σύριζα γυρόφερνε εδώ και μια δεκαετία τον πολιτικό χώρο της Κεντροδεξιάς. Εκφράζοντας μάλιστα ακραίες για την εποχή θέσεις, όπως τότε το 2012, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης επικροτούσε τις απολύσεις των 15 χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο. Θεωρώντας ότι ήταν «πάρα πολύ λίγες». Εξέφραζε δε, την άποψη, ότι θα έπρεπε να είχαν απολυθεί πολύ περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι και ότι τα χρήματα που θα προέκυπταν από τη συγκεκριμένη εξοικονόμηση, θα οδηγούσαν σε μείωση της φορολογίας. Αρθρογραφούσε παράλληλα υπέρ της μείωσης των κρατικών δαπανών και κατά της υπερφορολόγησης.
Εξέφραζε δηλαδή θέσεις που τότε χαρακτηρίζονταν σαν «νεοφιλελεύθερες», σαν «ανάλγητες», σαν «νεοταξικές» και σαν «μνημονιακές».
Την ίδια περίοδο εξήρε στη στήλη του, «το Χρώμα της Αγοράς», τη μείωση του κατώτατου μισθού. Υποστηρίζοντας ότι μέσω αυτού του μέτρου, η εγχώρια οικονομία θα γινόταν πιο ανταγωνιστική. Παράλληλα, διατύπωνε την εκτίμηση ότι η μείωση του κατώτερου μισθού θα επέτρεπε στις μικρές εταιρείες να διατηρηθούν στη ζωή, μέσω του μειωμένου κόστους λειτουργίας τους.
Παρ’ όλη, όμως, την ένθερμη υποστήριξή του προς την τότε κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά και τους ύμνους προς το πρόσωπο του τότε υπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, οι πόρτες του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας παρέμειναν κλειστές. Έτσι, μιλώντας με χρηματιστηριακούς όρους, δεν κατάφερε να «αγοράσει μετοχές της ΝΔ», ούτε να τοποθετηθεί στο «διοικητικό συμβούλιο», δηλαδή στα κομματικά όργανα. Κάτι που τελικά πέτυχε στον Σύριζα.
Εξ ου και ο όρος της «επιθετικής εξαγοράς». Και εξηγούμεθα. Εντελώς ξένος προς τον κομματικό μηχανισμό του Σύριζα, εντελώς ξένος προς το ιδεολογικό περίβλημα του Σύριζα και εντελώς ξένος προς τη βαθιά αριστερή ψυχή του Σύριζα, κατάφερε να νικήσει τους υπόλοιπους μπαρουτοκαπνισμένους δελφίνους, που είχαν «γράψει χιλιόμετρα» αγώνων. Ουσιαστικά από το πουθενά «εξαγόρασε» με την απολιτική του στάση, την απογοήτευση των οπαδών του Σύριζα. Των οπαδών, αλλά όχι των στελεχών. «Εξαγόρασε» με χρηματιστηριακούς όρους, τον Σύριζα, χρησιμοποιώντας τις περιφερειακές δυνάμεις των φίλων και οπαδών, νικώντας κατά κράτος τον κεντρικό ιδεολογικό και κομματικό άξονα του Σύριζα.
Επισφράγισε δε, την «εξαγορά» αυτή, μέσω της δανειοδότησης του κόμματος που ηγείται. Δεν προέβη σε δωρεά. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, αφού σύμφωνα με τη νομοθεσία, η δωρεά δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 20.000 ευρώ. Οπότε προχώρησε σε δανεισμό. Με χρηματιστηριακούς όρους ο Σύριζα εξέδωσε ένα «ομολογιακό δάνειο μετατρέψιμο σε μετοχές» ύψους 250.000 ευρώ, το οποίο αγόρασε ο ίδιος ο πρόεδρός του. Τι πέτυχε με αυτήν την κίνηση του; Κατά πρώτον να καλύψει τη «μαύρη τρύπα» στα ταμεία του κόμματος.
Και κατά δεύτερον να εξασφαλίσει ότι κανείς δεν μπορεί να τον κουνήσει από τη θέση του, καθώς το δάνειο αυτό του εξασφαλίζει εκτός από την πολιτική και την οικονομική κυριαρχία εντός του Σύριζα. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος και ιδιοκτήτης του Σύριζα, αφού για να μετακινηθεί, θα πρέπει να αποπληρωθεί το δάνειό του.
Μεγάλος χρηματιστηριακός trader λοιπόν, ο Στέφανος Κασσελάκης. Μετέφερε τη μέθοδο της επιθετικής χρηματιστηριακής αγοράς και του μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, στην εγχώρια πολιτική σκηνή, αποκτώντας ένα κόμμα.
Και όπως στις επιθετικές εξαγορές, ο αγοραστής συχνά μεταβάλει το καταστατικό και τον σκοπό της εταιρείας, έτσι και τώρα ο σκοπός του Σύριζα έχει αλλάξει. Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο νέος Σύριζα. Αλλά σίγουρα δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον Σύριζα του Αλέξη Τσίπρα.
Όμως και το καταστατικό έχει αλλάξει. Με την υιοθέτηση της «αδιαμεσολάβητης» δημοκρατίας, των άτυπων «think tanks» και των δεκάδων «tik tok» που έχουν αντικαταστήσει τις εδραιωμένες εδώ και δεκαετίες εσωκομματικές διαδικασίες και πάγιες επικοινωνιακές πρακτικές.