Ένα «τσικ» αυστηρότητας υπήρξε επαρκής λόγος για να εξοργιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ: «Όσο η κυβέρνηση επιμένει να προτάσσει τον αυταρχισμό, την τιμωρία και την καταστολή αντί της πρόληψης και της έμπρακτης στήριξης της εκπαιδευτικής κοινότητας, το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού δεν πρόκειται να καταπολεμηθεί στη ρίζα του», έγραψε στην επίσημη ανακοίνωσή του, ο Διονύσης Καλαματιανός.
Στα προφορικά ήταν πιο ευπροσήγορος και περιορίστηκε να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι επιδιώκει να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε «ιδιότυπα όργανα αστυνόμευσης».
Αφού οι πρωτοβουλίες τιθάσευσης της βίας στα σχολεία δεν αρέσουν στους συριζαίους, μάλλον καλά θα είναι τα μέτρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, πρέπει να πούμε στην κυβέρνηση.
Παραδόξως (για κάποιους), ούτε εγώ είμαι υπέρ των αυστηρών μέτρων. Δεν ξεχνώ το βαθύτατο μάθημα A.S. Neil στο Summerhill School. Κάτι θυμάμαι ακόμη από τις διδαχές του Jean Piaget.
Αυστηρότητα θέλει βεβαίως ολόκληρη η κοινωνία.
Και πάλι: αυτό που δεν πρέπει να συμβεί είναι να «αναστηθεί» ο αυταρχισμός στην πλευρά των διδασκόντων. Αν αυτό έλεγε ο κ. Καλαματιανός, θα συμφωνούσε με τον κ. Πιερρακάκη, τον υπουργό Παιδείας.
Πλην όμως, δεν θα έπρεπε, λογικά, να αντιμετωπίζεται παρόμοιο ενδεχόμενο ούτε καν ως αμυδρώς πιθανόν. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι «λοχίες», αλλά χωρίς λοχίες δεν υπάρχει στράτευμα. Έτσι και με την εκπαίδευση: χωρίς πειθαρχία δεν υπάρχει μάθηση.
Στον ισχύοντα Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας του Σχολείου (άρθρο 37 του νόμου 4692/2020) προβλέπεται ότι: «Η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών για συνομιλία, βιντεοσκόπηση ή οποιαδήποτε άλλη χρήση εντός των σχολικών χώρων απαγορεύεται.»
Όμως, στη συνέχεια αυτής της αυτονόητης πρόβλεψης προβλεπόντουσαν όλες οι «δικαιολογημένες εξαιρέσεις» που οδηγούν τελικά στην αποχαλινωμένη χρήση του κινητού τηλεφώνου ως Όπλου για την Άσκηση Βίας εντός του Σχολείου.
Μια πράξη βίας δεν «αξίζει» το ίδιο αν δεν βιντεοσκοπηθεί. Ώστε να ανέβει στα ιντερνετικά κυκλώματα, να διασπαρεί με τα ηλεκτρονικά μηνύματα, να γίνει το «κατάλληλο» μοντάρισμα και όλα τα συναφή.
Με δύο λόγια, το κινητό και οι χρήσεις της εικόνας είναι ο σημερινός φασιστικός «λόγος» στα σχολεία.
Όμως, για τους γονείς και τους «προοδευτικούς» του καθηγητικού «κινήματος», ειδικά για όσους διορίζουν εαυτούς «δημοκράτες της δημοκρατικής παιδείας», η προφύλαξη της προσωπικότητας καθενός παιδιού (αλλά πολύ συχνά και του καθηγητή και άλλων ενηλίκων) δεν είναι ιερή. Ιερότερη είναι η δήθεν «ελευθερία» του παιδιού να εκφράζεται.
Όταν ακούτε «αριστερό» να καταριέται το σχολικό bullying μην τον πιστεύσετε. Υποκρίνεται. Ο «ζαχαρωτός κ. Κουτσούμπας» μοιράζει μπαστούνια και υπερασπίζεται μέσα κι έξω από τη Βουλή το δικαίωμα των «παιδιών» του να κτυπούν με μανία όσους βρουν απέναντί τους. Ο πρώην κ. Τσίπρας έγινε κάτι στη ζωή επειδή υπερασπίστηκε τη βία των παιδιών που εξεγείρονται απέναντι στην άδικη κοινωνία της δεξιάς. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής πλήρωσε από το Ταμείο της Βουλής το ταξί για να γυρίσουν ελεύθεροι μετά την Αστυνομική προσαγωγή τους οι μπαχαλάκηδες της Βουλής.
Πάνε χρόνια που το σχολικό μπάχαλο είναι πιο δυνατό από τη σχολική πειθαρχία. Γι αυτό και το Σχολείο δεν προσφέρει καμία σιγουριά, ούτε στα παιδιά, ούτε στους γονείς, ούτε στους παππουδο-γιαγιάδες, ούτε στους εργοδότες, ούτε και σε κανέναν άλλο ότι συμβάλλει σε μια κοινωνία του Μέτρου, του Κατευνασμού και της Τιμωρίας απέναντι στη Βία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε το σωστό. Άργησε. Τόσο που δεν ξέρουμε αν, τώρα πια, μπορεί να εφαρμόσει τα ορθά μέτρα που εξήγγειλε
Ποιος αλήθεια θα εφαρμόσει τα ορθώς προβλεπόμενα αυστηρότερα μέτρα; Οι καθηγητές; Δύσκολο.
Μιλάμε για εκπαιδευτικούς που δεν έχουν εκπαιδευθεί.
Όχι βεβαίως στη Φυσικοχημεία. Αλλά στη Διαπαιδαγώγηση. Διορίζονται οι άνθρωποι με δυο τρία μαθήματα παιδαγωγικής. Ακόμη κι αν τα έχουν διδαχτεί πριν 10-15 χρόνια, όταν διοριστούν δεν θυμούνται ούτε δυό-τρεις θεωρητικούς και πρακτικούς κανόνες της Παιδαγωγικής.
Στα σοβαρά κράτη, για να διδάξεις περνάς από ειδικές εξετάσεις, εξαιρετικά αυστηρές, λαμβάνεις ειδικό τίτλο και ελέγχεσαι κατά περιόδους. Ελέγχεσαι και διαρκώς, σε κάθε περίσταση, ότι πρώτα είσαι καλός Εκπαιδευτικός και μετά καλός Μαθηματικός, Αγγλικού, Γεωγράφος και ό,τι άλλο.
Τα σχολεία μας γίνονται ολοένα και λιγότερο αποτελεσματικοί μεταφορείς γνώσεων. Και σίγουρα δεν συνδιαμορφώνουν Καλούς Ανθρώπους για μια Καλύτερη Κοινωνία.
Μόνον που το έγραψα το προηγούμενο, είμαι σίγουρος ότι θα κατηγορηθώ από τους ανόητους που «κυβερνούν» τα Σχολεία. Προφανώς όχι όλα τα Σχολεία, γιατί, εξίσου προφανώς, υπάρχουν χιλιάδες καλοί Εκπαιδευτικοί.
Είναι όμως φαεινότερο πως η κεντροδεξιά πλειοψηφία συμπεριφέρεται ως να μην έχει καταλάβει πως όσο κυβερνά την κυβέρνηση, κάτω, στην καθημερινή ζωή, «κυβερνούν» εκείνοι που μαθαίνουν στα παιδιά να μην εμπιστεύονται την κοινωνία.
Άκου λέει επανέρχεται η διάκριση των απουσιών σε «δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες»! Αντιδημοκρατικό! Και πώς θα δουλέψουν τα φροντιστήρια;
