Του Γιώργου Φιντικάκη
Το πολύ δύσκολο φορτίο που κληροδοτεί η παρούσα κυβέρνηση στην επόμενη αναδεικνύει η φετινή κατάταξη της Ελλάδας στον πιο κρίσιμο τομέα της οικονομίας, την διεθνή ανταγωνιστικότητα, όπου για μια ακόμη χρονιά η χώρα υποχωρεί κατά ένα σκαλοπάτι.
Παρά την έξοδο από τα μνημόνια, και την «υπεραπόδοση» της οικονομίας κατά τα λεγόμενα του Πρωθυπουργού, η φετινή έκθεση του ΙMD World Competitivenss Center κατατάσσει την Ελλάδα στην 58η θέση ανάμεσα σε 63 χώρες, επίδοση που είναι η 2η χειρότερη στην ΕΕ, μετά από εκείνη της Κροατίας (60η), ενώ απέχει εννέα θέσεις από τη Ρουμανία και…δέκα από τη γειτονική Βουλγαρία, γεγονός που εξηγεί γιατί οι γείτονες προσελκύουν πολύ περισσότερες επενδύσεις απ'' ότι εμείς.
Σημειωτέον ότι στην κατάταξη του 2010, λίγο πριν διαβούμε την πόρτα του 1ου Μνημονίου, η Ελλάδα κατείχε την 46η θέση της λίστας. Την αμέσως επόμενη χρονιά έκανε βουτιά 10 θέσεων στην 56η, τo 2015 κατόρθωσε να ανέβει στην 50η, το 2016 υποχώρησε ξανά στην 56η και τα προηγούμενα δύο χρόνια βρισκόμασταν στην 57η.
Στα τέσσερα δηλαδή τελευταία χρόνια, αυτά του αχρείαστου 3ου Μνημονίου, της υπερφορολόγησης, της αύξησης της γραφειοκρατίας και της προσθήκης κάθε είδους νέων παθογενιών που εμποδίζουν το επιχειρείν, η Ελλάδα κατάφερε να χάσει... οκτώ ολόκληρες θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη.
Την απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι η διεθνής εικόνα της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται σε φάση ανάταξης, δίνει η ίδια η θέση της Ελλάδας στις επιμέρους κατηγορίες, αυτές δηλαδή που κοιτούν οι επενδυτές, προκειμένου να τοποθετήσουν ή όχι τα κεφάλαιά τους σε μια χώρα.
- Στην κατηγορία οικονομικές επιδόσεις, που αφορά στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στον πληθωρισμό, και στο εμπόριο, η Ελλάδα βρίσκεται μόλις… 3 θέσεις από το τέλος, καταλαμβάνοντας την 60η θέση.
- Στην αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης, δηλαδή σε ζητήματα φορολογικής πολιτικής, κοινωνικής πολιτικής, νομοθεσίας για επιχειρήσεις, και θεσμικό πλαίσιο, η εικόνα ποικίλει. Κατέχουμε την 51η θέση στην κοινωνική πολιτική και την 52η στη νομοθεσία για τις επιχειρήσεις, ωστόσο στην φορολογική πολιτική είμαστε πάλι 3 θέσεις από το τέλος (60οι), και στο θεσμικό πλαίσιο 57οι.
- Στην επιχειρηματική αποδοτικότητα, βρισκόμαστε μεταξύ των τελευταίων 13 χωρών, δηλαδή ανάμεσα στην 50η και 60η θέση σε ζητήματα όπως η παραγωγικότητα, αγορά εργασίας, πρόσβαση σε χρηματοδότηση, πρακτικές διακυβέρνησης.
- Τέλος στις υποδομές, έχουμε τις καλύτερες επιδόσεις μεταξύ όλων των άλλων κατηγοριών, προφανώς λόγω των έργων που έγιναν κατά την εποχή των Ολυμπιακών
Οι βαθμοί της έρευνας προκύπτουν κατά τα 2/3 από τη συγκέντρωση σχετικών στατιστικών στοιχείων, ενώ κατά το 1/3 βασίζονται σε έρευνα γνώμης για το πώς αντιλαμβάνονται την ανταγωνιστικότητα ανά τον κόσμο, περισσότερα από 6.000 στελέχη επιχειρήσεων των 63 χωρών.
Την πρώτη θέση στη λίστα για το 2019 κατέχει η Σιγκαπούρη, ξεπερνώντας τόσο τις ΗΠΑ που πέρυσι είχαν τα πρωτεία και φέτος υποχωρούν στην 3η θέση, όσο και το Χονγκ Κονγκ, το οποίο φιγουράρει στην 2η θέση. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Ελβετία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ κανένα κράτος της ΕΕ δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν, δείγμα ακριβώς των αυξανόμενων προβλημάτων ανταγωνιστικότητας που αντιμετωπίζουν οι χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.
Έτσι, μετά τις Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ , ΗΠΑ, Ελβετία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ακολουθούν οι Ολλανδία, Ιρλανδία (με άνοδο πέντε θέσεων), Δανία, Σουηδία, και το Κατάρ.
Φωτογραφία intime news
