Με το 29% των πολιτών να έχει ολοκληρώσει τον εμβολιασμό και τα προγνωστικά μοντέλα να δείχνουν ότι κατά τις αρχές Σεπτεμβρίου θα μπορέσουμε να «πιάσουμε» το πολυπόθητο τείχος της συλλογικής ανοσίας, η κυβέρνηση φέρνει νωρίτερα στο τραπέζι των διαβουλεύσεων δύο ζητήματα για να αυξήσει την προσέλευση των πολιτών στα εμβολιαστικά κέντρα.
Έτσι ποντάρει στον άσο των κινήτρων ή προνομίων για τους εμβολιασμένος αλλά και στο μέγα ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού για ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών ομάδων.
Τα κίνητρα για τους εμβολιασμένους που έχουν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούνται με το πιστοποιητικό εμβολιασμού σαν μία λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας για τα ταξίδια, θα συμπεριλάβουν μετά τη 1η Ιουλίου την απαλλαγή από την υποχρέωση διενέργειας self test για τους πλήρως εμβολιασμένους, ενώ έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο τα άτομα που ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό θα πετάξουν πρώτα τις μάσκες και θα μπορούν να παίρνουν μέρος σε μαζικές εκδηλώσεις όπως είναι για παράδειγμα συναυλίες, αθλητικά γεγονότα σε στάδια και είσοδο σε κλειστούς χώρους με ένα πάσο ελευθέρας.
Το μοντέλο που συζητιέται για τα προνόμια είναι το γαλλικό όπου ουσιαστικά εκεί το πιστοποιητικό υγείας εξασφαλίζει ελεύθερη είσοδο στους εμβολιασμένους ανθρώπους σε συναυλίες, γήπεδα μεγάλες εκδηλώσεις όπου συμμετέχουν για παράδειγμα 1000 άτομα και πάνω, ενώ εδώ πέρα συζητιέται και το τι θα γίνει όταν θα κρυώσει ο καιρός τότε που αναμένουμε το τέταρτο κύμα και κατά πόσο θα μπαίνουν μέσα σε κλειστούς χώρους εστιατορίων, θεάτρων και κινηματογράφων μόνο οι εμβολιασμένοι πολίτες.
Επ' αυτού ιδιαίτερα αξιόλογη είναι η άποψή του σεφ Λευτέρη Λαζάρου ιδιοκτήτη του εστιατορίου «Βαρούλκο» ο οποίος εξηγεί ότι δεν είναι δική του δουλειά σαν μάγειρας και οικοδεσπότης των επισκεπτών του να κάνει και τον αστυνόμο.
Ο Λευτέρης Λαζάρου προτείνει όπως η κυβέρνηση επιδότησε τις σόμπες υγραερίου που τελικά δεν τις χρειάστηκαν τα καταστήματα εστίασης την άνοιξη γιατί δεν άνοιξαν όσο είχε ψύχρα και υγρασία, θα μπορούσε να επιδοτήσει την τοποθέτηση μηχανημάτων απολύμανσης του αέρα κάτι το οποίο θα βοηθούσε και στους χώρους του εστιατορίου και στην κουζίνα όπου πολλοί άνθρωποι εργάζονται κοντά ο ένας στον άλλο σε υψηλές θερμοκρασίες.
Επίσης, αναφερόμενος στην εκστρατεία πειθούς ο σεφ λέει ότι δεν μπορεί να απολύσει εργαζόμενο επειδή δεν θέλει να εμβολιαστεί - ούτε αυτός είναι ο ρόλος του - και ότι προσπαθεί με τη λογική και την ψυχραιμία αναδεικνύοντας ότι το σώφρων είναι να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, την οικογένειά μας, τους συναδέλφους μας, τους φίλους μας και την επιχείρηση στην οποία δουλεύουμε.
Έτσι με επιχειρήματα και προτροπές να ωθήσει τους συνεργάτες του στον εμβολιασμό χωρίς απειλές και απαγορεύσεις.
Μάλιστα απορεί γιατί ενώ υπάρχουν προγράμματα ΕΣΠΑ δεν έχει ακόμα δει κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους να πηγαίνουν σε εργασιακούς χώρους σε μία εκστρατεία πειθούς και να εξηγούν στους ανθρώπους που είναι επιφυλακτικοί ότι ο εμβολιασμός είναι κάτι που κάνουμε για τον εαυτό μας, την οικογένειά μας και το κοινωνικό σύνολο.
Ο Λευτέρης Λαζάρου καταλήγει στη διαπίστωση ότι αν τα εστιατόρια μας είναι η ναυαρχίδα του τουρισμού μαζί με τις παραλίες και τα νησιά θα πρέπει να αποφασίσουμε ως λαός και ως πολιτεία αν θέλουμε να έχουμε τα εστιατόρια του 1950 ή του 2021 και θα πρέπει να διαφυλάξουμε αυτά τα εστιατόρια να τα καταστήσουμε πόλο έλξης τουριστών - κάτι που μπορεί να γίνει με τα μηχανήματα απολύμανσης του αέρα για τα οποία μιλά ο καθηγητής περιβαλλοντικής μηχανικής Δημοσθένης Σαρηγιάννης εδώ και πολλούς μήνες.
Για το έτερο θέμα το οποίο έχει προκαλέσει μία μεγάλη διχογνωμία, της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών σε ορισμένες ομάδες επαγγελμάτων, εδώ ακολουθούμε το μοντέλο της Ιταλίας η οποία είναι και η πρώτη χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θέσπισε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για υγειονομικούς και για το εργαζόμενο προσωπικό μονάδων φροντίδας.
Επ´ αυτού έχει εκφραστεί από το εργαστήριο ιατρικού δικαίου και βιοηθικής ο ομότιμος καθηγητής Βασίλης Ταρλατζής ότι θα μπορούσε να ζητηθεί για ένα συγκεκριμένο διάστημα ο εμβολιασμός αυτών των ανθρώπων και όσοι δε συμφωνούν θα μπορούσαν να μετακινηθούν σε μία άλλη θέση που δεν έχει σχέση με την επαφή με το κοινό ώστε να μην υπάρχει ο κίνδυνος της διασποράς της λοίμωξης.
Αν αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει θα μπορούσε να μπει σε αναστολή εργασίας ο άνθρωπος αυτός με αναστολή της μισθοδοσίας του, ώστε από κει να προκύψει το κονδύλι πρόσληψης κάποιου εμβολιασμένου προσωρινά για να διατελέσει τα καθήκοντα.
Ωστόσο γνωρίζοντας εκ των έσω πως όταν οι τόνοι σε μία αντιπαράθεση ανεβαίνουν, συνήθως η ψυχραιμία χάνεται - και μαζί χάνονται και τα οφέλη - η καθηγήτρια παιδιατρικής Ιωάννα Παυλοπούλου από την εθνική επιτροπή εμβολιασμών σχολιάζει ότι δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε ανεβάζοντας τους τόνους και μιλώντας για τιμωρητικά μοντέλα.
Κάτι τέτοιο δεν θα λειτουργήσει και θα πρέπει να λειτουργήσουμε με κινήσεις που έχουν θετικό πρόσημο και όχι οξύνοντας την αντιπαράθεση. Την ίδια άποψη έχει εκφράσει και ο καθηγητής παθολογίας - λοιμωξιολογίας Χαράλαμπος Γώγος από το πανεπιστήμιο Πατρών, ότι δηλαδή το πρώτο «όπλο» είναι σαφέστατα η πειθώ, το δεύτερο «όπλο» είναι οι διευκολύνσεις για τους εμβολιασμένους - χωρίς να υπάρχει κάποια διάθεση στιγματισμού - ενώ το τρίτο «όπλο» που έχει πέσει στο τραπέζι είναι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κάποιων ομάδων.
Ωστόσο αυτό είναι ένα «όπλο» το οποίο πρέπει να μείνει στην άκρη και να μη χρησιμοποιηθεί παρά μόνο όταν τα άλλα δύο θα έχουν αποτύχει….
