Όχι, δε θα αναφερθούμε στους πυραύλους Meteor και στην πιθανή πώληση τους από την κοινοπραξία MBDA (όπου συμμετέχει και η Γαλλία) στην Τουρκία. Αν και θα το κάνουμε σύντομα.
Ο τίτλος του άρθρου παραπέμπει στην έγκριση του προϋπολογισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας στις 6 Φεβρουαρίου (από τη Γερουσία, ως πρώτο βήμα). Έναν προϋπολογισμό που έφερε προς ψήφιση ο νέος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού.
Μια γρήγορη ανάγνωση της ανάλυσης της έγκυρης Le Monde μας δείχνει τα κάτωθι (έχουν επιλεγεί μερικά μόνο) στοιχεία, άκρως ενδιαφέροντα:
- Έλλειμμα προϋπολογισμού 5.4% για το 2025 (στόχος)
- Έκτακτος φόρος στις μεγάλες εταιρίες
- Φόρος στο εισόδημα από επαναγορά μετοχών
- Έκτακτος φόρος στα υψηλά εισοδήματα
- Μείωση των δαπανών για την πράσινη μετάβαση
- Μείωση δαπανών για την έρευνα, την εκπαίδευση, τις τέχνες και τον αθλητισμό
Οι αντιδράσεις στον προϋπολογισμού για τον οποίο ο πρωθυπουργός Bayrou δήλωσε πως αποτελεί μια «πρωτοφανή» προσπάθεια για εξοικονόμηση €30 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό και «αύξηση της φορολογίας κατά €20 δισ., με τον κάθε πολίτη να συμβάλλει αναλογικά» δεν άργησαν να εμφανιστούν.
Ο CEO της LVMH, Μπερνάρ Αρνό και εκ των πλουσιότερων ανθρώπων παγκοσμίως αποκάλεσε την αύξηση της εταιρικής φορολογίας κατά 40% «έναν φόρο Made In France».
Με τη σειρά του, ο CEO της πανίσχυρης Airbus, Γκυγιόμ Φορί, δήλωνε: «πάρα πολλές χρεώσεις, πάρα πολλοί κανονισμοί, πάρα πολλοί περιορισμοί, πάρα πολλοί φόροι».
Ο δε επιπρόσθετος φόρος στα αεροπορικά εισιτήρια; «ανεύθυνος» σύμφωνα με τον CEO της Air France-KLM, Μπεν Σμιθ (Le Parisien).
Κατά με τη Wall Street Journal, ο προϋπολογισμός υποδηλώνει το τέλος της αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και είναι ένας προϋπολογισμός «Γαλλικής Παρακμής» (5/2/2024).
Θεωρώ πολύ πιθανό πως ο δείκτης PMI για το 2ο τρίμηνο του 2025 δε θα είναι καθόλου ενθαρρυντικός για τη γαλλική κυβέρνηση.
Οι αντιδράσεις από πολυεθνικούς κολοσσούς (αλλά και σύντομα από τον μέσο Γάλλο πολίτη, μόλις κατανοήσει πλήρως τις δημοσιονομικές επιπτώσεις στην τσέπη του) σχεδόν νομοτελειακά δίνει αέρα στα πανιά της ακροδεξιάς στη Γαλλία καθώς η γενικότερη αίσθηση είναι πως ο κ. Μακρόν θα προσπαθήσει απλά να ολοκληρώσει τη θητεία του μέχρι το 2027 χωρίς άλλους κλυδωνισμούς για την Προεδρία.
Το κακό για τη Γαλλία, και για τη Γερμανία συνεπώς η οποία είναι ήδη στα πρόθυρα ύφεσης αν δεν έχει ήδη εισέλθει σε αυτή, αλλά και κατ’ επέκταση και για την Ελλάδα και οικονομίες όπως η ελληνική είναι πως η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και των επενδύσεων στους τομείς των υπηρεσιών στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ε.Ε. θα επιφέρουν δευτερογενείς παρενέργειες στην περιφέρεια της Ευρώπης.
Αναρωτιέμαι ταυτόχρονα, πως μέτρα για περιορισμό της επιχειρηματικής καινοτομίας μέσω του προϋπολογισμού συνάδουν με συμφωνίες όπως αυτή που ο πρόεδρος Μακρόν ανακοίνωσε μαζί με τον ομόλογο του από τα Η.Α.Ε. Σείχη Μοχάμεντ μπιν Ζαΐντ Αλ Ναχιάν για την κατασκευή data center ενός γιγαβάτ με κόστος επένδυσης €30 δισ. μόλις την περασμένη Πέμπτη.
Νομίζω είναι ένα ακόμα δείγμα της κριτικής που έχει δεχθεί τα τελευταία δύο χρόνια ο κ. Μακρόν, δηλαδή ότι κινείται χωρίς πυξίδα και καταφεύγει σε εφήμερες επιλογές πολιτικής επιβίωσης οι οποίες όμως οδηγούν, όπως τώρα, σε αδιέξοδο, όχι τον ίδιο αλλά τη χώρα.
Για αυτό και υπό αυτό το πρίσμα, ή δήλωση του πρωθυπουργού Bayrou πως η [δυνατότητα] χρηματοδότηση[ς] [μέτρων] κοινωνικής προστασίας είχε εξαντληθεί και ότι η χώρα είναι υποχρεωμένη να «ξαναχτιστεί» σε ένα ιδιαίτερα εχθρικό διεθνές περιβάλλον, αποκτά νέα οπτική.
Ελπίζω δε αυτή η οπτική αλλά και τα διδάγματα που προσφέρει και θα προσφέρει σε βάθος χρόνου η δημοσιονομική περιπέτεια της Γαλλίας να αποτελέσουν μάθημα. Μάθημα για όσους στη χώρα μας ανερυθρίαστα - ξανά - υπόσχονται λεφτά από παντού. Αλλά και να αναδείξουν το γεγονός, παρόλο που αυτό είναι ήδη γνωστό ακόμα και στους πιο δύσπιστους, πως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αποτελεί μέχρι τώρα τόσο ένα απάγκιο δημοσιονομικής εμπιστοσύνης μέσα σε ένα δυσχερές διεθνές περιβάλλον όσο και εγγύηση πως δε θα ζήσουμε ξανά παρόμοιες περιπέτειες.
