H ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα, λέει μια φράση που αποδίδεται στο Καρλ Μαρξ.
Το ερώτημα είναι αν η εκτόξευση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις συνιστά την πιθανότητα μιας τραγωδίας για τη χώρα ή μιας «φάρσας» στο βαθμό που η τραγωδία ήταν ο θρίαμβος των άκρων της αριστεράς και της δεξιάς το 2015 όταν η διακυβέρνηση παραδόθηκε στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Σε δυο τελευταίες δημοσκοπήσεις η «Πλεύση Ελευθερίας» της κ. Κωνσταντοπούλου επιτυγχάνει διψήφια ποσοστά καταλαμβάνοντας την τρίτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Interview, η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει 25,8%, η Πλεύση 15,2% το ΠΑΣΟΚ 13,1% και η Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου περί το 10%.
Δυο μεγάλα ερωτήματα είναι αν το ΠΑΣΟΚ θα ήταν πρώτο κόμμα στην περίπτωση που είχε επιλέξει την κα Διαμαντοπούλου ή αν στη θέση της «Πλεύσης Ελευθερίας», ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που είχε επικρατήσει ο κ. Πολάκης;
Η πτώση της Νίκης στο όριο του 3% αποτελεί μια ερμηνεία των τελευταίων βανδαλισμών στην Εθνική Πινακοθήκη, ως απέλπιδας προσπάθειας διατήρησης του πολιτικού και βιολογικού βιοπορισμού από το δημόσιο κορβανά.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο γράφαμε πως όποιο από τα αντισυστημικά κόμματα καταφέρει να πλασαριστεί στη δεύτερη θέση για μερικούς μήνες ασχέτου δεξιού ή αριστερού πρόσημου θα έχει πολλές πιθανότητες να απορροφήσει αντισυστημικές ψήφους από τα υπόλοιπα αντισυστημικά μορφώματα. Τα χαρακτηρίζω μορφώματα γιατί τα τελευταία 15-20 χρόνια τα ίδια πρόσωπα ψηφίζονται και ψηφίζουν πάνω κάτω με τα ίδια κριτήρια. Φτάνουν σε κάποιο όριο αποτυγχάνουν και μεταλλάσσονται σε κάτι παρόμοιο με διαφορετικό όνομα.
Γράφαμε πριν λίγες μέρες όταν δεύτερο ήταν το ΠΑΣΟΚ: «Από την άλλη πλευρά αν κάποιο αντισυστημικό κόμμα καταφέρει να αναρριχηθεί στη δεύτερη θέση, θα δημιουργήσει τις συνθήκες να απορροφήσει αντισυστημικές ψήφους και από τα υπόλοιπα κόμματα ασχέτως αν αυτά έχουν δεξιό ή αριστερό πρόσημο.
Στην περίπτωση αυτή είναι πιθανό να δούμε μια αντί-συσπείρωση των συστημικών ψήφων πίσω από το μεγαλύτερο συστημικό κόμμα...»
Βλέπε: Κυοφορείται πολιτική ανατροπή
Η εργαλειακή εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών μέσω της τεράστιας οργής που προκάλεσε στην κοινωνία, εμφανίζεται σαν ο μοχλός ανατροπής τους πολιτικού σκηνικού.
Βέβαια, η προοπτική να υπάρξει κυβέρνηση υπό τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή τον Κυριάκο Βελόπουλο από την άλλη πλευρά θα συσπειρώσει τις συστημικές δυνάμεις γύρω από το πρώτο κόμμα.
Τούτο όμως αποτελεί επιδερμική ανάλυση. Βαθύτερα λαμβάνουν χώρα άλλες αλλαγές, περισσότερο θεμελιώδεις.
Αν αθροίσει κάποιος τις συστημικές και τις αντισυστημικές ψήφους τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι αποκαλυπτικά.
Αν θεωρήσουμε συστημικά κόμματα όσα έχουν φιλοδυτικό και φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό θα έχουμε τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα Κασσελάκη. Όλα αυτά στη Δημοσκόπηση της Interview αθροίζουν περί το 48,1%.
Τα αντισυστημικά από την άλλη πλευρά αθροίζουν περί το 49%.
Στις τελευταίες εκλογές κατ’ αντιστοιχία τα συστημικά κόμματα άθροισαν πάνω από 70% και τα αντισυστημικά λιγότερο από 25%.
Αυτή είναι η μεγάλη ανατροπή που συντελείται στο πολιτικό σκηνικό.
Η διόγκωση του αντισυστημικού ρεύματος για δεύτερη φορά σε μια 15ετία οφείλεται σε πολλούς λόγους.
Ο κυριότερος, όπως τον αναλύω στο βιβλίο «Η Επερχόμενη Αταξία» στο κεφάλαιο «Ο άνθρωπος από Βούτυρο» είναι η άγνοια του κινδύνου μετά από μια μακρά περίοδο πολλών δεκαετιών στο «θερμοκήπιο» της ευημερίας των νικητών του τελευταίου μεγάλου πολέμου.
Οι γενιές που έχουν μεγαλώσει με δεδομένη μια ευημερία, για τη βασική μορφή της οποίας δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια, αναπτύσσουν συμπεριφορές κακομαθημένων μικρών παιδιών. Θεωρούν πως όποια «βλακεία» και «ζημιά» και να κάνουν δεν θα υποστούν τις συνέπειες καθώς οι γονείς θα παρέμβουν και θα επιδιορθώσουν την κατάσταση.
Φοβάμαι πως την επόμενη φορά δεν θα υπάρχει Μέρκελ, Ολάντ και Ομπάμα να μας τραβήξουν μεν το αυτί αλλά και να φτιάξουν ένα δίχτυ ασφαλείας με περισσότερα από 200 δισ. Ευρώ για να μην σκάσουμε στα βράχια.
Αν την πρώτη φορά με τη χρεοκοπία του 2010 και τις συνέπειες στην άμυνα βάλαμε υποθήκη το μισό Αιγαίο τη δεύτερη ίσως κινδυνέψει και το Ιόνιο.
Άλλη μια διαφορά του 2025 με το 2015 είναι πως τότε είχε «παλαβώσει» μόνο η Ελλάδα, ενώ τώρα έχει παλαβώσει η μισή υφήλιος.
Ευρώπη και Αμερική βρίσκονται στο προθάλαμο της μεγαλύτερης κρίσης χρέους των τελευταίων 100 χρόνων. Όπως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα νέα βιομηχανικά έθνη (Γερμανία, Ιαπωνία) ζητούσαν μερίδιο στην πλανητική ισχύ, έτσι και τώρα αναδυόμενες δυνάμεις (Κίνα, Τουρκία, Ινδία..) ζητάνε ζωτικό χώρο.
Όλα αυτά συνθέτουν ένα εύφλεκτο μείγμα, την έκρηξη του οποίου θα κληθούν να διαχειριστούν οι «άνθρωποι από βούτυρο».
*Ο όρος άνθρωποι από βούτυρο είναι παράφραση των τίτλων των κινηματογραφικών ταινιών του Αντρέι Βάιντα, « Ο άνθρωπος από μάρμαρο» και «Ο άνθρωπος από σίδερο». Ο άνθρωπος από βούτυρο χαρακτηρίζει ηδονοθήρα σύγχρονο άνθρωπο που έχει παραδοθεί στο συβαριτισμό του κράτους πρόνοιας και μιας ευημερίας που οι αγορές τρέχουν να καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη πριν αυτή ακόμη εμφανιστεί.
Μήνυμα 1: Δέκα κρίσιμες παρεμβάσεις για το κράτος
Αγαπητέ Πρόεδρε Νίκο Ανδρουλάκη,
Οι «Δέκα κρίσιμες παρεμβάσεις» που προτείνετε για το Κράτος είναι καλές και χρήσιμες, αλλά δε φτάνουν. Δεν αντιμετωπίζεται αυτό που δηλώσατε πρόσφατα, δηλαδή η κατάργηση της πρακτικής το κράτος να αντιμετωπίζεται ως λάφυρο του κόμματος που κέρδισε την Εξουσία.
Στις παραπάνω παρεμβάσεις δεν υπάρχει το μοντέλο διακυβέρνησης που προτιμάτε· το παρόν υπουργικό Συμβούλιο σαρανταποδαρούσα με 64 μέλη, ή μικρό και ευέλικτο με 12 μόνο υπουργεία και το πολύ 24 μέλη υπουργικό Συμβούλιο. Η Κοινωνία απαιτεί καθαρές κουβέντες και όχι φράσεις του τύπου «..ολιστική φιλοσοφία στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των προγραμμάτων…» που χρησιμοποιείται και ο απλός Πολίτης δεν καταλαβαίνει.
Αγαπητέ Πρόεδρε,
Διάφοροι πίνακες των Βρυξελλών μας κατατάσσουν ήδη τελευταίους στους 27. Ο κρατικός μηχανισμός έδειξε απόλυτη ανικανότητα στη Μάνδρα, το Μάτι, τα Τέμπη. Το 80% των νοικοκυριών δε βγάζει το μήνα. Η Ελλάδα διαχρονικά δείχνει ανίκανη να εφαρμόσει τη σύμβαση 717 παρά το ότι λεφτά υπάρχουν από Βρυξέλλες μεριά. Ο Σουλτάνος μας βάζει κανονικό χέρι και η Κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα. Οι λαοσυνάξεις για τα Τέμπη έδειξε ότι η Κοινωνία έφθασε στο μη περαιτέρω. Η τελευταία δημοσκόπηση με το ΠΑΣΟΚ τρίτο κόμμα στο 13,1%, την Πλεύση Ελευθερίας 15,2% και τον Βελόπουλο στο 10% δείχνει ότι αυτά που προτείνετε είναι τουλάχιστον ασαφή, ο δε καθημερινός Πολίτης τα κατατάσσει στις μπαρούφες!
Αφού τα ορθολογικά κόμματα Εξουσίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορούν να αρθρώσουν ένα πειστικό λόγο, ο κόσμος πάει στους παλαβούς. Για τιμωρία!
Σας έχω ήδη γράψει ότι το κόμμα πρέπει να προτείνει σκληρά μέτρα για την Πολιτική και Κομματική Ελίτ της Χώρας, αλλά ευεργετικά για την Ελλάδα. Ειλικρινά απορώ πώς η Κα Διαμαντοπούλου, ο κ. Δουδωνής και άλλα κατά τεκμήριο ικανά στελέχη (κοινοποίηση σε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ) δεν μπορούν να καταλάβουν την πραγματική κατάσταση και να προτείνουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Λοιπόν, να προτείνετε:
- Μείωση των βουλευτών σε 200, των υπουργείων σε 12, του υπουργικού Συμβουλίου σε 24, τους μετακλητούς σε 1.000.
· Κατάργηση των κομματικών γενικών και ειδικών γραμματέων στα Υπουργεία και την εφαρμογή δυτικών προτύπων στην οργάνωση και λειτουργία στα Υπουργεία, σύμφωνα με την depoliticization που προωθούσε η τρόικα.
· Μείωση του αριθμού των 2.300 ΔΕΚΟ σε κάτω από 1.000 με καταργήσεις και συγχωνεύεις. Κατάργηση της πολυπρόσωπης διοίκησης των ΔΕΚΟ με έναν στην κορυφή.
· Κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων και των γραφείων, Ινστιτούτων και Ιδρυμάτων των πρώην προέδρων Βουλής, ΠτΔ και Πρωθυπουργών.
· Μείωση του αριθμού των μελών στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια και του πλήθους των λοιπών Αιρετών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τα παραπάνω τα έχω γράψει επανειλημμένα σε πολλούς Πολιτικούς και Δημοσιογράφους, όμως κανένας δεν απάντησε. Όταν πρόκειται να θιγούν τα προνόμια της Κομματικής και Πολιτικής Ελίτ της χώρας με συγκεκριμένα μέτρα βγάζουν τον σκασμό!
13.3.2025 Ηλίας Εμμανουηλίδης
