Το σχέδιο νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει 205 άρθρα. Τα 176 από αυτά, δηλαδή τα ¾ του νομοθετήματος αφορούν στο κρατικό σύστημα παροχής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα:
9 άρθρα ασχολούνται με την ανάπτυξη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου στη Θράκη. Διαφωνεί ο Νίκος Ανδρουλάκης; Μάλλον όχι.
23 άρθρα για την ενίσχυση και αυτονόμηση του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, έναν από τους νεότερους και επιτυχέστερους κρατικούς θεσμούς. Διαφωνεί ο Νίκος Ανδρουλάκης; Προφανώς όχι.
92 άρθρα αναφέρονται σε σημαντικά (και λιγότερο σημαντικά, αλλά πολύ χρήσιμα) ζητήματα εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των ΑΕΙ. Διαφωνεί ο Νίκος Ανδρουλάκης; Μάλλον όχι, ίσως σε κάποια να έχει να προτείνει κάποια βελτίωση.
25 άρθρα εισάγουν την «εγκατάσταση και λειτουργία νομικών προσώπων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης». Διαφωνεί ο Νίκος Ανδρουλάκης; Εσχάτως διακήρυξε ότι διαφωνεί. Πριν όχι πολλές μέρες ο ίδιος έλεγε πως αυτό ήθελε να κάνει αν τον προτιμήσουμε για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Τέλος, τα υπόλοιπα 49 άρθρα ασχολούνται με διάφορα συναφή ή διαδικαστικά θέματα των ΑΕΙ, για τα οποία δεν γνωρίζω τη γνώμη του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά τεκμαίρω ότι συμφωνεί.
Με δύο λόγια, ο Νίκος Ανδρουλάκης αποφάσισε να διαφωνήσει με την πρόθεση του Κυριάκου Πιερρακάκη για το εξής:
«Ρύθμιση της αδειοδότησης της εγκατάστασης και λειτουργίας στην Ελλάδα παραρτημάτων μητρικών ιδρυμάτων υπό τη μορφή Νομικών Προσώπων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.) κατά τρόπο σύμφωνο με τον συνταγματικό προορισμό της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα παραρτήματα - Ν.Π.Π.Ε. απονέμουν τίτλους σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συνδέονται με ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία εδρεύουν και είναι αναγνωρισμένα σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή σε τρίτες χώρες, και αδειοδοτούνται μετά από εφαρμογή συγκεκριμένης διαδικασίας αξιολόγησης από τα αρμόδια όργανα της χώρας» (απόσπασμα του άρθρου 130).
Έχει έννοια η διαφωνία του Νίκου Ανδρουλάκη; Διαθέτει κάποια σοβαρή και πραγματική βάση η αντίρρησή του; Οχι.
Γιατί, τότε, είναι έτοιμος ο Νίκος Ανδρουλάκης να τινάξει στον αέρα το κόμμα του, επιβάλλοντας «κομματική πειθαρχία» στους βουλευτές του; Κι όταν λέμε «βουλευτές» εννοούμε κάτι περισσότερο από τη διαγραφή και το κυνηγητό της βουλεύτριας Νάντιας Γιαννακοπούλου;
Αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου, πρώην πρόεδρος πρώην πρωθυπουργός, μάλλον δεν διαφωνεί όπως διαφωνεί ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αν και στο θέμα αυτό δεν μπορεί κανείς να τον εμπιστευτεί χωρίς επιφυλάξεις μετά την ανεξήγητη δειλία του, το 2007, να στηρίξει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ενώ μάλιστα είχε προηγουμένως διαβεβαιώσει περί του αντιθέτου.
Αλλά τι να πει κανείς για την κοινοβουλευτική ομάδα του Πασόκ. Το 2006, ως αξιωματική αντιπολίτευση και προτού ο Κώστας Καραμανλή ξεκινήσει τη σχετική συζήτηση, κατάθεσε ειδική πρόταση που ζητούσε συγκεκριμένα η «δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων να οριοθετηθεί συστηματικά με βάση μια σειρά αυστηρών εγγυήσεων (και) τα μη κρατικά ΑΕΙ να λάβουν αποκλειστικά τη μορφή των μη κερδοσκοπικών φορέων». Τότε οι βουλευτές Πασόκ ήθελαν «να παρέχεται η δυνατότητα σύστασης ΑΕΙ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και από ιδιώτες που αποβλέπουν να αναπτύξουν κοινωφελή δράση, μετά από κρατική άδεια».
Αντιγράφω τα παραπάνω από την αιτιολογική έκθεση με υπογράφοντες, μεταξύ άλλων: Παπανδρέου, Σημίτη, Βενιζέλο, Διαμαντοπούλου, Δαμανάκη, Πάγκαλο, Αλ. Παπαδόπουλο, Χυτήρη, Τσοχατζόπουλο, Κατσέλη, Χριστοφιλοπούλου, Παπουτσή και Τζουμάκα!
Αν τότε, το μακρινό 2006-2007 είχαμε αλλάξει το «16» η χώρα σήμερα, 15 χρόνια μετά, θα είχαμε μια διαφορετική δημόσια Παιδεία. Τότε το Πασόκ άκουσε το πιο οπισθοδρομικό, φοβικό και συντεχνιακό κομμάτι του και δεν συναίνεσε στην πρωτοβουλία του Κώστα Καραμανλή. Τώρα όμως μπορούμε να κάνουμε αυτό το μικρό προτεινόμενο βήμα μπροστά. Μέχρις ότου, σε λίγα χρόνια, ευθυγραμμιστεί το «16» του Συντάγματος με την πραγματικότητα του δικαίου της Ένωσης.
Δεν σκέφτεται άραγε ο Νίκος Ανδρουλάκης πως, ειδικά μετά τις εξελίξεις στον Σύριζα, δεν είναι η καλύτερη εικόνα για το Πασόκ; Φαίνεται πως για το σημερινό Πασόκ το τσιμπολόγημα από τη δεξαμενή ψήφων του Σύριζα μετρά περισσότερο από την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό αυτού του τόπου.
Είναι αλήθεια ότι ένα 13-14%, αν μάλιστα περάσει τον Κασσελάκη, θα δείξει αύξηση 20% από το γλίσχρο 11% του καλοκαιριού. Κάλλιο πέντε και στο χέρι…
Το κρίσιμο όμως είναι πόσες μονάδες πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα μείνει ο νέος αλλά τόσο παλαιός, «μουντός και σύννους» όπως έγραφα εχθές εδώ, πρόεδρος του σημερινού Πασόκ σε 102 μέρες, που θα ψηφίσουμε για ποια Ελλάδα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουμε. Πόσο οπισθοδρομικός είναι, τελικά, ο Νίκος Ανδρουλάκης;
