Με τις μεγάλες υποθέσεις, ειδικά με εκείνες στις οποίες δεν διαθέτω επαρκείς τεχνικές γνώσεις ή, διαζευκτικά για τους δημοσιογράφους, δεν έχω πηγές που να μπορώ να εμπιστευθώ, ακολουθώ έναν απλό κανόνα. Ξεχωρίζω όσα γνωρίζω με βαθμό εμπιστοσύνης μεγαλύτερο από 70. Προφανώς, μένουν πολλά έξω απ’ αυτόν τον κανόνα, αλλά, σας διαβεβαιώ λειτουργεί επαρκώς για να αποφεύγω τις κακοτοπιές. Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο.
Ειδικά στην εποχή μας, με τόσα που εμφανίζονται στο «ξεφύλλισμα» του έξυπνου (;) κινητού ή στην χαζοπαρακολούθηση τηλεσυζητήσεων και, κυρίως, όσα παραθέτουν, με ύφος εισαγγελέως κατά κανόνα, κόμματα που «κλέβουν τις εντυπώσεις».
Επικεφαλής τέτοιου κόμματος, που βλέπει τα ποσοστά του να ανεβαίνουν εντυπωσιακά, από την πρώτη κιόλας παρέμβασή του στη Βουλή μετά τα Τέμπη, λογάριαζε τους επιβάτες της τραγικής αμαξοστοιχίας με τρόπο υπερβατικό: αν ευσταθούσαν τα λεγόμενα του, μερικές δεκάδες σκοτωμένοι θα έλειπαν στην καταμέτρηση και κανείς επί της Γης δεν θα τους είχε κλάψει.
Άλλη επικεφαλής νεότευκτου κόμματος, που και αυτή βλέπει τα δημοσκοπικά της νούμερα να ανεβαίνουν γοργά, διηγείται, όπου βρεθεί, κάποια καινούργια απίθανη ιστορία, η επιβεβαίωση της οποίας είναι πρακτικώς αδύνατη επειδή, πολύ απλά, είναι αποκύημα των «αποκαλύψεων» του Χ.
Στην ίδια περίπου τακτική, αν και με κάποια περιστασιακή ντροπαλοσύνη, προσέρχονται, ενίοτε, και τα δύο παλαιότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι αυτοί μαζί πρέπει να ελέγξουν πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης. Σωθήκαμε. Στη σκέψη και μόνον τρομάζει κανείς για το αποτέλεσμα. Γιατί το ζητούμενο, για τους περισσότερους, εδώ και αρκετό καιρό, δεν είναι αν θα πέσει ή αν θα καταφέρει να ξεπεράσει και αυτή την αναποδιά η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η ανησυχία οξύνεται όσο οι πολλοί και καλοπροαίρετοι πολίτες, οι περισσότεροι των οποίων εμπιστεύθηκαν δις τον σημερινό πρωθυπουργό, διαπιστώνουν ότι ο επικεφαλής του κράτους, ολόκληρου του κράτους, άφησε το σιδηροδρομικό κράτος να τον τσαλακώσει.
Με αποτέλεσμα, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, όπως αυτή που άνοιξε με την «ενθρόνιση» Τραμπ, η χώρα να επανέρχεται σε τερέν λασπώδες. Να κινδυνεύουμε να κολλήσουμε ξανά στα κόπρανά μας, να χάσουμε πολλά από όσα πληρώσαμε αδρά για να τα σιγουρέψουμε.
Ας επιστρέψουμε στην αρχική παρατήρηση.
Γνωρίζουμε με σιγουριά ποιος έβαλε τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή. Γνωρίζουμε γιατί δεν υπήρχε, κατά μακάβρια συγκυρία, τηλεδιοίκηση εκεί ακριβώς που έγινε το δυστύχημα. Γνωρίζουμε ότι δεκάδες ψυχές αφέθηκαν στα χέρια ενός ακατάλληλου υπαλλήλου. Γνωρίζουμε ότι είχε φορτωθεί στο τρένο εκρηκτική ύλη. Γνωρίζουμε ότι δεν έγινε το σωστό επί τόπου, όπως αποδεικνύεται από τη μεταφορά χωρίς προηγούμενη εξέταση των τεκμηρίων του εγκλήματος.
Γνωρίζουμε ότι κανείς δεν φρόντισε να σιγουρέψει το υλικό που θα επέτρεπε με άνεση την αναδρομή σε γεγονότα και στοιχεία πριν το δυστύχημα, με κυριότερο τις καταγραφές εικόνων κατά τη φόρτωση και τη διαδρομή. Γνωρίζουμε ότι δεν εκλήθησαν να καταθέσουν στην Επιτροπή της Βουλής οι εμπειρογνώμονες που προσελήφθησαν από τους έχοντες, κατά Νόμο και κατά την Ηθική, την απόλυτη έγνοια για την απόδοση των ευθυνών. Γνωρίζουμε ότι η Ανάκριση αναζητεί συστηματικά τα πειστήρια και είναι σε καλό δρόμο να οργανώσει μια Δίκη που θα πείσει.
Είναι παρά πολλά, όλα τα παραπάνω για τα οποία έχουμε βεβαιότητα άνω του 70%, για να μην ξεχειλίζουν όλοι οι πολίτες από οργή. Αν κάποιοι εκφράζουν, ακόμη, τον θυμό τους ευσχήμως, κάποιοι άλλοι δεν θα περιοριστούν σε αυτή τη συγκρατημένη αντίδραση.
Αυτοί οι «άλλοι» θα κινηθούν κατά την κρίση τους. Δυστυχώς, όπως συνήθως. Θα επιδιώξουν την αστάθεια. Έχοντας κερδίσει προηγούμενους «γύρους» (1998, 2015), σε παρόμοιες συνθήκες και με παρόμοιες «προϋποθέσεις», οι γνωστοί-άγνωστοι θα κάνουν τη δουλειά τους.
Ορισμένοι πολιτικοί, καβαλώντας τα παράλληλα γεγονότα που προκύπτουν από τις βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις, αυτές που προκαλούν μεγάλες κοινωνικές αναταραχές, οι οποίες πάντοτε φωλιάζουν εντός των δραματικών γεγονότων, έφθασαν μέχρι τα ανώτερα κρατικά καθήκοντα. Πρέπει να θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι θα δοκιμάσουν και τώρα να κάνουν το ίδιο. Μαζί με τους ανερχόμενους πρωταγωνιστές στις θεατρινίστικες παραστάσεις μιας δήθεν συμπόνοιας και συμπαράστασης στα εν ζωή θύματα των Τεμπών.
Η σπουδή με την οποία οι σημερινοί του ΣΥΡΙΖΑ (υπό την αντικειμενική «πίεση» των σεκταριστών πρώην τους) θέλει να διασφαλίσει τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ στη μεγάλη αναταραχή είναι αποκαλυπτική. Λείπουν, προσώρας, οι έχοντες «καρδιά καρδερίνας» εντός της κυβερνητικής παράταξης. Θα βρεθούν και αυτοί…
