Τη Δευτέρα ολοκληρώθηκε ένα από τα ιδιαίτερα και ενδιαφέροντα μεταγραφικά παζάρια και μάλιστα χειμωνιάτικα. Σίγουρα, δεν φτάσαμε στο σημείο να έχουμε οικονομικά ρεκόρ ούτε ιδιαίτερες σπατάλες. Ομως, η λογική με την οποία κινήθηκαν οι περισσότερες ομάδες, μας έκαναν να θυμηθούμε τις επιτυχημένες και αποτυχημένες οικονομικές τους υπερβάσεις. Σήμερα θα σταθούμε στις αποτυχίες. Στις περιπτώσεις που ένας πρόεδρος αποφάσισε «να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη» και απλά έχασε τα λεφτά του.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2017-18
Παραδοσιακά στην εποχή Μαρινάκη ο Ολυμπιακός ξοδεύει χρήματα ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Το 2017 είχε έξι σερί πρωταθλήματα και έψαχνε την υπέρβαση στην Ευρώπη. Εν τέλει έχασε τον τίτλο από την ΑΕΚ, έμεινε εκτός τελικού Κυπέλλου και στην Ευρώπη μάζεψε μόλις έναν πόντο στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Η πρόσληψη του προπονητή Μπέσνικ Χάσι δεν αποδείχθηκε καλή ιδέα, όπως και οι επιλογές στις μεταγραφές. Μόνο για την αγορά ποδοσφαιριστών δόθηκαν 22.000.000 ευρώ, χώρια τα συμβόλαια. Ηρθαν παίκτες όπως ο Ενγκελς (7 εκατ. ευρώ), ο Εμενίκε (2.500.000), ο Τζούρτζεβιτς (2.500.000), ο Οφόε (2.500.000), ο Βούκοβιτς, ο Μίλιτς, ο Ταχτσίδης και ο Καρσελά. Ολοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Τον Ιανουάριο επέστρεψε ως δανεικός ο Μιραλάς. Αρνητικός κι αυτός...
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 2015-16, 2016-17
Σε μεγάλο βαθμό, η σημερινή οικονομική κατάσταση του Παναθηναϊκού οφείλεται σε αυτές τις δύο σεζόν. Δύο διαφορετικά projects, δύο κακές ιδέες του Αλαφούζου που κόστισαν εκατομμύρια και δεν πρόσφεραν τίποτα. Το καλοκαίρι του 2015, μετά την αποπομπή του Νταμπίζα, ρόλο τεχνικού διευθυντή ανέλαβαν ο Φύσσας με τον Βόκολο. Ο -ήδη- μνημονιακός Παναθηναϊκός άρχισε να δίνει χρήματα, με αποκορύφωμα τα συμβόλαια 1,2 εκατομμυρίων στον Εσιέν και 800 χιλιάδων στον Σάντσεθ, ενώ σπαταλήθηκαν άλλα 2.000.000 για τον Αμπέιντ, τον Λουντ, τον Τελάντερ και τον πιτσιρικά Ευαγγέλου: 300 χιλιάρικα μόνο αυτός. Το project «κάηκε», αλλά τα χειρότερα δεν είχαν έρθει. Το Νοέμβριο του ’15 κατέφτασε η «λαίλαπα Στραματσόνι», με τον Ιταλό (που προπονητή δεν τον λες...) να κάνει αδιακρίτως μεταγραφές. Δόθηκαν άλλα 2 εκατομμύρια τον Ιανουάριο του 2016, αν και σε αυτή την περίπτωση έγιναν μερικές πολύ καλές κινήσεις με Μολέντο, Βιγιαφάνιες και τον τερματοφύλακα Οδυσσέα Βλαχοδήμο. Αγνωστο γιατί, ο Στραματσόνι κέρδισε την εμπιστοσύνη του Αλαφούζου και το καλοκαίρι του 2016... ξεσάλωσε. Μόνο οι δανεισμοί των Ιμπάρμπο, Εμποκού ξεπέρασαν τα 2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ δόθηκαν 800 χιλιάρικα για έναν σέντερ φορ ονόματι Ρινάλντι! Ηρθαν και ακριβοί... συνταξιούχοι σαν τον Σαμπά και τον Λεντέσμα. Το μπάτζετ ανέβηκε σε διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων, χωρίς αποτέλεσμα. Ο τότε προπονητής Ουζουνίδης μπόρεσε να μετατρέψει το συνονθύλευμα σε κάτι σαν ομάδα, αλλά το καλοκαίρι του 2017 άρχισε το ξεπούλημα. Εφυγαν ο Μπεργκ, ο Ζέκα και άλλοι, μαζί με ένα νέο τσουνάμι μεταγραφών, που οδήγησε σε στάση πληρωμών και στην κατάντια των επόμενων χρόνων, που τώρα πάει κάπως να διορθωθεί.
ΑΕΚ 2000-01
Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, με καθαρά οικονομικά κριτήρια, η ΑΕΚ έχει ξοδέψει φέτος τα περισσότερα χρήματα για μεταγραφές! Ομως πούλησε τον τερματοφύλακα Βασίλης Μπάρκα στη σκωτσέζικη Σέλτικ για να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό. Η χρονιά με τη μεγαλύτερη δυσαναλογία εξόδων – απόδοσης ήταν το 2000-01. Η ολλανδική NETMED είχε αναλάβει τότε το μάνατζμεντ της ΠΑΕ. Σε ένα καλοκαίρι χωρίς πωλήσεις, η εταιρεία αποφάσισε να δώσει πάνω από 3.000.000 δολάρια για τον επαναπατρισμό του Βασίλη Τσιάρτα, κοντά στα 2 εκατομμύρια για τους Αργεντινούς Νάβας, Ρουίς, Κάλβο, ενώ ήρθαν (όχι τζάμπα βέβαια) Ρούσεφ, Ντόντσεφ, Φερουζέμ. Κερασάκι στην τούρτα ο Θοδωρής Ζαγοράκης από τη Λέστερ. Μοναδικό highlight της σεζόν η πρόκριση επί της Λεβερκούζεν (4-4, 2-0) στους «32» του UEFA. Στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ ήρθε 3η, με 17 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό, ενώ στο Κύπελλο έγινε το περίφημο συναπάντημα με τους Πειραιώτες, με την «ντροπιαστική παραίτηση» των ΑΕΚτζήδων στο πρώτο ματς. Σε ένα αξέχαστο ντέρμπι και ενώ ο διαιτητής Ποντίκης «κοκκίνιζε» συνεχώς ποδοσφαιριστές της ομάδας, με εντολή του τότε γενικού αρχηγού, Πέτρου Στάθη, όσοι είχαν απομείνει άρχισαν να πέφτουν ο ένας μετά τον άλλο στο γρασίδι παριστάνοντας τους τραυματίες. Η ομάδα έμεινε με... 6 και το ματς να διακόπηκε. Ηταν η εποχή που βγήκε το περίφημο σύνθημα... «πέστε κάτω οέ οέ οέ». Στη ρεβάνς, ο Ολυμπιακός νίκησε με 6-1!
ΠΑΟΚ 1999-00
Στην εποχή του Ιβάν Σαββίδη, ο ΠΑΟΚ έχει δαπανήσει πολλά περισσότερα απ όσα επέβαλε η ποδοσφαιρική λογική. Πανάκριβα συμβόλαια για μεταγραφές που ουδέποτε είχαν δει στη Θεσσαλονίκη. Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος μετά από 33 χρόνια, τα τρία συνεχόμενα Κύπελλα και γενικότερα η σαφέστατη βελτίωση του brand name του συλλόγου, δεν βγάζουν συνολικά αποτυχημένες τις επενδύσεις του προέδρου. Ταυτόχρονα όμως, η ομάδα απέτυχε στην Ευρώπη, ενώ έφερε την «Δαμόκλειο σπάθη» του Financial Fair Play πάνω από την Τούμπα. Η περίοδος 1999-2000, ήταν που ο ΠΑΟΚ έκανε τις πιο αχρείαστες και αποτυχημένες μεταγραφές, με πρόεδρο τον Γιώργο Μπατατούδη και προπονητή τον Αρι Χάαν. Σε δραχμές, δόθηκαν 350 εκατομμύρια για τον Φρούσο του Ιωνικού, 300 για τον Βενετίδη της Ξάνθης, ενώ οι αποκτήθηκαν ο Γ.Χ. Γεωργιάδης, ο Σαμοτούλσκι, ο Βαλέντσια, ο Βοσκαρίδη, ο Τετράτζε, ο Καραδήμος που άγγιξαν το δισεκατομμύριο, αλλά κανείς σήμερα δεν τους θυμάται! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί, όμως, με την απόκτηση του Μίλτον Νούνιες. Αγνωστο με τι σκάουτινγκ, ο ΠΑΟΚ πήρε ένα σέντερ φορ από την Ονδούρα με ύψος 1.63(!) δίνοντας 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές! Ο παίκτης φυσικά δεν… υπήρχε! Επαιξε δέκα ματς δίχως να σκοράρει και αποχώρησε. Η πλάκα είναι ότι παίζει μπάλα μέχρι σήμερα στα 48 του και έχει καταγράψει 52 γκολ σε 27 χρόνια καριέρας! Ο ΠΑΟΚ εκείνης της χρονιάς τελείωσε στην Α’ Εθνική 5ος και αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο τόσο του Κυπέλλου Ελλάδος όσο και του UEFA.
ΗΡΑΚΛΗΣ 2002-03, 2003-04
Σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν… μόδα, την ΠΑΕ ανέλαβε ο Ευάγγελος Μυτιληναίος. Επειδή βρισκόμασταν σε προ-ολυμπιακή περίοδο, το Καυτανζόγλειο που χρησίμευε ως έδρα της ομάδας ήταν κλειστό για τις απαραίτητες βελτιώσεις, ώστε να χρησιμοποιηθεί στο ποδοσφαιρικό τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Ετσι, ο Ηρακλής έπαιζε στο γήπεδο – στρούγκα της Ν. Ευκαρπίας. Ο Μυτιληναίος έκανε πρωτοφανείς επενδύσεις για τα δεδομένα του κλαμπ. Σε δύο σεζόν έφερε με πολύ καλά συμβόλαια Μαχλά, Κιάσσο, Γκώνια, Κατσαμπή, Πουρσανίδη, ενώ έδωσε κοντά στα 3.000.000 ευρώ για τους Πολωνούς Μίετσελ, Κουχάρσκι και τον Μουράτι, τον λεγόμενο «Μαραντόνα της Αλβανίας»! Δεν κατάφερε να βγει καν στην Ευρώπη και το 2004 το ταξίδι τελείωσε με στάση πληρωμών, τον κόσμο να κυνηγάει τους παίκτες και κάποιους εξ αυτών να... ανταποδίδουν με χειρονομίες και ύβρεις.
