Η ανταμοιβή με έκπτωση 4% όσων φορολογουμένων θα πληρώσουν εγκαίρως και ολόκληρο τον φόρο εισοδήματος είναι σπουδαίο νέο. Μαζί με την έκπτωση που προκύπτει από τη συγκέντρωση αποδείξεων, βελτιώνει τις σχέσεις του κράτους με τα «υποζύγια» του.
Επίσης πολύ καλό νέο είναι η κατάργηση της «έκτακτης» φορολογίας (τέλος επιτηδεύματος) για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Εξαιρετικό νέο είναι ότι τα φιλοδωρήματα μέχρι του ποσού των 300 ευρώ απαλλάσσονται από φόρο και κρατήσεις.
Πολύ καλό νέο είναι ότι οι υπεύθυνοι γραφειοκράτες που πρέπει να ανεβάζουν στο σύστημα τα φορολογικά δεδομένα μέχρι τη 16η Ιανουαρίου, θα πληρώνουν πρόστιμο 2.500 ευρώ, αν καθυστερήσουν, προσαυξανόμενο κατά 50 ευρώ για κάθε ημέρα καθυστέρησης. Από την τσέπη τους υποθέτω.
Ελπιδοφόρο νέο είναι ότι εξαρθρώθηκε ένα (ακόμη) κύκλωμα εκβιαστών πολιτών και καταχραστών δημόσιου χρήματος στην εφορία της Κέρκυρας. Θα έπρεπε, βεβαίως, να μας ενημερώσουν τι έχει γίνει με τους ομολόγους τους που πιάστηκαν στη Χαλκίδα.
Σωστό μέτρο είναι ότι η ΑΑΔΕ θα μπορεί να προσλάβει διευθυντικά στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα. Όλα αυτά - και άλλα που είναι ήδη γνωστά ή θα προκύψουν στην πορεία προς την έγκριση του προϋπολογισμού - αποδεικνύουν ότι το κράτος έχει περιθώρια να προσαρμόσει τη φορολογική, εισοδηματική και επιδοματική του πολιτική στα σημερινά δεδομένα.
Ήτοι, σε ένα κράτος που τελείωσε με τα μνημόνια. Πιστεύω ότι χρειάζεται να γίνει μια ουσιαστική και σε βάθος εκκαθάριση των ρυθμίσεων της δημοσιονομικής κρίσης.
Πολλά, τα περισσότερα, από τα μέτρα που ελήφθησαν μεταξύ 2008-2018, μια υπερπλήρης δεκαετία, είχαν την αιτιολογία τους σε πολιτικές κακοδιαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, στον κίνδυνο της χρεοκοπίας, στον οποίο μας εξέθεσαν οι αγορές και οι εταίροι και στην έκθεση σε πρόσθετους κινδύνους λόγω εγκληματικής ανοησίας λαϊκιστών που κορόιδεψαν τους ταλαιπωρημένους πολίτες.
Πρέπει το πολιτικό σύστημα, εν τω συνόλω του κι ας λείψουν όσοι αδιαφορούν για τα κοινά πράγματα, να συμπαραταχθεί και κάνει τη δουλειά της εκκαθάρισης:
- -Ποια μέτρα είναι χρήσιμα και πρέπει να διατηρηθούν;
- -Ποια μέτρα είναι αποδοτικά και για ποιο διάστημα πρέπει να παραταθεί η ισχύς τους;
- -Ποια, τελικά, μέτρα θα καταργηθούν και πώς θα διασφαλιστεί το ισοδύναμο, ώστε να μην κινδυνεύσει η επιτέλους κτηθείσα δημοσιονομική ασφάλεια;
Είναι προφανές ότι τη συζήτηση πρέπει να την ανοίξει η παρούσα κυβέρνηση. Άρα ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Οικονομίας και το επιτελείο του. Ως συνεπής φιλελεύθερος, ιδιότητα στη βάση, της οποίας διατυπώνω πάντοτε τις κριτικές παρατηρήσεις μου, ο Κωστής Χατζηδάκης πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία.
Είναι προσωπικό στοίχημα για την αυτοτελή πολιτική τοποθέτηση του, μέσα στο τόσο ευρύ φάσμα της κεντροδεξιάς. Μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο όσο εύκολα το γράφω εδώ τώρα, αλλά είναι απαραίτητο.
Οι πολίτες που σήκωσαν στους ώμους τους το οικονομικό άγος του κρατικού ταμείου όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια, οι οποίοι μάλιστα συνεχίζουν να υποφέρουν από τις κραυγαλέες αβαρίες, τις ασυναρτησίες και τις ελλείψεις του κράτους δεν θα περιμένουν αδιαμαρτύρητα για ακόμη καλύτερα νέα με τους φόρους.
