Ένα μικρό βήμα στην πολύπαθη υπόθεση της αξιοποίησης του ακινήτου των πρώην αποθηκών του ΕΟΜΜΕΧ από την Ολλανδικών συμφερόντων «MRP TAVROS ΑΕ», πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες ημέρες. Ωστόσο, η εμπνευσμένη από τις μνήμες του ΕΑΜ αντίδραση του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου, δεν έχει υπερκεραστεί, με την επένδυση να παραμένει στον αέρα.
Σε λίγες ημέρες κλείνουν δυο χρόνια από την ημέρα που το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ανακήρυττε σαν πλειοδότη στον διαγωνισμό για την αξιοποίηση του ακινήτου των πρώην αποθηκών του αλήστου μνήμης Ελληνικού Οργανισμού Μικρών – Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ), την Ολλανδικών συμφερόντων «MRP TAVROS ΑΕ». Ένα project που θα συνέβαλε στη γενικότερη αναβάθμιση της Αθήνας.
Όμως μετά από δυο χρόνια η επένδυση δεν έχει προχωρήσει. Δεν έχει «μπει ούτε ένα καρφί». Γιατί; Διότι ο Δήμος Μοσχάτου – Ταύρου αντιτίθεται στην εκτέλεση του έργου. Και το μπλοκάρει με κάθε τρόπο.
Κατά πρώτον ζητούσε μέσω της δικαστικής οδού να ακυρωθεί η απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ που ανακήρυξε πλειοδότη την εταιρεία MRP TAVROS. Υποστηρίζοντας ότι το ακίνητο θα έπρεπε να περιέλθει στην κυριότητά του Δήμου, για να το αξιοποιήσει σαν μια θερμοκοιτίδα κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και σαν μουσείο της εθνικής αντίστασης. Και αυτό διότι σύμφωνα με τον Δήμο, στον χώρο αυτόν κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, λειτουργούσαν συσσίτια της Εθνικής Αλληλεγγύης που υπήρξε ο ιδρυτικός φορέας του ΕΑΜ και ακολούθως μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960 στεγάζονταν οι υπηρεσίες συσσιτίου για τους πρόσφυγες οι οποίοι έμεναν στην περιοχή.
Και κατά δεύτερον, μετά την ανακήρυξη του πλειοδότη του διαγωνισμού, ο Δήμος Μοσχάτου – Ταύρου, αποφάσισε να τροποποιήσει το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται το ακίνητο, καθώς και τις χρήσεις γης. Δηλαδή αποφάσισε να ανατρέψει εκ των υστέρων τους όρους και τα δεδομένα, πάνω στα οποία εδράζεται το επιχειρηματικό σχέδιο της Ολλανδικής εταιρείας και με βάση το οποίο έκανε την οικονομική προσφορά της προς στο ΤΑΙΠΕΔ. Και μάλιστα αφού το project αφορά οικιστική ανάπτυξη, οι μεταβολές στο ρυμοτομικό σχέδιο, μπορεί να καθιστούν το έργο μη βιώσιμο και ζημιογόνο, πριν καν μπει το πρώτο χωματουργικό μηχάνημα, στο οικόπεδο.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Με τους Δήμους Χαλανδρίου και Αγίας Παρασκευής που είχαν αντιταχθεί στη δημιουργία σταθμών του μετρό στις κεντρικές τους πλατείες, με βασικά επιχειρήματα τη δυσκολία της προσέλευσης του ποιμνίου στις εκκλησίες των πλατειών, αλλά και τη δημιουργία κυκλοφοριακής συμφόρησης. Με τελικό αποτέλεσμα οι σταθμοί να έχουν κατασκευαστεί στη μέση του πουθενά, μη εξυπηρετώντας τόσο τους δημότες, όσο και την επιχειρηματικότητα των δυο αυτών προαστίων. Και με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Δήμο Χαϊδαρίου, που προσπαθούσε να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, απαιτώντας ο χώρος δίπλα στη μεγαλύτερη δεξαμενή ναυπήγησης της χώρας να γίνει πλαζ, ή θέατρο ή χώρος αναψυχής.
Πού βρισκόμαστε σήμερα;
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την αγωγή του Δήμου Ταύρου - Μοσχάτου με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί η απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ που ανακήρυξε πλειοδότη την εταιρεία MRP TAVROS ΑΕ. Στην απόφαση αναφέρεται ότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι η αξιοποίηση του ακινήτου που πώλησε το ΤΑΙΠΕΔ θα είναι επιβλαβής προς το οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής, όπως επικαλείται ο Δήμος. Αφού στη θέση των ρημαγμένων ερειπίων των αποθηκών του ΕΟΜΜΕΧ εμβαδού περίπου 840 τ.μ. και του περιβάλλοντος χώρου εκτάσεως 3,2 στρεμμάτων, θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα έργο οικιστικής ανάπτυξης και λοιπών χρήσεων κοντά στα 10.000 τ.μ.. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Δήμος δεν είχε συμμετάσχει στη διαγωνιστική διαδικασία του ΤΑΙΠΕΔ του 2021 για το συγκεκριμένο ακίνητο. Αν πράγματι επιθυμούσε να το εκμεταλλευτεί με διαφορετικό τρόπο και με «προοδευτικό πρόσημο», θα μπορούσε να είχε διεκδικήσει την απόκτηση του. Κάτι που όμως δεν έπραξε.
Επομένως, λύθηκαν τα προβλήματα; Προχωράει το project της οικιστικής ανάπτυξης;
Όχι. Όταν ο Δήμος Ταύρου – Μοσχάτου τροποποίησε εκ των υστέρων το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και τις χρήσεις γης στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται το ακίνητο, το ΤΑΙΠΕΔ είχε προσφύγει όπως είναι λογικό κατά της απόφασης του Δήμου, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση της Αττικής. Διότι ουσιαστικά είναι σαν το ΤΑΙΠΕΔ «να εξαπάτησε» την Ολλανδική εταιρεία που ανακηρύχθηκε νικήτρια στον διαγωνισμό. Αφού οι Ολλανδοί αγόρασαν ένα ακίνητο με κάποιες Α προδιαγραφές και στο τέλος αποδείχθηκε πως οι προδιαγραφές ήταν Β, ανατρέποντας στην πράξη τον διαγωνισμό.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση της Αττικής με τη σειρά της, απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή του ΤΑΙΠΕΔ κατά του Δήμου για τις αποφάσεις σχετικά την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στο ΟΤ 125 στον Ταύρο και των χαρακτηρισμό των δυο ιδιοκτησιών, σε κοινωφελή χώρο πολιτισμού και δημοτικών εξυπηρετήσεων.
Κι έτσι σήμερα τόσο το ΤΑΙΠΕΔ όσο και η MRP TAVROS ΑΕ βρίσκονται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Με τις μνήμες των συσσιτίων της Εθνικής Αλληλεγγύης και του ΕΑΜ, να αποτρέπουν την οικονομική ανάπτυξη.
Και το ερώτημα είναι, αν υπάρχει νομικό πλαίσιο προστασίας των επενδύσεων από αυθαίρετες μεταβολές των όρων και των κανόνων που διέπουν τους διαγωνισμούς;
