Η επιλογή (και χθεσινή εκλογή με 160 ψήφους) του κ. Κώστα Τασούλα για να διαδεχθεί την κα. Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο Προεδρικό Μέγαρο είναι πια γεγονός.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, την προσήλωση στο έργο του ως Προέδρου της Βουλής και την ικανότητα του να διευθύνει με μαεστρία μια Βουλή που τα τελευταία χρόνια είναι πολυκομματική σε βαθμό υπερβολικό με βάση την ελληνική πολιτική παράδοση.
Υπό αυτή την ερμηνεία, ο κ. Τασούλας υπηρέτησε στη θέση αυτή με μια ικανότητα και οξυδέρκεια που είχαμε να δούμε από τη δεκαετία του '90 και την Προεδρία του κ. Αποστόλου Κακλαμάνη.
Ο πρωθυπουργός θέλησε πρωτίστως να απευθυνθεί στη βάση του κόμματος με την επιλογή Τασούλα, δεδομένων και των ποιοτικών στοιχείων που είχε στα χέρια του από τις έρευνες γνώμης.
Αλλά ταυτόχρονα επανέφερε ή αν θέλετε επαναθεμελίωσε ένα σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, χαρακτηριστικό της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Και αυτό είναι η μετριοπάθεια, το μέτρο, η πολιτική εμπειρία, η γνώση μέσω της ώσμωσης στο κοινοβούλιο. Προσοχή, δεν εξέλιπαν πολλά από αυτά τα στοιχεία από την κατά γενική ομολογία επιτυχημένη κα. Σακελλαροπούλου.
Η χώρα όμως έχει πια ξανά ανάγκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας να βρίσκεται ένα αμιγώς πολιτικό πρόσωπο με βαριά πολιτική εμπειρία και προϋπηρεσία.
Η επιλογή του κ. Τασούλα κάνει reset το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό σε μια πρότερη, προ και της κρίσης χρέους ακόμα, κατάσταση όπου οι απόψεις που θα ακούγονται, εν προκειμένω από το Προεδρικό Μέγαρο, θα είναι παραδοσιακά πολιτικές και σε συσχετισμό επί των θεμάτων που απασχολούν τη χώρα μας, θέματα όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μπορεί να συνεισφέρει με τις τοποθετήσεις του.
Μέσα σε «ένα ασταθές διεθνες περιβάλλον», όπως δήλωσε και ο πρωθυπουργός αμέσως μετά την εκλογή του κ. Τασούλα.
Επαναφέρει την έννοια της «πολιτικής» στην εσωτερική πολιτική σκηνή ως προς το βασικό χαρακτηριστικό του πρώτου τη τάξει πολίτη της χώρας.
Διασφαλίζει πως η συναίνεση, ο διάλογος και η προσπάθεια γεφύρωσης των διαφόρων θα συνεχίσει να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, αλλά με τη διαφορά σε σχέση με τη θητεία Σακελλαροπούλου, πως ο κ. Τασούλας είναι πολιτικό ον σε υπερθετικό βαθμό.
Καλείται, όπως ανέφερε και ο νεοεκλεγείς ΠτΔ στην ομιλία του, ως ρυθμιστής του πολιτεύματος, να διαφυλάξει την «αρμονική λειτουργία και συνέργεια των θεσμών, το ήπιο κατά το δυνατόν πολιτικό κλίμα και [τ]η διαφύλαξη κλίματος ενότητας ... έξω και μακριά ο ίδιος από κάθε κομματικό ανταγωνισμό».
Και από ό,τι φαίνεται, ενδεχομένως αυτές οι αρετές να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Αρετές που ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαθέτει στο έπακρο.
