Την ίδια στιγμή που στην Κύπρο, οι υπηρεσίες της Ανώτατης Εκπαίδευσης συμβάλλουν κατά 2,5% στο ετήσιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, προσελκύοντας εκατοντάδες φοιτητές από χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος για την αναζήτηση του «νοήματος» και του «ρόλου» των Πανεπιστημίων, καλά κρατεί.
Είμαστε στο 2022. Ο πλανήτης κινείται με πρωτοφανείς ρυθμούς, ανατρέποντας και μεταβάλλοντας κάθε εδραιωμένη αντίληψη και στερεότυπο, αλλά στην Ελλάδα ακόμα αναζητούμε το αυτονόητο. Αντιθέτως, η Κύπρος με την απόφαση της να επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάφερε τρία σημαντικά πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι αποκτά ένα καθηγητικό, διδακτικό και ερευνητικό δυναμικό που δεν είχε. Ένα δυναμικό, που σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα μπορεί να μεταφέρει στην πραγματική οικονομία της χώρας, σημαντική τεχνογνωσία από την προϋπηρεσία του εκτός Κύπρου.
Το δεύτερο είναι ότι οι νέοι φοιτητές εγχώριοι και αλλοδαποί, πιθανότατα θα αποφασίσουν να αναζητήσουν εργασία στην Κύπρο. Αλλά και να φύγουν θα έχουν δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς, που σε βάθος χρόνου θα ενισχύσουν το βεληνεκές της Κύπρου. Έτσι η Κύπρος θα αποκτήσει νέους «φίλους», νέες «προσβάσεις» και νέα δυναμική. Διότι οι σύλλογοι αποφοίτων ΑΕΙ στο εξωτερικό είναι ισχυροί και λειτουργούν σαν λόμπι.
Και το τρίτο είναι να αποκομίζει σημαντικά άμεσα και έμμεσα οικονομικά οφέλη, τόσο βραχυχρόνια, όσο και μακροχρόνια. Αφ’ ενός εξοικονομεί πόρους από τους Κύπριους φοιτητές που θα σπούδαζαν στο εξωτερικό αλλά τώρα μένουν στον τόπο τους. Και αφ’ ετέρου οι ξένοι φοιτητές μέσω των διδάκτρων και των εξόδων διαβίωσης συνεισφέρουν στο 2,5% του κυπριακού ΑΕΠ.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Κυπριακού Υπουργείου Εσωτερικών, ο συνολικός αριθμός των αλλοδαπών φοιτητών των Ιδιωτικών Κολλεγίων και Πανεπιστημίων της Κύπρου, κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 2021-2022, ανερχόταν σε 3.664. Από αυτούς οι 1.293 είναι από την Ινδία. Οι χώρες προέλευσης είναι αρκετές, όπως ο Νίγηρας, η Ρωσία, ο Λίβανος, η Ιορδανία, οι ΗΠΑ, το Ιράκ, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Ουκρανία. Στη Κύπρο σπουδάζουν και 51 φοιτητές, από την Ελλάδα.
Και ενώ στην Κύπρο, έχουν αντιληφθεί πλήρως τη σημασία της γνώσης και της έρευνας, στην Ελλάδα αναδεικνύονται με εμφατικό τρόπο, οι δηλώσεις κάποιων καλλιτεχνών και κάποιων επαγγελματιών αγωνιστών που απαξιώνουν τη γνωστική διαδικασία επιθυμώντας τα ΑΕΙ να παραμείνουν εκκολαπτήρια αγωνιστών που θα στελεχώσουν τους μηχανισμούς των κομμάτων.
Με ένα χυδαία λαϊκίστικο τρόπο ευτελίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία και τις έννοιες της γνώσης, της αριστείας, της έρευνας, αναφερόμενοι στη «σοφία της ζωής» και στις «εμπειρίες των επιλογών». Και νομίζουν πως όλα αυτά είναι προοδευτικά, ενώ δεν διαφέρουν στο ελάχιστο, από όσα υποστήριζαν στα καφενεία σε απομακρυσμένους τόπους, αγράμματοι άνθρωποι προ 60ετίας.
Στις εκλογές θα ψηφίσουμε και για αυτό. Αν δηλαδή επιθυμούμε να γίνουμε μια σοβαρή χώρα, με ένα σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα και μορφωμένους νέους, ή μια χώρα «παρίας» με ένα μονίμως υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, στο οποίο οι κομματικοί συνδικαλιστικοί δοκιμαστικοί σωλήνες θα επιτρέπουν σε μη επαρκείς ανθρώπους να γίνονται πρόεδροι κομμάτων.